Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология

Скачать книгу

теле өчен, Разин сыман,

      Берәребез дөрләп янамы?

      Син дә, мин дә «Туган тел» не җырлап

      Торырбызмы ишек төбендә.

      Безнең телләр пайтәхеттә торсын!

      Пайтәхет тә тиеш белергә!

      Ана теле һәрчак түрдә булсын,

      Анадан да якын кем бар соң!

      Мал-мөлкәтен яклап йөри кеше,

      Телен яклап ханга кем барсын?

      Үз анасын саткан хаиннәрдән

      Бүген инде нәрсә көтәсе?

      (Ләкин җанда тонык өмет яши,

      Туар диеп татар иртәсе.)

      Телне сату – үз анаңны сату,

      Милләтеңне сату, илеңне.

      Сорау куя безгә каракошлар:

      «Җаның кыйбатмы? – дип, —

      Телеңме?»

      Туган телне өзелеп сөябездер,

      Сакларбызмы аны, кем белә?

      Әзерме без бүген, Разин сыман,

      Иман өчен утка керергә?

      Җомгадан соң

      Иман йортын чыгып киткән чакта,

      Ник тәкъвалык кинәт югала соң?

      Үз-үзеңә мең вәгъдәләр биргәч,

      Нигә эри алар җомгадан соң?

      Җомга җиткәч, бәйрәм рухы илә

      Фәлсәфәгә чумып уйланасың.

      Тик тарала сыман фикер җебе,

      Дөнья күмә кабат җомгадан соң.

      Кайбер көнне, иртән тору белән,

      Яңа көчләр җыеп уянасың.

      Офыкларны ярып чыгар булсаң,

      Бөтен өмет сүнә җомгадан соң.

      Бу дөньяның асылына төшеп,

      Мәгънәләрнең эзлим гел яңасын.

      Үз-үзеңне танымаслык булып

      Үзгәрәбез нигә җомгадан соң?

      Мин ак болыт булып йөзәрмен дә…

      Мин ак болыт булып очармын да

      Текәлермен синең күзләргә.

      Син җәйләрне сөйдең,

      Ә мин сине

      Алып китәрмендер көзләргә.

      Ак болытлар булып йөзәрмен дә

      Тамчы булып сиңа тамармын.

      Югалтырсың мине,

      Ә мин сине

      Һәр дәкыйка саен табармын.

      Ак болытлар булып йөзәрмен дә

      Эреп югалырмын күгеңдә.

      Онытырсың мине,

      Ә мин сине

      Гел йөртермен төсле күңелдә.

      Ак болытлар булып йөзәрмен дә

      Көзләреңдә мәңге калырмын.

      Югалырсың син дә,

      Ә мин сине

      Һәр хәятең саен танырмын.

      Әкиятне кире укысаң…

      Хыялларың чәлпәрәмә килер,

      Дөнья булыр сиңа бик кысан,

      Могҗизалар булмый диеп җирдә,

      Әкиятне кире укысаң.

      Талпынулар бар да юкка чыгар,

      Караңгыга чумар бу җиһан.

      Барыр юлдан әгәр кире борып,

      Әкиятне кире укысаң.

      Булганын да югалтырсың җирдә,

      Чынбарлыкка килеп юлыксаң.

      Яшәвеңнең һичбер яме калмас,

      Әкиятне кире укысаң.

      Язмыш юлын кире бору авыр,

      Кире китеп булмый, борылсаң,

      Хыялларың – хыял килеш калыр,

      Әкиятне кире укысаң.

      Туган тел

      Йөрәктә яралган һәр сүзне

      Энҗедәй күкләргә тезәсең.

      Бигрәкләр гүзәл син,

      Туган

Скачать книгу