Скачать книгу

frondes hiemis sodali

        Dedicet Hebro. 20

      XXVI

      Musis amicus tristitiam et metus

      Tradam protervis in mare Creticum

        Portare ventis, quis sub Arcto

          Rex gelidae metuatur orae,

      Quid Tiridaten terreat, unice 5

      Securus. O quae fontibus integris

        Gaudes, apricos necte flores,

          Necte meo Lamiae coronam,

      Pimplei dulcis. Nil sine te mei

      Prosunt honores: hunc fidibus novis, 10

        Hunc Lesbio sacrare plectro

          Teque tuasque decet sorores.

      XXVII

      Natis in usum laetitiae scyphis

      Pugnare Thracumst: tollite barbarum

        Morem, verecundumque Bacchum

          Sanguineis prohibete rixis.

      Vino et lucernis Medus acinaces 5

      Immane quantum discrepat: impium

        Lenite clamorem, sodales,

          Et cubito remanete presso.

      Voltis severi me quoque sumere

      Partem Falerni? Dicat Opuntiae 10

        Frater Megillae quo beatus

          Volnere, qua pereat sagitta.

      Cessat voluntas? Non alia bibam

      Mercede. Quae te cumque domat Venus,

        Non erubescendis adurit 15

          Ignibus ingenuoque semper

      Amore peccas. Quidquid habes, age,

      Depone tutis auribus. A miser,

        Quanta laborabas Charybdi,

          Digne puer meliore flamma! 20

      Quae saga, quis te solvere Thessalis

      Magus venenis, quis poterit deus?

        Vix inligatum te triformi

          Pegasus expediet Chimaera.

      XXVIII

      Te maris et terrae numeroque carentis arenae

        Mensorem cohibent, Archyta,

      Pulveris exigui prope litus parva Matinum

        Munera, nec quicquam tibi prodest

      Aerias temptasse domos animoque rotundum 5

        Percurrisse polum morituro.

      Occidit et Pelopis genitor, conviva deorum,

        Tithonusque remotus in auras

      Et Iovis arcanis Minos admissus, habentque

        Tartara Panthoiden iterum Orco 10

      Demissum, quamvis clipeo Troiana refixo

        Tempora testatus nihil ultra

      Nervos atque cutem morti concesserat atrae,

        Iudice te non sordidus auctor

      Naturae verique. Sed omnes una manet nox 15

        Et calcanda semel via leti.

      Dant alios Furiae torvo spectacula Marti,

        Exitiost avidum mare nautis;

      Mixta senum ac iuvenum densentur funera; nullum

        Saeva caput Proserpina fugit: 20

      Me quoque devexi rapidus comes Orionis

        Illyricis Notus obruit undis.

      At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae

        Ossibus et capiti inhumato

      Particulam dare: sic, quodcumque minabitur Eurus 25

        Fluctibus Hesperiis, Venusinae

      Plectantur silvae te sospite, multaque merces,

        Unde potest, tibi defluat aequo

      Ab Iove Neptunoque sacri custode Tarenti.

        Neglegis immeritis nocituram 30

      Postmodo te natis fraudem committere? Fors et

        Debita iura vicesque superbae

      Te maneant ipsum: precibus non linquar inultis,

        Teque piacula nulla resolvent.

      Quamquam festinas, non est mora longa; licebit 35

        Iniecto ter pulvere curras.

      XXIX

      Icci, beatis nunc Arabum invides

      Gazis et acrem militiam paras

        Non ante devictis Sabaeae

          Regibus, horribilique Medo

      Nectis catenas? Quae tibi virginum 5

      Sponso necato barbara serviet?

        Puer quis ex aula capillis

          Ad cyathum statuetur unctis,

      Doctus sagittas tendere Sericas

      Arcu paterno? Quis neget arduis 10

        Pronos relabi posse rivos

          Montibus et Tiberim reverti,

      Cum tu coemptos undique nobilis

      Libros Panaeti Socraticam et domum

        Mutare loricis Hiberis, 15

          Pollicitus meliora, tendis ?

      XXX

      O Venus, regina Cnidi Paphique,

      Sperne dilectam Cypron et vocantis

      Ture te multo Glycerae decoram

          Transfer in aedem.

      Fervidus tecum puer et solutis 5

      Gratiae zonis properentque Nymphae

      Et parum comis sine te Iuventas

          Mercuriusque.

      XXXI

      Quid dedicatum poscit Apollinem

      Vates? Quid orat, de patera novum

        Fundens liquorem? Non opimae

          Sardiniae segetes feracis,

      Non aestuosae grata Calabriae 5

      Armenta, non aurum aut ebur Indicum,

        Non rura, quae Liris quieta

          Mordet aqua taciturnus amnis.

      Premant Calena falce quibus dedit

      Fortuna vitem, dives et aureis 10

        Mercator exsiccet culullis

          Vina Syra reparata merce,

      Dis carus ipsis, quippe ter et quater

      Anno revisens aequor Atlanticum

        Impune. Me pascunt olivae, 15

          Me cichorea levesque malvae.

      Frui paratis et valido mihi,

      Latoe, dones et precor integra

        Cum mente

Скачать книгу