LITMIR.BIZ

      Qilichin tashladi beklar nihoyat,

      bosildi tulporlar,

      tig‘lar suroni,

      urhoga o‘rgangan tillarda oyat,

      turkiylar tanidi komil Xudoni.

      Qilichlar zangladi…

      falokat hushyor,

      turkiylar quvvatin berdi yerlarga.

      Hiylagar do‘stlarday yaqinlashdi yov

      komillik qidirgan jasur erlarga.

      Ilvasin yigitlar,

      bobur yigitlar,

      sajdaga bosh qo‘ydi yovga ters qarab,

      g‘ullarni kemirib yig‘ladi itlar,

      buyuk boshni kesdi qilich yaraqlab.

      Turkda bosh qolmadi…

      qolmadi dovlar,

      xotin-xalaj qoldi motam ko‘tarib,

      “Bizga tik qarama”, – buyurdi yovlar,

      yovlarga ters qarab yashadi bari.

      Talandi samoviy tulpor uyuri,

      talandi zarlari,

      zeb-u zabari,

      “Ters qarab o‘ling”, – deb yovlar buyurdi,

      yovlarga ters qarab jon berdi bari.

      Lahadga kirdilar o‘zlarin qarg‘ab,

      qolmadi arabiy,

      turkiy xatlari.

      “Tug‘ingiz, – dedi yov, – teskari qarab”,

      yovlarga ters qarab tug‘ildi bari.

      Tug‘ildi,

      tug‘ildi,

      tug‘ildi qullar,

      qirqida qirqilgan – imdodga muhtoj,

      yovlarga ters qarab itlarday hurar,

      bir-biriga dushman,

      bir-biridan koj.

      Jo‘mardlar qirilgan Turonzaminda

      do‘zaxiy tajriba pallasin ko‘rdim:

      eshshak suvrati bor qay bir qavmda,

      qay birida to‘ng‘iz kallasin ko‘rdim.

      Bu holda buvaklar bo‘g‘ilib o‘lar,

      qul Bilol ezilib yig‘lar falakda…

      O‘zlarin yondirar borliqdan to‘ygan

      Badaxshon la’liday asl malaklar.

      Mo‘minlar besh bora Allohni eslar

      sajdaga bosh qo‘yib jallod toshiga.

      O‘grilib sal ortga qarayin desa,

      boshiga urarlar,

      faqat boshiga.

      Bormi er yigitlar,

      bormi er qizlar,

      bormi gul bag‘ringda jo‘mard nolalar,

      bormi bul tufroqda o‘zligin izlab,

      osmon-u falakka yetgan bolalar.

      Bor bo‘lsa,

      alarga yetkarib qo‘ying,

      bir boshga bir o‘lim demagan ermas,

      shahidlar o‘lmaydi,

      bir qarab tuying:

      Yovga ters qaragan musulmon emas!

      Yovga ters qaragan musulmon emas!

      Yovga ters qaragan musulmon emas!

      Yovga ters qaragan musulmon emas!

      Yovga ters qaragan musulmon emas!

      Kılıcı bıraktı beyler nihayet,

      uysallaştı atlar,

      hançerlerin sesi,

      nara atmaya alışık dillerde ayet

      Türkler tanıdı Yüce Tanrıyı.

      Kılıçlar paslandı…

      tehlike tetikte,

      Türkler kuvvetini verdi toprağa.

      Düzenbaz dost gibi yaklaştı düşman

      erdemlik arayan cesur erlere

      Pehlivan yiğitler,

      aslan yiğitler…

      başlarını secdeye koydu, düşmana ters dönüp

      kemikleri kemirip inledi itler

      yüce başı kesti kılıçlar…

      Türk’te baş kalmadı…

      kalmadı mertler,

      kadınlar kaldı ancak ağıtlar yakan,

      “Gözüme dik dik bakma!” diye emretti düşman

      düşmana ters dönüp yaşadı herkes.

      Talan ettiler Semavi atları,

      talan ettiler altınları,

      elinde ne varsa hepsini,

      “Yüzüstü öl!” diye emretti düşman

      düşmana ters dönüp can verdi herkes

      Toprağa girdiler büyük utançla

      kalmadı ne Arap

      ne Türk yazısı

      “Doğur!” dedi düşman tersine dönüp

      düşmana ters dönüp doğurdu hepsi.

      Doğdu,

      doğdu,

      doğdu köleler,

      kırkında kıyılan, imdada muhtaç,

      düşmana ters bakıp it gibi havlar,

      birbirine düşman,

      Birbirinden ödlek.

      Cömertler katledilmiş Turan yurdunda

      cehennemin aksini gördüm bu yurtta:

      eşek suretliydi bazı kavimler

      bazıları ise domuz kafalı.

      Bebekler ölüyor bu hali görüp,

      köle Bilal ezgin ezgin ağlar felekte…

      Kendini yakıyor dünyadan bezip

      Bedehşan yakutu gibi asil melekler.

      Müminler beş defa Allah’ı hatırlar

      Secde için başını koyup cellat taşına.

      Dönüp bakmak ister ardına ama,

      başına vururlar

      ancak başına…

      Var mıdır er yiğitler,

      var mı er kızlar,

      var mıdır bağrında cömert naleler,

      var mı bu toprakta kendini arayan,

      başı dimdik mağrur çocuklar.

      Varsa

Скачать книгу