Bağımsızlık Dönemi Özbek Edebiyatı - Анонимный автор

Скачать книгу

Hech narsa demagan.

      Faqat fashistni —

      Bir yomon so‘kkanu…

      Qizarib ketgan.

      Jim qolaveribman qarab ortidan,

      Diydoriga to‘ysam bo‘lar ekan-ku?

      Ilk bora uyatli so‘kinganidan —

      Yuzimga boqolmay ketgan edi u…

      UKTE

      Kitap okusa da,

      Film izlese de,

      Kibar konuşmayı bilmedi ninem.

      Laf açıldığında

      Savaştan ve erkek kardeşinden

      Bir iki ay kadar gülmedi ninem.

      Sormuştum:

      “Amcam savaşa giderken

      Nasıl yemin etmişti,

      Size ne demişti?”

      – Hiçbir şey dememişti

      Ancak faşiste

      Çok fena küfretmişti…

      Kıpkırmızı oluvermişti.

      Sessizce kalakaldım ardından,

      Bağrıma basamadan gitmişti, ah!..

      İlk defa küfrettiğinden,

      Yüzüme bakamadan gitmişti, ah!..

      QANOAT

      Asl aybim -

      Tekis yo‘lda qoqinmoqdir.

      Asl baxtim -

      O‘zing ko‘rmay sog‘inmoqdir.

      Yeru ko‘kdan mudom izlab

      Xato qildim.

      Seni topmoq yo‘li

      Doim topinmoqdir.

      KANAAT

      Suçum o ki,

      Düz yolda da takılmaktır.

      Bahtım o ki,

      Görmeden de hasret kalmaktır.

      Yer ve gökte seni aramak

      Yanılmaktır.

      Seni bulmanın yolu

      Daima tapınmaktır.

      IBODAT

      Tog‘lar some’ bo‘lib o‘tirishar jim,

      Takbir aytgan chog‘i guldurab samo.

      U yanglig‘ munojot qila olur kim,

      Yomg‘ir ― bu ― pichirlab qilingan duo.

      Yel yig‘lar yer tirnab, tuproq seskanar,

      Maysalar qaltirab qilurlar sajda.

      Duolar ijobat bo‘lgan sanalar,

      Kun nurlari bundan keltirar mujda.

      İBADET

      Dağlar oturmuş dinler sessizce,

      Tekbir getirince gürler sema.

      Onun gibi kim münacat edebilir sizce,

      Yağmurdur o, fısıltıyla edilen dua.

      Rüzgâr ağlar toprakları savurup

      Bitkiler titreyerek ederler secde

      Duaların kabul olduğu anlar

      Güneş nuruyla getirir müjde.

(Aktaran: Marufjon Yuldashev)

      BAHRAM ROZİMUHAMMED (1961)

      Bahram Rozimuhammed 1961 yılında Özbekistan’ın Harezm vilayetine bağlı Şavat ilçesinde dünyaya geldi. Üniversite eğitimini Taşkent Devlet Üniversitesinin Gazetecilik Fakültesinde tamamladı (1984). Şairin ilk şiir kitabı “Sessiz Adım” adıyla 1987 yılında yayımlandı. Ardından “Kavağa Yakın Yıldız” (1989), “İki Nur” (1994), “Devsemen” (1995), “Usulca Çiçek Açan Ağaç” (1997), “Gündüzün Sınırları” (1999), “Gölgelerin Sohbeti” (2006) gibi şiir kitapları yayımlandı. Bahram Rozimuhammed şairlikle birlikte çevirmen olarak da bilinmektedir. O çağdaş Alman şairlerinin şiirlerinden Özbekçeye çeviriler yaptı. Edebi yazılarından oluşan “Çolpan Tan Yıldızı Demek” adlı kitabı da bulunmaktadır.

      INSONNING SARGUZASHTLARI

      men g‘aroyib mevaman

      yolg‘izlik daraxtidan uzilgan meva

      yo‘q men yerga tushmadim

      yer ko‘tarilib keldi men tomon

      va bandimdan uzildim qo‘ydim

      bir sap-sariq maymun

      oq farishta bilan suhbatlashayotgan edi

      farishta ko‘rsatkich barmog‘i ila

      ishora qilardi osmonga

      qiqirlab kulardi maymun

      farishta takror va takror

      osmonga cho‘zardi ko‘rsatkich barmog‘in

      qornini ushlab xoxolardi maymun

      farishta uchinchi marotaba jiddiy

      so‘z qotdi maymunga

      maymun sarosimada

      menga qaradi

      va o‘sha lahzada

      yolg‘izlik daraxtidan uzildim birdan

      suhbat shabadasi chirt uzdi meni

      g‘aroyib mevaman

      yolg‘izlik daraxtining mevasi

      İNSANIN MACERALARI

      ben garip bir meyveyim

      yalnızlık ağacından koparılmış meyve

      hayır, ben yere düşmedim

      yer yükseldi bana doğru

      ve dalımdan koptum da kaldım

      sapsarı bir maymun

      ak melekle konuşuyordu

      melek işaret parmağıyla

      gökyüzünü gösteriyordu

      katıla katıla gülerdi maymun

      melekse tekrar ve tekrar

      gökleri gösterirdi işaret parmağıla

      karnını tutarak gülerdi maymun

      melek üçüncü defa ciddi şekilde

      söz attı maymuna

      maymun sersemleşti

      baktı bana

      ve tam o anda

      yalnızlık ağacından koptum birden

      sohbet esintisi çıt diye kopardı beni

      bir garip meyveyim

      yalnızlık ağacının meyvesi

      TUT

      Kovagiga chumchuq uya solgan ey qishlog‘imizdagi tut seni sog‘indim

      xon qizi gavhar munchoqdek shippa yopishgan yantoq qo‘rgim keladi seni

      men yer hidini sog‘indim loy o‘yinchoqlarimiz to‘rpoq emish hanuz

      bo‘jilari ila qo‘rqitgan dala tuzlarimiz qani

      uyalibdimi mendan kichraymish kulba

      nos rangidagi qovoqlar tovlanmish

      suvlar oqayotganmish

      bir

Скачать книгу