LITMIR.BIZ

Скачать книгу

də yolumuza davam etməyin tərəfdarıyam.

      Qlenarvan yalvarıcı baxışlarla mayoru və Paqaneli süzdü:

      – Bəlkə, bir saat da gözləyək.

      Hamı bu gözləməyin əhəmiyyətsiz olduğunu bilirdi, amma heç kim etiraz etmədi. Bir saat tamam olanda Qlenarvan daha bir saat vaxt istədi. Bu bir saat da bitəndə artıq Mak-Nabs dözmədi:

      – Daha yubanmaq olmaz.

      – Elədir, – Qlenarvan doluxsundu. O, səyyahların heç birinin üzünə baxmırdı, gözlərini göyə zilləmişdi. Bu vaxt qəfildən qışqırdı:

      – Ora baxın! Ora baxın!

      Bütün nəzərlər dərhal göyün üzünə çevrildi. Paqanel dedi:

      – Bu, qartaldır!

      – Hə, hə, qartaldır, – Qlenarvan təsdiqlədi.

      Heç kim başa düşə bilmədi ki, göyün üzündə süzən bu qartal Qlenarvanı niyə həyəcanlandırmışdı. Qartal gah yüksəkliyə qalxır, gah aşağıdan uçurdu. O, yerdə nə görmüşdü? Niyə vurnuxurdu? Qlenarvan öz-özünə pıçıldadı:

      – Bəlkə də…

      Bir azdan qartal daha da aşağıdan uçaraq qayalıqlardan birinin üzərində dövrə vurmağa başladı.

      – Robert oradadır, – Qlenarvan qışqırdı.

      Bu vaxt qartal qayalığın arxasında yoxa çıxdı və bir azdan yenidən göyə qalxdı. Bu dəfə o, iri caynaqlarında Roberti tutmuşdu. Heç kim Robertin sağ olduğuna inanmırdı. Qartalın caynağındakı yalnız onun cəsədi ola bilərdi. Qlenarvan:

      – Robertin cəsədi qartala yem olmaqdansa, qoy qayalara dəyib parçalansın! – dedi.

      O, tüfəngini götürdü və qartalı nişan almağa çalışdı. Mayor:

      – Bu işi mənə həvalə et, – deyib tüfəngi Qlenarvandan aldı. Tətiyi çəkməyə macal tapmamış düzəngahın harasındasa güllə səsi eşidildi. Qartal yavaş-yavaş yerə enməyə başladı. Onu kimsə vurmuşdu. Qlenarvan quşun düşdüyü yerə qaça-qaça qışqırdı:

      – Robert! Robert!

      Yoldaşları da onun arxasınca qaçdılar.

      Qartal ölmüşdü. Onun geniş açılmış qanadları altında Robertin yalnız başı görünürdü. Qlenarvan diz çöküb uşağı quşun qanadları altından çıxardı. Onu otun üzərinə uzatdı və qulağını Robertin sinəsinə qoydu. Sonra isə sonsuz sevinc içində bağırdı:

      – Sağdır! O hələ nəfəs alır!

      Paqanel dərhal Robertin paltarını cırıb əynindən çıxardı. Gicgahlarını su ilə islatdı. Bir azdan Robert ağır-ağır gözlərini açıb Qlenarvana baxdı.

      – Ser, siz mənim ikinci atamsınız, – dedi.

      Qlenarvan qəhərlənib heç nə demədi. Uşağın yanında diz çöküb sevincindən ağlamağa başladı. Səyyahlar bir-bir Roberti qucaqlayıb öpdülər.

      Talkav

      İndi hamını qartalın kim tərəfindən vurulduğu maraqlandırırdı. Mayor diqqətlə ətrafa baxdı. Birdən onun gözləri əlli addım kənarda dayanmış hündürboy hinduya sataşdı. Onun enli kürəkləri, uzun saçları vardı. Mak-Nabs hindunu Qlenarvana göstərdi. Qlenarvan dərhal ona sarı qaçdı. Hindunun əllərini minnətdarlıqla sıxdı. Hindu da ona baş əydi və Qlenarvanın anlamadığı dildə bir neçə söz dedi. Bir azdan bütün səyyahlar bu xilaskar hindunun ətrafına toplaşdılar. Lakin yalnız coğrafiya alimi onun danışdığı dili başa düşürdü.

