Хыял + Чынбарлык. Шигырь. Том 7. Стихи - Рузил Фазлыев

Скачать книгу

кебек яшьлегемнең,

      Ә талларым, шунда көтеп калган.

      Таллар нигә шулай истә кала,

      Су буйлары… моңсу булганга…

      Үткән вакыт бөдрә таллар кебек,

      Күз алдына килеп торганга…

      Хәтер яңаруы… башка җирдә,

      Шундый таллар үсә алганга.

      Ошаганнар алар, ошаганнар,

      Сөн буенда үскән талларга.

      Җәйләр җитә, таллар бөдрәләнә,

      Балачактан сәләм биргәндәй.

      Бөдрә таллар- балачаклар булып,

      Кунак булып җәен килгәндәй.

      Бөдрә таллар тагын матурлана,

      Сайрар өчен кошлар кунганда.

      Балачагым якын кебек әле,

      Бөдрә таллар җирдә булганда.

      Тамырлар

      Тамырлары була hәр әйбернең,

      Агачларның, хәттә гөлләрнең.

      Күл буенда үскән тонбыекта,

      Тамыр җәя суда… күлләрнең.

      Җан иясе, нәселендә таба,

      Тамырларын, нәсел җебендә,

      Тамырлары аны саклап килә,

      Яшәгәндә җирнең йөзендә.

      Тамырлары була гамәлеңнең,

      Кыла алган бөтен эшеңнең.

      Дәвам итә, исән – иминлектә,

      Тамырлары, камил кешенең.

      Тамыр бит ул бик тирәнгә китә,

      Мең яшәрлек агач – имәннең.

      Тамырлары саклый ала бары,

      Яшәргә дип җиргә килгәннең.

      Сиңа кадәр булганнарны сакла,

      Синнән соңда калсын тамырлар.

      Әдәп саклап әгәр яши алсак,

      Тамырларда таза калырлар…

      Кимчелек

      Камиллекнең чиге булмагандай,

      Кимчелекләр, бик аз түгелдер…

      Язмышларга тәэсир итүче,

      Кимчелекле урын – күңелдер.

      Синдә дә бар инде кимчелекләр,

      Миндә дә бар, алар житәрлек.

      Алар сиңа мәңге ияргәндәй,

      Көч табыла алмый бизәрлек.

      Кимчелекләр була тумыштанда,

      Язмышлардан шулай язылып.

      Сорап алганнарга охшаганы…

      Үз теләгең белән… ялынып.

      Кимчелекләр күзне ача кебек,

      Төзәтергә теләк туганда.

      Кабатлыйсы килми кайберләрен,

      Күңел түрләреннән куганда.

      Буйсынмаган кебек кайвакытта,

      Бар акылга, безнең теләккә.

      Кабатлана алар еллар буе…

      Авыр эзләр салып йөрәккә.

      Кеше өчен артык әйбер булмый,

      Анысыда бәлки кирәктер.

      Йомшак урын була hәркемнеңдә,

      Кимчелексез кеше сирәктер.

      Кояш баеп килә…

      Кыен була тормыш, бу дөньяда,

      Дога сүзен читкә этәрсәк.

      Ялагайлык дуслык кебек диеп,

      Ике флаг бергә күтәрсәк.

      Түрә булса, аны хуҗа диеп,

      Тормышларны аңа тапшырып.

      Басу корып, иген үсмәс булса,

      «Яңгыры юк» диеп гәп корып.

      Күп сыналды халык мохтаҗлыкта,

      Бирелмәде, өмет көч бирде,

      Байлык сыналуы авыр икән…

      Нәфесләргә шактый көч килде.

      Юк вакытта, кеше юмартырак,

      Булмаганны юк бит бирәсе.

      Бар

Скачать книгу