Аннотация

<p>Książka poświęcona najciekawszym starciom tego rycerstwa, a w szczególności jego spektakularnym zwycięstwom, osiąganym nad wielokrotnie liczniejszym przeciwnikiem. Można w niej przeczytać m.in. o szarżach husarii, które rozbiły kilkunastokrotnie silniejszych nieprzyjaciół, czy też o heroicznej obronie przed około stokrotnie liczniejszym wrogiem.</p> <p>Nie zabrakło także epizodów przegranych, które pokazują, że sama obecność husarii na placu boju nie wystarczała, aby wygrać walkę. Często ważniejsze okazywały się okoliczności, w których do niej doszło. Omówiono także bitwy, wokół których narosło wiele nieporozumień i które wciąż, niesłusznie, funkcjonują w literaturze jako symbole kryzysu tej kawalerii.</p> <p>Pozycja zawiera liczne ilustracje kolorowe oraz mapy.</p> <p><br /> <strong>Radosław Sikora</strong> – doktor nauk historycznych, ekspert do spraw husarii, autor książek i publikacji z zakresu staropolskiej wojskowości i kawalerii.</p>

Аннотация

Żydowska wojna – jedna z najgłośniejszych i najwybitniejszych książek w dorobku Henryka Grynberga. To osnuta na autobiograficznych motywach historia tragicznych wojennych losów podwarszawskich Żydów. Narratorem jest kilkuletni żydowski chłopiec, którego zdziwienie i dziecięca naiwność potęguje koszmar tej opowieści. Zwycięstwo, będące kontynuacją Żydowskiej wojny, jest jedną z pierwszych i do dziś rzadkich relacji literackich o bezpośrednich następstwach Zagłady. Wyzwolenie, które  okazuje się niedefinitywne, nie przynosi ani catharsis i nie oznacza końca tragedii.


"Tylko dojrzały pisarz może się zdobyć na spokojny opis tak przerażających, tak straszliwych zdarzeń i sytuacji" – pisał Jarosław Iwaszkiewicz o Żydowskiej wojnie

Аннотация

Adolf Eichmann, podpułkownik SS, był jednym z koordynatorów planu Zagłady Żydów. Po wojnie uciekł do Argentyny, gdzie został rozpoznany i potajemnie wywieziony przez Mosad do Jerozolimy. Izraelski sąd skazał go na śmierć. Wybitna amerykańska historyczka z reporterskim zacięciem opisuje proces Eichmanna, który okazał się wydarzeniem przełomowym w dziejach Izraela. Autorka polemizuje z niektórymi obserwacjami Hannah Arendt na temat Eichmanna i udowadnia, że nie był on zwyczajnym wykonawcą odgórnych poleceń, ale świadomym, zagorzałym nazistą i antysemitą, który z pasją realizował swój cel. Lipstadt błyskotliwie pokazuje mechanizmy ludobójstwa i przytacza moralne, prawne i polityczne podstawy, które pozwalają osądzić Zło.

Lipstadt pokazuje proces jako trzymający w napięciu dramat sądowy, dzięki któremu świat wreszcie w pełni zrozumiał ogrom Zagłady – „The New York Times Book Review”

Аннотация

Dzieje Kościoła stanowią zawsze i wszędzie najważniejszą część dziejów ludzkości i bez uwzględnienia tej prawdy niepodobna należycie ocenić ani dostatecznie zrozumieć samej ludzkości. Kościół i państwo to dwa pojęcia, które są głównymi podstawami ludzkiego społeczeństwa, może dlatego, że odpowiadają dwom pierwiastkom samego człowieczeństwa: duszy i ciału.Państwo wpływa na pomyślność Kościoła nie tylko pośrednio, ugruntowując spokój, powszechny dobrobyt, bezpieczeństwo osób i majątków.Takiemu nauczaniu starożytnego pokolenia przodowała zwłaszcza Stolica Apostolska i gdyby nie wysiłki papieży, to świat, po upadku cesarstwa rzymskiego ponownie zanurzyłby się w chaosie. Istotnie Kościół jako nauczyciel narodów znalazł w Polsce pojętnego ucznia. To z jego nauczania wyrosła unia polsko-litewska łącząca dwa różniące się pod wieloma względami narody w jedno i to na gruncie chrześcijańskiej wiary. Wspaniałym tego przykładem jest Unia Horodelska.Z ramion Krzyża zabłysła wolność obu narodom, by pod jej skrzydłami dwa zjednoczone narody mogły się swobodnie rozwijać i na wzór swego wychowawcy Kościoła same stały się heroldami godności wolnego dziecka Bożego w tej części Europy. Ludzie tworzący rzecz horodelską dążyli do wspólnego dobra Polski i Litwy, bo tworzyli niezachwiane zasady wskazujące obu narodom po jakich drogach winni stąpać. Zachęcając do uważnej lektury życzyć trzeba Czytelnikom, by Bóg wlewał w ich serca i umysł miłość wiekuistej prawdy, jasnej nauki swych krajów i całej ludzkości, by odkryli, że tylko miłością wielką, jaką Zbawiciel przyniósł na ziemię, można w historii wielkich dzieł dokonać.

