ТОП просматриваемых книг сайта:
Artemis Faul. Оуэн Колфер
Читать онлайн.Название Artemis Faul
Год выпуска 0
isbn 978-9952-8200-9-6
Автор произведения Оуэн Колфер
Издательство Alatoran yayınları
Cip maşını dar küçələrlə çox yavaş hərəkət edirdi, Artemisin sinəsində getdikcə artan səbirsizlik isə bu tısbağa sürətini daha əzabverici edirdi. O, özünü zorla saxlamışdı, səbri tükənmişdi. Doğrudanmı onların uzunmüddətli axtarışları sona yaxınlaşır? Altı dəfə onlar yanlış izə düşmüşdülər, üç qitədən keçmişdilər – doğrudanmı başdan – ayağa spirt hopmuş bu şəfaverici qadın məhz göyqurşağının qurtaracağında gizlənmiş qızılla dolu küpədir? Şərab buxarlarından ibarət göyqurşağı, onun altında isə – xəzinə. Artemis az qaldı ki, gülsün. İşə bax, o, zarafat fikirləşib. Bu cür hal onun başına hər gün gəlmirdi.
Mopedlər onları balıq karvanındakı balıqlar kimi hər iki tərəfdən əhatə edirdilər. Sanki küçələri doldurmuş kütlənin sonu gəlməyəcəkdi. Hətta dalanlar da hər növ xırdavatçı və dükançalarla dolu idi. Balıq başları, içərisində yağ qaynayan qazanlara tullanırdı. Oğurlamağa bir şey axtaran oğlan uşaqları yoldan keçənlərin ayaqları altında ora-bura qaçırdılar. Yaşca bir qədər kiçik olan oğlan uşaqları isə evlərin kölgələrində əyləşib barmaqları göyərənədək “savaş oyunları”nın düymələrinə basırdılar.
Nquen elə tərləmişdi ki, xaki rəngli köynəyi tərdən tamam islanmışdı. Heç də uşaqlıqdan alışdığı rütubətli bürküdən deyildi. Bunun səbəbi düşdüyü lənətə gəlmiş vəziyyət idi. Görəsən o, niyə bunu düşünməmişdi? Mütəşəkkil cinayətkarlıq hər cür cadugərlik işləri ilə maraqlanmışdı – dərhal başa düşmək lazım idi ki, bu məsələ təhlükəlidir. Nquen susqun halda özünə söz verdi ki, əgər bu vəziyyətdən sağ-salamat çıxsa bir də bu işlərə baş qoşmayacaq. İnternetlə heç bir şübhəli əlaqə qurmayacaq və əlbəttə ki, avropalı sanballı cinayətkar bossların oğulları ilə heç bir iş görməyəcək.
Amma cip ilişdi. Bu şəhərin küçələri maşında gəzmək üçün nəzərdə tutulmamışdı. Artemis vyetnamlıya tərəf döndü.
– Mister Nquen, deyəsən yola piyada davam etməli olacağıq. Əgər qaçmaq istəsəniz – buyurun. Amma kürəkləriniz arasından kəskin və çox güman ki, öldürücü ağrıya hazır olun.
Nquen diqqətlə Nökərnin gözlərinin içinə baxdı. Onlar tünd-göy, demək olar ki, qara rəngdə idilər. Onlarda mərhəmətdən əsər-əlamət belə yox idi.
– Narahat olmayın, – o cavab verdi, – mən qaçmayacağam.
Onlar avtomobildən düşdülər. Çirkli, bürkülü küçədə hərəkət edən fərqli, müxtəlif kalibrli kompaniyanı minlərlə göz şübhə ilə izləyirdi. Yaxınlıqdakı hansısa cibgir Nökərnin pul kisəsini oğurlamağa çalışdı. O da, üzünü çevirmədən, oğrunun barmaqlarını sındırdı. Oğlan uşağı, nəhəng kişi və vyetnamlının ətrafı bir anda boşaldı.
Küçə daha da daraldı və evlərin arasında qıvrılan qazıq-qazıq edilmiş, çirkli bir cığıra çevrildi. Tullantı və çirkablar birbaşa ayaqlar altına tökülürdü. Dilənçilər və əlillər hörmə həsirlərin altındakı adacıqlarda qısılıb qalmışdılar. Yerli sakinlərin çoxu təkcə aciz, heç kimə lazım olmayan bədənə malik idilər, buna görə də burada peyda olmuş üçlük bu yoxsulluq fonunda çox kəskin seçilirdi.
