LITMIR.BIZ

      Kəsib qulağını dəstəyə qatdıq,

      gah qızdın, gah da ki, quyruq buladın,

      nəyi oğurladıq, nələri satdıq,

      almadın vecinə, hürdün, uladın.

      İradə poladdır, dözüm qranit,

      ehtiyac səni də əzib, bükdüsə…

      Hürməyə dəyərmi, ay it oğlu it,

      sonda mükafatın bir sümükdüsə.

      Nə şirindir körpə gözlü küçüklər,

      məkrlərə, hiylələrə qatılmaz,

      hər çörəyi kəsiləndən igid, ər,

      hər qulağı kəsiləndən it olmaz.

      Bir gün xoruz kimi səsini çəkdir,

      durub xoruz kimi banlamasan da,

      sənətin ulamaq, işin hürməkdir,

      kimə hürdüyünü anlamasan da…

      Bu səhər halı varmı

      könlümün qubarından,

      kim sərxoş, kim buxardır,

      həsrətin nübarından?!

      Bu döşənmiş yoldumu,

      gedən yolda qaldımı,

      bir baş açan oldumu,

      dünyanın qumarından?

      Bu məscid, bu da kilsə,

      dualar külçə-külçə,

      keçə bildimi kimsə,

      yox olduğu varından?

      Eh, rahatam bu axşam,

      həzin-həzin yanır şam,

      elə bil qan almışam,

      göylərin damarından…

      Bir mənəm tək bu dünyada,

      bir də doğulmayan dahi,

      bir də qəribsəmiş ada-

      unudulanların ahı.

      Xıxmışdır ərzin nəfəsi,

      sındıran yox bu qəfəsi,

      susdurmuşdur körpə səsi,

      özündən deyən hər şahı.

      Çatdıq dərdlərin yazına,

      ömrü qazıya-qazıya,

      sığışmaz yazı-pozuya,

      unudanların günahı.

      Açılmaz min il də bu sirr,

      qəlbin nəğmələri əsir,

      kim sübhandır, kim müqəssir,

      özün görürsən, ilahi…

      Üz tutub yol getdik dağlara sarı,

      yağışa uğradıq, qar gəldi bizə,

      yük oldu el dərdi, könül qubarı,

      hamıya gen dünya dar gəldi bizə.

      Sınmış ürəkləri yer qucaqladı,

      göylər üzümüzə qapı bağladı,

      bəli, dabanımız qabar bağladı,

      yollarda yorulmaq ar gəldi bizə.

      Dindi çiçəklərin şirin dilləri,

      ah, könül unutdu bu müşgülləri,

      əsdi üzümüzə səhər yelləri,

      vallah, elə bildik yar gəldi bizə.

      Qəm-qüssə aldı canımı,

      kimsə bilməz ünvanımı,

      tök gözlərim, iç qanımı,

      baxma darıxanda mənə.

      Qərib durna köçündə gör,

      qürbətlərə köçəndə gör,

      məni bulud içində gör,

      bax, şimşək çaxanda mənə.

      Dörd tərəfdən qol açılır,

      əsir sərin yel, açılır,

      göy üzünə yol açılır,

      hər ulduz axanda mənə.

      Sinən üstü yeriyərəm,

      aç düyməni, kiriyərəm,

      birdən ölüb-eliyərəm,

      yer saxla yaxanda mənə.

      Biz bir bədən, biz bir nəfəs, bir canıq,

      bu dünyaya gəlişimiz ayrıdı,

      gözlərimiz birdir bizim, ay canım,

      gözlərdəki gülüşümüz ayrıdı.

      Ağac dili, quş dilidir dilimiz,

      mənim dilim, sənin dilin yalandı,

      tikələndi qiymə-qiymə könlümüz,

      dilim-dilim nəsillər parçalandı.

      Mən olmasam, sən olmasan, məhəbbət,

      yaranışdan bugünəcən tam deyil,

      sən özünə ana deyirsən, əlbət,

      uşaq doğan torpaqdır, adam deyil.

      Qüssə doldurdu canını, ağladın,

      qatil oldu körpə deyib sevdiyim,

      sən cəlladı yetişdirdin, doğmadın,

      cinayətkar cəmiyyətə nə deyim?

      Bir olarsa fikrimizdə zəlzələ,

      bir şey qalmaz bu boyda imarətdən,

      kim istəmir yaxası keçsin ələ,

      qatar kimi gərək çıxmasın xətdən…

      Görən nəymiş o gözlərin günahı,

      uzaqlarda ilğım kimi qəhri nə?

      O gözlərə heyran idim mən, axı,

      düşmüş idim bir zamanlar sehrinə.

      Çeşmə kimi təmiz idi o gözlər,

      qara-qara kipriyindən çəpər yox,

      dağ arası dəniz idi o gözlər,

      gəmiləri batanlardan xəbər yox.

      Zülmünə

Скачать книгу