LITMIR.BIZ

      Şimdi bakışında gözlerinin

      Zehirlenip kalıyor tüm aradıklarım

      Gülüşün ve yürüyüşün başka…

      Evvel sussan da karşımda

      Sırdaşı olur görünürdün dertlerimin.

      Ayrılıktan bıktım diyordun

      Özlem, özlem üstüneydi mektupların

      Her an dönmemi bekliyordun

      Aynı sıcaklık aynı sevecenlik

      Ve aynı sevgi olacaktı dönüşümde

      En büyük hediyen…

      Aynı pencereye atacaktın çiçekleri

      Hani nerede?

      Hani nerede:

      “Varın, yoğun, ayın, güneşin, kuvvetin”?

      Ne tez kısaldı yıllarla geceler

      Dünya ne zaman genişledi?

      Şimdi bakışında gözlerinin

      Parçalanıyor arzularımın en temizi

      En güzeli umutlarımın

      Solup kalıyor saçlarımda.

      Dostları bile ayak altı etmişsin.

      Düşürmüşsün koynundan sevgi aynasını

      Eskisine fırça çekilmiş sözlerinin

      Bir gecede bin bir renge girer saçın ve yanakların

      Aynı baş

      Aynı dudak olacaktı dönüşümde en büyük hediyen

      Aynı dilde konuşacaktın titrerken boynumda

      Hani nerede?

      Şimdi bakışında gözlerinin

      Zehirlenip kalıyor tüm inançlarım.

      Şimdi yürüyüşünde parçalanıyor tüm aradıklarım

      Şimdi bakışında öyle

      Büyük bir sevgiyi boğuyor denizler…

      Şimdi bakışında gözlerinin

      Ayna tutuyor yabancı eller.

      Kızanlıkta gül oldum bahçe, bahçe

      OkKa, okka üzüm oldum Trakya’da.

      Koşa bir rüzgar oldum akşam üstü

      Bir yolcu oldum Koca Balkanda.

      Kan gibi karpuzu oldum Dobruca’ nın

      Tozlu ellerle kesildim öğle paydosunda

      Ve buğday oldum, arpa oldum, başak, başak.

      Konbaynla (biçer döver) biçildim Tuna yaylasında

      Sonra iki büyük deniz oldum Arda boyunda

      Sonra kayık, sonra martı, sonra balık oldum sularında.

      Bir de misafir kaldım Rodop köylerinde

      Her hanesinde bir sevinç bir hürmet…

      Sonra bir taş oldum Karadeniz sahilinde

      Tuzlu sular yıkadı başımın yosunlarını

      Ve sevdalı kızlar seyrederken gece yosunları

      Sabrı oldum içlerinde gittikçe tükenen …

      Sonra Rila – Pirin (dağ adları) gezdim sökerken şafak

      Madan – Rudozem (şehir adları) gezdim saçım doldu toprak

      Dedim bir de yoktan deniz yapayım..

      Yolum oldu Vıça – Dospat (baraj adları)

      Derken dikiliverdi önüme Ördekler

      Açarak kollarını bir anne şefkatiyle..

      Gel, dedi, yavrum terini ben sileyim,

      Yorulmuşsun, otur biraz dinlen.