LITMIR.BIZ

      Товар вагонына паровозның

      Төягәннәр безне шикелле.

      Туктап торабызмы… Барабызмы,

      Кайсы якка таба кителде…

      Кеше мәшгуль әллә ниләр белән,

      Һәр кешенең, башы урында.

      Уйламыйда, бәлки уйлый алмый,

      Үзе утырган вагон турында.

      Уенчыклар бүлеп бирелгәндәй,

      Аерыла алмас гаджетлар…

      Аралашып, буталышып беткән.

      Кара җепләр белән ак җепләр.

      Байлар баеый, халык бөлә бара,

      Акырынлап мохит үзгәрә.

      Дошман диеп ябып куеп була,

      Риза булмый әйткән сүзгәдә.

      Ябаргада безне кирәк түгел,

      Үзебезне, үзебез ябабыз.

      Кая барганнарны сорый алмый,

      Ябык вагоннарда калабыз.

      Дөньялыкта ниләр кала ала,

      Кешедән соң ниләр сакланыр.

      Киткәннәрне искә төшерик без,

      Аңлау бәлки шуннан башланыр.

      Шаулап үтеп китә тамашалар,

      Җирдә кала, яңа язмышлар.

      Милегеме, калып кадереме,

      Бездән алда булган язмыштан…

      Өстәләме безнең яшәүләрдә,

      Ул халәтне аңлый алырлык.

      Файда яки үрнәк булыр өчен,

      Бездән соңда җирдә калырлык.

      Табыламы, төртеп күрсәтерлек,

      Яшерелеп… бәлки күңелдә…

      Тормыш итүләрнең дәлилләре,

      Ниләр, кемнәр табын түрендә.

      Агы кала, кала карасыда…

      Төгәл генә, кинәш юк аңа.

      Саваплысы савап булып кала,

      Файдасызы… барда югала.

      Син хуҗадыр үзе язмышыңа,

      Кеше язмышына кагылма.

      Чарасызлык карышына басып,

      Бүленергә торган чагында.