Ⴕართული ლექსიკონი. Ⴒექსტის ადაპტაცია თანამედროვე მკითხველისათვის – Ⴇამაზ Ⴋჭედლიძე - Ⴌიკო Ⴙუბინაშვილი

Скачать книгу

ნაკურთხი წყალი სასხურებლად.

      Ⴀივანი – დერეფანი ან ეზო.

      Ⴀკავლება —

      Ⴀკათისტო – დაუჯდომელი.

      Ⴀკაკი – ბრინჯის ხე.

      Ⴀკანათი – სირთ მახე (იხილე Ⴋახესთან).

      Ⴀკანკალება – კუალად ათრთოლება.

      Ⴀკაპი – აკაფი (ნახე Ⴀლიკაპი)

      Ⴀკარა, აკრა – ზღვის პირი კლდოვანი, ქედი ზღვიდან წარზიდული.

      Ⴀკარვება, აღკარვება – (აღვიკარვებ) გარდანაცუალება ადგილისა კარვებითურთ.

      Ⴀკაური – ასიდა, ჟრუნი.

      Ⴀკელდამა – ებრაულად აგარაკი ანუ დაბა სისხლისა; ამისგან წოდებულ არს აკლდამა მიწაში შეკრული კამარა მკუდართა გუამთ დასადებად და მისვე ებრაული ლექსისგან დამა მიღებულ არს ქართულად ლექსი დაბა, რომელია სოფელი ან შენობა, ვითარ Ⴀხალდაბა, Ⴃაბნები, Ⴓდაბნო, Ⴓდაბური და სხ.

      Ⴀკვანი – ჩჩვილთ სარეცელი სარწებელი.

      Ⴀკვეთა – (ავჰკვეთ, ავკვეთ) აღსპობა, დაცხრობა.

      Ⴀკვეცა – აღკვეცა (ავჰკვეც) აკრეჭა თმისა ახალ ნათელღებულისა, ანუ სამღუდელოთა თავისაგან კურთხევის დროს.

      Ⴀკვიატება – (ავიკვიატებ) ცუდი საქმის გამოკიდება, ან დაჟინება. // (ავეკვიატები) გარდაკიდება.

      Ⴀკიდება – (ავჰკიდებ, ავიკიდებ) დატჳრთვა საპალნითა.

      Ⴀკიდო – ჯაგანი, ხილნი ერთად შებმულნი წნელითა.

      Ⴀკინძვა – (ავჰკინძავ) ქაღალდთ მიკერება ერთმანერთზედ.

      Ⴀკინჭილება – აკვიატება.

      Ⴀკლდამა – ნახე აკელდამა და საფლავი.

      Ⴀკლება – (ავიკლებ) დარბევა, წარტაცება ქონების.

      Ⴀკოლოთია საგალობელი, წესი, ანუ შედეგი საეკლესიოს ლოცჳსა.

      Ⴀკრა – აკარა (Ⴉონცხი ნახე).

      Ⴀკროსტიხი – (Ⴉიდურწერილობა ნახე).

      Ⴀკუთა – მცირე თორნე, ანუ ქურასავით ქუაბის სადგამი.

      Ⴀკუმი – არც მამალი, არც დედალი, გინა ქალაბიჭა.

      Ⴀლაბასტრი – ქუა მარმარილოს უმჯობესი, რომელიც გაითლების ჭურჭლად.

      Ⴀლაბულა – ჩალაბულა, ნოტიოთ სიმღურივე, ჩალითა და ბეწვით ნარევი.

      Ⴀლაგი –

Скачать книгу