      Hindunun adı Talkav idi. O, Paqaneldən səyahətlərinin məqsədini soruşdu. Coğrafiya alimi hər şeyi Talkava başa saldı. Hindu dedi ki, bu yerləri yaxşı tanıyır və axtarışlarda dəstəyə bələdçilik edə bilər. Bu, hamını sevindirdi. İndi səyyahlar kapitan Qrantı tapacaqlarına daha böyük ümid bəsləyirdilər.

      Səyyahlar bir neçə saat dincəldikdən sonra yollarına davam etdilər. Dəstə üzvləri heyranlıqla Talkavın atına baxırdılar. Bu qara kəhərin parlaq tükləri, enli sifəti və qabaran burun dəlikləri onun cins at olduğunu deməyə əsas verirdi. Atın adı Tayka idi.

      Talkav tezliklə onları yaxınlıqdakı kəndlərdən birinə apardı. Burada səyyahlar özlərinə kifayət qədər ərzaq və minik atları aldılar. Onlar qarşılarına çıxanlardan batmış gəmi və onun əsir düşmüş kapitanı haqqında eşidib-eşitmədiklərini soruşurdular. Amma heç kim bu barədə eşitməmişdi. Bununla belə, səyyahlar tezliklə kapitan Qrantın izinə düşəcəklərinə əmin idilər.

      Dəstə gecə-gündüz yorulmadan axtarışı davam etdirirdi. Talkavın bu yerlərə yaxşı bələd olduğu görünürdü. Çünki o, səyyahları ən qısa yollarla aparırdı.

      Bir həftə davam edən axtarışdan sonra səyyahlar ucsuz-bucaqsız düzəngaha gəlib çıxdılar. Hava çox isti idi. Həm yolçular, həm də atlar təntimişdi. Axşamüstü dəstə çubuqlardan toxunmuş, üstü küləşlə örtülü bir daxmaya çatıb dayandı. Daxmada heç kim yaşamırdı. Gecəni həmin daxmada keçirdilər. Ertəsi gün hava daha da qızmar idi. Düzəngahda isə bir dənə də kölgəlik görünmürdü. Amma buna baxmayaraq səyyahlar daxmanı tərk etdilər. Onlar vaxt itirmək istəmirdilər.

      Dəstə düzəngahla xeyli getdikdən sonra məlum oldu ki, tuluqlarda su azalır. Paqanel Talkavdan qarşıda çay axıb-axmadığını soruşdu. Talkav:

      – Yalnız bir göl var, – dedi. – Amma biz ora ancaq sabah axşam çatacağıq.

      Bu, səyyahları daha da kədərləndirdi. İstidən alışıb-yanan düzəngahda bir gün susuz yol getmək heç də asan məsələ deyildi.

      Qaranlıq düşəndə dəstə dincəlmək üçün dayandı. Yemək yeyəndən sonra Paqanel hərəyə bir az su verdi.

      – Biz indi suyu qənaətlə işlətməliyik, – coğrafiya alimi dedi, – yoxsa sabah axşama çatmaz.

      Hamı bu təkliflə razılaşdı. Səyyahlar gecəni yata bilmədilər, çünki ağcaqanadlar adama gözünü yummağa imkan vermirdi.

      Səhər tezdən hamı öz atını yəhərlədi və səyyahlar yollarına davam etdilər. Yolboyu elə də maraqlı bir əhvalat baş vermədi. Hamını bir şey düşündürürdü – su! Artıq tuluqlar boşalmışdı. Tezliklə gölə çatmasalar, susuzluq onları taqətdən salacaqdı. Atlar da heysiz idi.

      Axşam saat səkkizdə dəstənin önündə gedən bələdçi Talkav qəfildən atının başını çəkib dayandı və qışqırdı:

      – Göl!

      Hamı atını gölə tərəf çapdı. Amma səyyahlar bilmirdi ki, onları qarşıda necə böyük məyusluq gözləyir. Axı göldə su yox idi…

      Qırmızı canavarlar

      Susuzluqdan yanan səyyahlar gölün quruduğunu görəndə dəhşətə gəldilər. İndi hamı ümidini Talkava bağlamışdı, yalnız o, çıxış yolu göstərə bilərdi. Talkav səyyahlara təklif etdi ki, iki yerə bölünüb su axtarışına başlasınlar. Talkav, Qlenarvan və Robert birlikdə su axtarmağa getdilər. Yerdə qalanlar isə başqa istiqamətdə su axtaracaqdılar.

      Qlenarvanın və Robertin atları yavaş gedirdi, ancaq Talkavın atı çox gümrah görünürdü. Talkav atını irəli çapır, sonra Qlenarvanla

Скачать книгу