LITMIR.BIZ

      Saqi, kərəm eylə, cam gəzdir!

      Durma, qədəhi müdam gəzdir!

      Dövranə çox e'tibar qılma,

      Gəzdir qədəhi, qərar qılma!

      Tök alıb ələ gümüş sürahi,

      Zər sağərə ruhbəxş rahi.

      Sərf eylə riayətimdə əltaf,

      Tənhalığımı gör, eylə insaf!

      Şüğlüm bu büsat içində çoxdur,

      Səndən özgə, mədədçi yoxdur.

      Həmdəmligim ilə ar qılma!

      Məndən nifrət şüar qılma!

      Gər bilməz isən ki, mən nə zatəm,

      Nə zülməti-çeşmeyi-həyatəm,

      Feyzi-hünərim şərabdan sor,

      Suzi-cigərim kəbabdən sor.

      Tutsan əlini məni-fəqirin,

      Həqq ola həmişə dəstgirin.

      Mən şairi-Musiyi kəlaməm,

      Sahirlərə mö'cizi-təmaməm.

      Mən sahiri-Babili nəjadəm,

      Harutə bu işdə ustadəm.

      Söz dərkinə sərf edib fərasət,

      Əmlakına bulmuşam rəyasət.

      Gəh tərzi-qəsidə eylərəm saz,

      Şəhbazım olur büləndpərvaz.

      Gəh də'bi-qəzəl olur şüarım,

      Ol də'bə rəvan verər qərarım.

      Gəh məsnəviyə olub həvəsnak,

      Ol bəhrdə istərəm düri-pak.

      Hər dildə ki, var, əhli-razəm,

      Məcmui-fünunə eşqbazəm.

      Bir kargərəm həzarpişə,

      Canlar çəkib istərəm həmişə

      Dükkanım ola rəvaci-bazar,

      Hər istədigin bula xiridar.

      Saqi, nə idi bu cami-gülgun

      Kim, eylədi halımı digərgun?

      Sərməst olubam, sözüm həbadır,

      Hər laf ki, eylərəm – xətadır.

      Tə'siri salıb dimağə təşvir,

      Təşviri məcazım etdi təğyir.

      Mən qandanü lafi-hüsni-göftar

      Kim, söz deməyə olam səzavar?

      Olsaydı mənim sözümdə bir hal,

      Əlbəttə, olurdum əhli-iqbal.

      Müstövcibi-izzü cah olurdum,

      Şayəsteyi-barigah olurdum.

      Məqbul düşərdim asitanə,

      Mənzuri- şəhənşəhi-zəmanə.

      Ol padişəhi-büləndbiniş

      Kim, xaki-rəhidir afəriniş,

      Müstəhfəzi-din, pənahi-islam,

      Məxdumi-zəman, məlazi-əyyam.

      Əbr istehsanü bərqi kinə,

      Şahənşəhi-Məkkəvü Mədinə.

      Müstəlzəmi-həq, müxilli-batil,

      Sultani-muradbəxşi-adil,

      Ərbabi-hünər ümidgahi,

      Türkü ərəbü əcəm pənahi.

      Dərya kimi eyləyən dəmadəm

      Əndişeyi-qürbü bə'di-aləm.

      Lutfilə verən yaxına lö' lu,

      Əbrilə irağə göndərən su,

      Lö'lösini eyləyən cahantab,

      Ləbtəşnələri dür ilə sirab.

      Gərdun kimi lütf edəndə zahir

      Damən-damən tökən cəvahir.

      Gün kimi olanda cudə məzhər,

      Xərmən-xərmən nisar edən zər,

      Tuğrayi misali-Ali-Osman,

      Sultani-sipəhşikən Süleyman!

      Yerdə düşər olsa feyzi xakə,

      Tə'n eyləyə xak ruhi-pakə.

      Göydə nəzər etsə gər hümayə,

      Xurşid salır

Скачать книгу