Яшьлегем тугае - Фаиль Шафигуллин

Скачать книгу

саен күктә йолдызлар,

      Чыккан саен кояш диңгездән,

      Кыргый кошлар күргән кешене

      Үксеп яткан килеш йөзтүбән…

      Моңайма, дип океан шаулаган,

      Тор инде, дип җылы җил искән,

      Атла, диеп чыклы үләнгә

      Ай сукмаклар салган көмештән.

      Шифалы су биргән чишмәләр,

      Карурманнар татлы аш биргән,

      Киңәш биргән эшчән дулкыннар,

      Куышка дип, таулар таш биргән…

      Сабыр иткән кеше, илкәен

      Сагынса да өзелеп-өзелеп.

      Узган айлар кыргый атауда,

      Киек казлар кебек тезелеп.

      Ә беркөнне ерак офыктан

      Балкып чыккан кинәт ак җилкән.

      Ярга килеп баскан кешенең

      Еллар инде чәчен ак иткән.

      Гаҗәпләнеп, каушап торганда,

      «Өнемме бу, диеп, төшемме?!» –

      Утырткан да туган иленә

      Алып киткән кораб кешене.

      Кошлар озак очкан озатып,

      Боегып калган атау еракта.

      Караган да кеше караган,

      Нидер җуйган сыман шул якка…

      Елаган ул өнсез, тавышсыз

      Һәм аттырган палубада таң.

      …Авыр булган аңа аерылу

      Хәзер инде кыргый атаудан.

      НЕМЕЦ ЕГЕТЕ

      Керфекләрдә яшьләр кипмәгән,

      Яралардан һаман ага кан,

      Без аермый идек ул чакта

      Немец дигән сүзне «фашисттан».

      Нәрсә саклап йөртмәс күңелендә,

      Чит ил халкын аны кем белсен, –

      Пароходка килгән көннән үк

      Өнәмәдек немец егетен.

      Өнәмәдек, безне замполит

      Орышса да чакырып үзенә.

      Гүя немец егете гаепле

      Безнең ятим калып үсүдә.

      Ничек килгән безнең илгә ул,

      Әти-әниләре кем аның? –

      Немец булгач, немец инде… Без

      Сорашмадык шуннан артыгын.

      …Бервакытны борт янына ук

      Дулкын мина куып китерде…

      Бозлы суга немец егете

      Иң беренче булып сикерде…

      Исән-имин калды пароход,

      Кичерсәк тә үзебез бик күпне.

      Ләкин менә салкын тидереп,

      Авырып китте немец егете.

      «Муттер, муттер…» аның бар сүзе,

      Муттер, ди ул, һаман саташа.

      Төшендереп бирде замполит –

      Әни икән «муттер» аларча.

      Карасана, кыен булган чак,

      Әни, дия икән һәр халык…

      Аска иеп башларыбызны,

      Без, матрослар, тордык, уйланып.

      Ә аңына килгәч, барчабыз

      Аның янына җыелып килдек без.

      «Терел, терел, дускай, тизрәк,

      Кайгырмасын муттер», – дидек без.

      – Муттер, муттер, – диде, елмаеп, –

      Рәхмәт хисен шулай белгертте

      Зәңгәр күзле, коңгырт чырайлы,

      Җитен чәчле немец егете.

      ТӨНЬЯК БАЛКЫШЫ

      Диңгез, никтер, уйга талган,

      Дөм кара төн.

      Мачталарын шыгырдатмый

      Җил корабның.

      Күзне камаштырып кинәт

      Күк читендә

      Уйный башлый сихри балкыш,

      Төн чигенә.

      Җем-җем,

Скачать книгу