Аннотация

Jak to jest, że łatwiej pokłócimy się z meteorologiem niż ekonomistą? Czemu temu drugiemu ufamy właściwie bezgranicznie, skoro to właśnie jego praca przypomina wróżenie z fusów? Ha-Joon Chang, niepokorny brytyjski ekonomista, tłumaczy w jaki sposób jego koledzy i koleżanki (choć głównie koledzy, kobiety są zdecydowanie rozsądniejsze) po fachu przekonali nas, że posiedli tajemną wiedzę o funkcjonowaniu nie tylko gospodarki, ale też właściwie wszystkiego innego.
Ekonomia. Instrukcja obsługi pozwala i na udany montaż wiedzy o gospodarce w głowach czytelników, i na sprawną rozbiórkę sloganów nadużywanych przez ekonomistów.
Ha Joon Chang napisał „instrukcję obsługi” ekonomii. I to jest wreszcie instrukcja, z której można się czegoś dowiedzieć. Jakże inna od ortodoksyjnych poradników w stylu: "obniż podatki, obetnij wydatki i zdereguluj rynek. Nie działa? To może obniż podatki, obetnij wydatki i zdereguluj.." Rafał Woś

Аннотация

Столетие Великого Октября не только заставляет нас с интересом оглянуться на «короткий» XX век (1917-1991), но и задуматься над тем, почему провалился великолепный социальный эксперимент по построению социализма в отдельно взятой стране и созданию альтернативной капитализму мировой социалистической системы. Был ли в корне неправ Маркс со своим «Капиталом»? Или его задумка была верной, но его последователи-практики – Ленин, Троцкий, Сталин – не смогли её реализовать? А, может быть, коммунизм как система прошел отведенный ему Историей путь и скончался своею смертью от внутренних противоречий? Или же коммунистическое будущее человечества похоронили предатели, глупцы и маразматики в позднем советском руководстве при активном участии мировой капиталистической верхушки? Что такое интеллигенция? Чем она отличается от интеллектуалов – идеологизированностью? А что такое идеология? Чем она отличается от науки и религии? Как конструируются концепции (например, прогресс) и целые дисциплины (например, ориентализм)? Это атрибуты науки или орудия психоисторической войны? Как всё это соотносится с нынешней ситуацией в России? В своей новой книге Андрей Фурсов размышляет над этими вопросами. Его ответы, часто неприятные, жесткие, но честные, ставят перед читателем новые вопросы: о будущем нашей Родины, человечества и его, читателя, роли в свершающейся на наших глазах очередной пересдаче карт Истории.

Аннотация

Предлагаемая читателю книга «От потопа до Рюрика. История русского народа» стала дипломантом Всероссийской литературной премии имени А.К. Толстого (2013). Выдержите в руках уже четвертое, исправленное и дополненное издание, в которое вошли новые главы, посвященные происхождению европейских славян и их культуре – от этрусков и венетов до нориков и вендов. Книга посвящена поиску предков русского народа. Автор – сторонник той исторической традиции, которая ведет свое начало от Ломоносова и Татищева, – исследует этногенез и развитие славяно-русских племен, прослеживая их историю со II тысячелетия до н. э. Откуда есть пошла Русская земля? Какие тайны скрывает история русского народа? Какое отношение славяне имеют к ариям? Почему немцы – не арийцы? Правда ли, что Москву основал библейский патриарх Мосох? Действительно ли русскую письменность создали святые братья Кирилл и Мефодий? Это лишь малая доля вопросов, на которые можно найти ответы на страницах этой книги. Четвертое издание, исправленное и дополненное.

Аннотация

Многочисленные научные труды и музейные выставки убеждают нас, что об истории человечества известно почти все и практически на любой вопрос у историков есть ответ. Однако если мы всмотримся в далекое прошлое более пристально, то обнаружим там множество противоречий и нестыковок. Почему, например, живописцы Средневековья изображали античных персонажей, как своих современников, в соответствующей времени жизни художника одежде? И как древние воины могли поражать своих врагов бронзовыми мечами, если бронза – хрупкий материал и хорошее режущее лезвие из бронзы получить затруднительно? И почему в раскопках гробниц египетских фараонов находят стальное оружие, если Древний Египет не знал металла? Или все-таки знал? А как, в конце концов, объяснить стальное долото, которое было найдено в пирамиде Хуфу, построенной за 2900 лет до н. э.? Новая книга серии «История на пальцах» раскроет читателю тайны далекой древности.

Аннотация

Общенациональная ежедневная газета, которая пользуется заслуженным доверием и уважением читателей. Круг интересов газеты – политика, экономика, культура и спорт, общественная жизнь и будни армии, городские новости и светская хроника. В каждом номере публикуются эксклюзивные репортажи, аналитика и комментарии высокопрофессиональных журналистов.

Аннотация

«… Мне хочется снова рассказать о доме, но не просто как автору краеведческой экскурсии. Дом наполняет меня мыслями и чувствами. Всплывают в памяти события и о самóм доме, и том, что рядом. Поэтому взглянем на него с его парадной стороны от Таврического сада. Сначала расскажем о владениях Оливов, они встречают всех, идущих и с Потёмкинской и с Фурштатской улиц; вход через курдонёр. Парадная корпуса С. С. Боткина находится прямо на Потёмкинской улице. В рассказе обратимся и к давно минувшему, и к недавнему, и нынешнему времени, мир искусства всё ещё живёт в нём.» Андрей Глебович Булах