– Hələ çox var? – deyə Artemis vyetnamlıdan soruşdu..
Nquen barmağı ilə paslı yanğın pilləkəninin altındakı qara üçbucaq tərəfə işarə etdi.
– Qadın orada yaşayır, aşağıda və heç zaman oradan çıxmır. Düyü arağının dalınca da kimisə göndərir. Necədir, razısınız? Mən gedə bilərəm?
Artemis sanki sonuncu sualı eşitmədi. Çirkli gölməçələrin üzərindən addımlayaraq pilləkənin altındakı qara dəliyə tərəf yönəldi. Qaranlıqda nəsə tərpəndi.
– Nökər, zəhmət olmasa, eynəyi mənə ver.
Xidmətçi gecə görməsi üçün nəzərdə tutulan eynəyi kəmərindən açaraq Artemisin uzanmış əlinə qoydu. Mexanizm uğuldadı və aparatın obyektivi avtomatik olaraq lazımi işıqlandırmaya sazlandı.
Artemis eynəyi düzəltdi. Ətrafda hər şey yaşıl rəng aldı. Dərindən ah çəkdi və baxışlarını titrəyən kölgələr zülmətinə zillədi. Boş düyü arağı şüşələri ilə əhatələnmş, rafiyadan hörülmüş xalının üzərində hansısa anlaşılmaz varlıq çömbəlib oturmuşdu və həyəcanla tərpənirdi. Artemis gecə gözlüyünü nizamlayıb bir az da diqqətlə baxdı. Varlıqun kiçik, qeyri-adi dərəcədə kiçik, sadəcə cırtdan ölçülü olduğu məlum oldu. Başını çirkli şalın içərisinə salmışdı, bayıra yalnız əl, həm də yaşıl rəngli əl çıxmışdı. Amma digər tərəfdən, gecə görməsi üçün olan gözlükdə hər şey yaşıl görünür axı.
– Madam, – Artemis dedi, – mənim sizə bir təklifim var.
Varlıq yuxulu halda başını titrətdi.
– Araq, – sanki mismarla stəkanı cızan zaman çıxan səs kimi qıcırdayan səslə xırıldadı. – Araq ver, ey ingilis.
Artemis gülümsündü. Aha, dilbilmə bacarıqları, işığa qarşı dözülməz nifrət. Uyğundur, uyğun gəlir…
– Daha doğrusu, irlandiyalı, – o düzəliş verdi. –Mənim təklifimə nə deyirsiniz?
Türkəçarə qarı hiyləgər təbəssümlə arıq barmağını yellətdi:
– Əvvəl içmək, sonra danışmaq.
– Nökər?
Xidmətçi cibinə əl atıb oradan yarım litrlik şüşədə ən yaxşı irland viskisi çıxardı. Artemis butulkanı ondan aldı və pilləkənin altındakı qaranlıqdan bir addım geri çəkilib ağzını marçıldadaraq qadını tamahlandırdı. Eynəyini çıxartmağa macal tapmamış pəncəyə bənzəyən əl qaranlıqdan ona doğru uzanaraq butulkadan yapışdı. Ləkəli yaşıl əl. Şübhəli heç bir şey qalmamışdı.
Artemis qalibanə təbəssümünü güclə saxladı.
– Nökər, dostumuzun haqqını ver, – əmr etdi. – Hamısın. Yadda saxlayın, mister Nquen, hər şey aramızda qalmalıdır. Axı siz Nökər ilə bir daha görüşmək istəmirsiniz, elə deyil?
– Yox-yox, cənab Faul, siz nə danışırsınız! Mənim ağzıma susmaq möhürü vurulub.
– Bunu unutmayın. Yoxsa Nökər dodaqlarınızı ömürlük möhürləyər.
Nquen dalanla çıxıb getməyə başladı, elə bir yüngüllük hiss edirdi ki – bəs necə, sağ qaldı! – hətta amerikan dollar-larından ibarət pul dəstini saymaq heç yadına da düşmədi. O, heç özünə bənzəmirdi. Lakin pulunu tam almışdı – iyirmi min dolların hamısını. Yarım saatlıq iş üçün pis deyil.
Bu arada Artemis eynəyini yenidən taxdı və qadına tərəf döndü:
– Madam, düzünü desəm, yalnız siz mənə kömək edə bilərsiniz.
Qarı dilinin ucuyla ağzının kənarında parıldayan damlanı yaladı.
– Bəli, irlandiyalı. Ağrıyan baş. Çürümüş