Скачать книгу
Roczniki, VI, 29. [przypis tłumacza]
95
„Pragnę – powiada św. Paweł – zbyć się żywota (…) – por. Biblia, Flp, 1:23. [przypis edytorski]
96
cale (daw.) – zupełnie, całkowicie. [przypis edytorski]
97
Niektóre prawa próbowały ująć w reguły ustaw i sprawiedliwości takie dobrowolne zgony (…) – Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, II, 6, 7. [przypis tłumacza]
98
Sekstus Pompejusz, udając się do Azji (…) – Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, II, 6, 8. [przypis tłumacza]
99
gdzie Plutarch powiada o sobie samym, iż Rustikus (…) – Plutarch, O wścibstwie, 14. [przypis tłumacza]
100
Za czasu naszych ojców pan de Boutières o mało nie postradał Turynu (…) – Pamiętniki Wilhelma du Bellay, IX. [przypis tłumacza]
101
mienić się (daw.) – zmieniać się; tu: zmieniać wyraz twarzy. [przypis edytorski]
102
biednemu człeku – dziś forma C.lp: biednemu człekowi/człowiekowi. [przypis edytorski]
103
Occultum (…) flagellum – Iuvenalis, Satirae XIII, 195. [przypis tłumacza]
104
Malum consilium, consultori pessimum – „Zła rada najgorsza jest dla doradcy”; Gellius Aulus, Noctes Atticae, IV, 5. [przypis tłumacza]
105
Vitasque in vulnere ponunt – Vergilius, Georgica, IV, 238. [przypis tłumacza]
106
Quippe (…) dedisse – Lucretius, De rerum natura, V. 1157. [przypis tłumacza]
107
Apollodor śnił, iż Scytowie (…) – Plutarch, O odwlekaniu kary przez bogów, 9. [przypis tłumacza]
108
Prima (…) absolvitur – Iuvenalis, Satirae, XIII, 2. [przypis tłumacza]
109
azard (daw.) – przygoda, niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
110
Conscia (…) suo – Ovidius, Fasti, I, 485. [przypis tłumacza]
111
Scypion, obwiniony przed ludem (…) – Plutarch, Jak można chwalić samego siebie, 5. [przypis tłumacza]
112
Etiam (…) dolor – Publius Syrus, Sententiae. [przypis tłumacza]
113
Tysiące ludzi obciążyło swe głowy fałszywymi wyznaniami: między którymi pomieszczę Filotasa (…) – Kwintus Kurcjusz Rufus, Historia Aleksandra Wielkiego, VI, 7. [przypis tłumacza]
114
Kobieta wiejska oskarżała przed hetmanem armii (…) – Froissart, IV, 87. Hetmanem owym był Bajazet I. [przypis tłumacza]
115
filozofowie, którzy chcieli dojść do jakiejś większej doskonałości (…) – Seneka, O pokoju ducha, 14. [przypis tłumacza]
116
Nemo (…) sequuta – Lucretius, De rerum natura, III, 942. [przypis tłumacza]
117
Ius (…) habebat – Lucanus, Pharsalia, VIII, 636. [przypis tłumacza]
118
imainacja (daw.) – imaginacja; wyobraźnia. [przypis edytorski]
119
wczas (daw.) – wypoczynek. [przypis edytorski]
120
Owo (daw.) – tak więc; a zatem (na początku zdania). [przypis edytorski]
121
Perchè (…) mente – Torquato Tasso, Jerozolima wyzwolona, II, 74. [przypis tłumacza]
122
come (…) desto – Torquato Tasso, Jerozolima wyzwolona, VIII, 26. [przypis tłumacza]
123
wyżenąć (daw.) – wygnać. [przypis edytorski]
124
vi (…) fatigat – Lucretius, De rerum natura, III, 485. [przypis tłumacza]
125
Vivit (…) suae – Ovidius, Tristia, I, 3, 12. [przypis tłumacza]
126
hunc ego (…) solvo – Vergilius, Aeneida, IV, 702. [przypis tłumacza]
127
Owo (daw.) – tak więc; a zatem (na początku zdania). [przypis edytorski]
128
Semianimesque (…) retractant – Vergilius, Aeneida, X, 376. [przypis tłumacza]
129
Falciferos (…) dolorem – Lucretius, De rerum natura, III, 742. [przypis tłumacza]
130
Ut tandem (…) mei – Ovidius, Tristia, III, 3, 14. [przypis tłumacza]
131
Owo (daw.) – tak więc; a zatem (na początku zdania). [przypis edytorski]
132
jak powiada Pliniusz, każdy jest sam dla siebie bardzo dobrą szkołą (…) – Pliniusz, Historia naturalna, XXII, 24. [przypis tłumacza]
133
o dwu czy trzech starożytnych, którzy deptali tę drogę – Archilochus i Alceus u Greków, a Lucylius u Rzymian, którzy z własnego życia i charakteru czerpali motywy do swych satyr. [przypis tłumacza]
134
In vitium (…) fuga – Horatius, Ars poetica, 31. [przypis tłumacza]
135
sąsiedzi nasi (…) – protestanci. [przypis tłumacza]
136
cenić się mniej niż się jest wartym, to, wedle Arystotelesa, nikczemność i małoduszność – Arystoteles, Etyka nikomachejska, IV, 7. [przypis tłumacza]
137
Ci, którzy opisują życie Augusta Cezara, zaznaczają (…) iż był on nader hojny w darach – Swetoniusz, Boski August, 25 [w:] Żywoty cezarów. [przypis tłumacza]
138
Cui malus (…) potest – Martialis, Epigrammata, XII, 82. [przypis tłumacza]
139
neque (…) sunt – Livius Titus, Ab Urbe condita, XXII, 19. [przypis tłumacza]
140
tego nowego orderu (…) – Order św. Ducha, ustanowiony za Henryka III, w r. 1578. [przypis tłumacza]
141
Owo (daw.) – tak więc; a zatem (na początku zdania). [przypis edytorski]
