Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология

Скачать книгу

икегә кисү ул,

      Тынлыкта тончыккан мәлләрдә

      Җил булып исү ул.

      Бербөтен сөюне, җитмәс дип чигенә,

      Үткәнгә чигенә-чигенә икегә аеру,

      Аннары кояшсыз иртәләр,

      Аннары мәңгелек сагыну…

      Бербөтен хыялны акка да, карага телгәләү,

      Бербөтен өметне тураклау, бүлгәләү

      Ул – Яшәү дигәнең…

      Һәр бәндә умырып каера

      Үзенә бүленеп биргәнен…

      Юкса бик гади барысы да.

      Бу яшәү – бербөтен ипи ул.

      Җир һәм күк арасын, агын һәм карасын

      Бер итеп дөньядан үтү ул…

      Газап

      Үзәннәрдә үксез өзәңгеләр

      Өзелергә теләп өзгәләнә.

      Әрнүләре, киләчәккә күчеп,

      Җилләр булып, безнең йөзгә бәрә.

      Авыр, авыр… Безгәме соң кыен

      Бу сөрәннең ятим ихласлыгы?

      Безне юллар көтә, алсу таңнар,

      Кылганнарны юар таңнар чыгы.

      Читекләргә, итекләргә безнең

      Сарыла бар да:

      Пычрагы да хагы…

      Өзәңгеләр өзгәләнә канда,

      Давыл булып өзгәләнә тагы.

      Без – җәяүле җайдак токымыннан.

      Иярләрдән төштек, калды атлар.

      Яңагына чаптар ялын терәп

      Иркәләнә булыр хәзер ятлар.

      Җәяүлегә үрләр менү кыен,

      Җәяүлегә авыр дөнья кичү.

      Иң хәтәре – җәяү яшәүләрең

      Тәкъдир булып, каннан-канга күчү…

      Хәтер сыкрый. Зарлы авазлары

      Хурлык булып безнең йөзгә бәрә.

      Үзәннәрдә үксез өзәңгеләр

      Өзелердәй булып өзгәләнә.

      Иртән

      Бербөтен җиһаннның мең телем өметен

      Син узар сукмакта калдырам.

      Син әле йоклыйсың, мин инде зарыгып

      Син үтәр көннәрне сагынам.

      Сагынам җилләрнең таң белән исүен,

      Тибрәтеп тәрәзәң пәрдәсен.

      Син әле белмисең,

      Синең һәр карашың —

      Күңелгә иң якын бер рәсем.

      Бербөтен гомернең мең өлеш җылысын

      Калдырам син узар юлларда.

      Таңнарда уянып, дөньяга куанып

      Чыгарсың бәхетең юлларга.

      Багарсың күкләргә, йолдызлар күзләрсең,

      Кып-кызыл алмалар өзәрсең.

      Эзләрсең, табарсың, сер булып тамарсың,

      Җуярсың һәм кабат эзләрсең.

      Уң булсын бу җирдә син табар, син багар

      Һәр энҗе, һәр тараф, һәр болын.

      Юлыңа җанымның җылысын түшәдем,

      Аңла һәм югалтма син, Улым.

      Көй

      Мин нибары бер көй генә —

      җил көенә, уй көенә, юл көенә.

      Сулар талгын гына ярга сеңә,

      карурманда киек кайта үз өненә.

      Болыт микән, кәрнизләргә кунып микән, —

      кыргый күктән таң сызыла миңа таба.

      Иртәләрдә офыктагы очкыннардан

      төсле утлар, җете утлар тынга каба.

      Үз көенә бии-бии яңгыр ява,

      ерганаклар буйлап чаба көн кызуы.

      Юлын таба юлын җуйган мосафирлар —

      кыйммәт бары көн узуы, юл узуы.

      Кыйммәт бары очкын чәчкән офыклардан

      күзең

Скачать книгу