Скачать книгу

ШОУ

      Рональд Рейган Америка қўшма штатларининг президенти этиб сайлангач, икки катта давлат – АҚШ ва СССР орасидаги муносабатлар янада кескинлашди. Бунга актёрликдан президентлик мақомига етишган Рейганнинг “СССР – империя зла” деган гапи сабаб бўлди.

      Бироқ сиёсат ва мулоқот маданиятига амал қилиб ўрганган Рейган СССР каби ёпиқ мамлакатнинг раҳбарлари билан учрашиш, англашиш ниятини бот-бот такрорлар эди.

      У Ғарб учун мудом сир ва мавҳум бўлиб келган Шарқ йўлбошчилари билан гаплашиб, уларнинг асил ниятларини билмоқ, ўрганмоқ истарди. Шу ниятда у дастлаб Леонид Брежнев билан музокаралар олиб бормоққа ҳаракат этди. Бироқ игна ва дори қуввати билан юриб гапирадиган Леонид Ильич омонатини топширди.

      Қўлтиғида стабилизатор буйрак билан юрадиган Юрий Андропов ҳам Рональд Рейган билан гаплашиб музокара олиб борадиган аҳволда эмас эди. Охир-оқибатда Юрий Владимирович ҳам Кремль девори ёнидаги салафлари ёнига келиб қўшилди.

      Сиёсий бюро Андроповдан бўшаган бош раҳбар лавозимига Леонид Ильич: “Из всех моих собак самая верная – Костя Черненко, схватывает все на лету” дея баҳо берган Константин Устинович Черненкони сайлайди.

      Бу воқеани бош секретарнинг набираси Любовь Брежнева шундай ҳикоя қилади.

      “Однажды мы с отцом приехали к ниму на дачу. У него был Черненко. Тут же приближали собаки. Дядя держал их для охоты.

      Черненко, у которого была астма (Он избегал кошек и собак), сразу ретировался, сославшись на массу дел. Когда тот ушел, ген.сек. стал загонят собак в вольер и со смехом заметил:

      – Из всех моих собак самая верная – Костя Черненко: схвативает все на лету.

      Леонид Ильич вафодор кўппаги ўрнида кўрган Черненконинг ҳам бир оёғи ерда бўлса, бир оёғи гўрда эди. У ҳам бир йилга етиб-етмайди.

      Кремлнинг бош раҳбарлари билан учрашишни беклаб чарчаган АҚШ президенти Рональд Рейган ниҳоят ёрилади.

      – Мен улар билан учрашишни кутиб чарчадим. Улар эса ўлмоқдан чарчамадилар.

      Ниҳоят, давлат ва ҳукумат бошига соғлом, бемалол гапириб, докладларни булбул каби ўқийдиган Михаил Горбачев келади.

      Деҳли ва Аградаги Бобурийлар саройида девони ом ва девони хос бўлган. Девони хосда амиру вазирлар, чопару элчилар қабул қилинган. Девони омда эса оддий халқ, фақиру фуқаро арзлари тингланган.

      Кейинчалик биз оддий халқ дея атаганимиз бизга ошу нон етказиб турган меҳнаткаш эл-улусдир. Шоҳдан гадойга қадар оддий деҳқон элидан экмак ейди, дейди ҳазрат Навоий.

      Цицероннинг “Дунё аҳмоқларга тўла” деган фикрини ўқиганимда бир муддат ўйланиб тараддудланганман. Наҳотки, нодону абдол кишилар шу қадар кўп бўлса, дея узоқ мушоҳада этганман.

      Сўнгра машҳур турк ёзувчиси Азиз Несиннинг судлангани воқеасини эшитгач, яна ёдимга Цицероннинг фикри келди.

      Мамлакатимизда яшаётган кишиларнинг етмиш фоизи аҳмоқ, дея ёзади Азиз Несин бир мақоласида.

      Буни ўқиган ва эшитган одамлар жунбушга келадилар ва ёзувчини маҳкамага берадилар.

      – Суд ҳайъати ва одамлардан кечирим сўрайман. Мен нотўғри айтган эканман, – дейди судга чақирилган ёзувчи.

      – Майли, нотўғри фикрингиз учун даъвочилардан кечирим сўранг! Жиноят ишини ёпамиз! – дейди маҳкама раиси ишнинг осон кўчганидан

Скачать книгу