Скачать книгу

μ' εγέννησαν γονείς εις θρόνον καθισμένοι,

           κ' η τύχη που απέκτησα εδώ δεν μ' εξιππάζει!

           Κι' ας είσαι, Ιάγο, βέβαιος, πως αν δεν αγαπούσα

           την Δυσδαιμόναν την γλυκειάν, διά τον κόσμον όλον

           ποτέ μου την ελεύθερην και άστεγην ζωήν μου

           δεν την επεριόριζα εγώ, να την σκλαβώσω!

           Αλλά, τι φώτα είν' αυτά που έρχονται; Ιδέ τα.

(Εισέρχονται μακρόθεν ο ΚΑΣΙΟΣ και αξιωματικοί κρατούντες δάδας)ΙΑΓΟΣ

           Θα είναι ο πατέρας της, κ' οι φίλοι του μαζή του.

           Σου δίδω γνώμην να κρυφθής.

ΟΘΕΛΛΟΣ

           Όχι· να μ' εύρουν πρέπει.

           Ο χαρακτήρ μου, ο βαθμός, και η συνείδησίς μου

           με προστατεύουν αρκετά. – Αλλά δεν είν' εκείνοι.

ΙΑΓΟΣ

           Μα των πολέμων τον Θεόν, δεν είν' εκείνοι· όχι!

ΟΘΕΛΛΟΣ

           Είναι του Δόγη άνθρωποι, και ο υπασπιστής μου. —

           Καλή σας νύκτα κι' αγαθή, ω φίλοι. Τι ζητείτε;

ΚΑΣΙΟΣ

           Σε χαιρετά, ω στρατηγέ, ο Δόγης και αμέσως

           επιθυμεί να σε ιδή.

ΟΘΕΛΛΟΣ

           Τι τρέχει; δεν ηξεύρεις;

ΚΑΣΙΟΣ

           Της Κύπρου είναι πράγματα, μου φαίνεται, σπουδαία.

           Του στόλου καταποδιαστά μηνύματα μας ήλθαν

           αυτήν την νύκτα δώδεκα, το έν μετά το άλλο.

           Πολλοί από τους άρχοντας εξύπνησαν ως τώρα,

           και όλοι συναθροίζονται 'ς του Δόγη. Σ' εζητούσαν

           επάνω κάτω, και αφού 'ς το σπίτι σου δεν σ' ηύραν,

           τρεις συνοδείας έστειλαν να σε ζητούν 'ς την πόλιν.

ΟΘΕΛΛΟΣ

           Καλά λοιπόν που έτυχε να μ' εύρης συ. Δυο λόγια

           πηγαίνω μέσα να ειπώ, κ' έρχομ' ευθύς μαζή σας.

(Εξέρχεται)ΚΑΣΙΟΣ

           Εδώ τι θέλει άραγε;

ΙΑΓΟΣ

           Επήρεν εξ εφόδου

           μίαν φρεγάδα της ξηράς απόψε, και θα κάμη

           μιαν και καλήν την τύχην του, εάν του την αφήσουν.

ΚΑΣΙΟΣ

           Τι πράγμα; δεν 'κατάλαβα.

ΙΑΓΟΣ

           Γυναίκα 'πήρε.

ΚΑΣΙΟΣ

           Ποίαν;

ΙΑΓΟΣ

           Την θυγατέρα…

(Επιστρέφει ο ΟΘΕΛΛΟΣ )ΙΑΓΟΣ

           Στρατηγέ, πηγαίνωμεν;

ΟΘΕΛΛΟΣ

           Οδήγει.

ΚΑΣΙΟΣ

           Ιδού, και άλλοι έρχονται να σ' εύρουν, στρατηγέ μου.

(Εισέρχονται ο ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ, ο ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ, και αξιωματικοί φέροντες δάδας)ΙΑΓΟΣ

           Είν' ο Βραβάντιος αυτός. Φυλάξου· πρόσεχέ τον,

           και ήλθε με κακούς σκοπούς.

ΟΘΕΛΛΟΣ

           Τι θέλετε; Σταθήτε!

ΡΟΔΕΡΙΚΟΣ

           Να τος ο Μαύρος.

ΒΡΑΒΑΝΤΙΟΣ

           Πιάσετε τον κλέπτην· πιάσετέ τον!

ΙΑΓΟΣ

           Α, Ροδερίκε, είσαι συ; εγώ σε διορθόνω.

(Σύρουν πάντες τα ξίφη.)ΟΘΕΛΛΟΣ

           'Σ ταις θήκαις μέσα τα σπαθιά, δροσιά μην τα σκουριάση!

           Τ' άσπρα μαλλιά σου δύναμιν μεγαλειτέραν έχουν

           από

Скачать книгу