LITMIR.BIZ

      Kocham, podziwiam i szanuję

      Jest wiele sposobów okazywania szacunku, przyjaźni i podziwu. Na przykład kiedy masz nową, śnieżnobiałą, przepiękną koszulę, to wieszasz ją na specjalnie dobranym wieszaku, pierzesz w delikatnym płynie i z czułością prasujesz.

      Nie zachowasz się wobec niej jak w stosunku do podartej, brudnej, stęchłej ścierki do podłogi, prawda? Nie wrzucisz jej do kosza na śmieci, zatrzaskując szybko klapę, żeby więcej na nią nie patrzeć.

      No właśnie.

      Bo najbardziej dbasz o to, co kochasz, podziwiasz i uważasz za ważne.

      Czy tak właśnie traktujesz swoje ciało?

      Czy zdarza ci się wrzucić do niego coś, co jest określane mianem śmieci?

      I czy umiesz odpowiedzieć na pytanie dlaczego tak robisz?

      Czy wrzuciłabyś jakiekolwiek śmieci do swojej nowej, białej torebki? Pewnie nie. Bo nie chcesz jej zniszczyć. Chcesz, żeby była ładna i czysta, prawda?

      Dlaczego nie stosujesz tej samej zasady wobec swojego żołądka?

      Przecież wiesz co jest śmieciowym jedzeniem, a co nie.

      Doskonale wiesz, że śmieciowe jedzenie jest zrobione ze śmieciowych składników, czyli takich rzeczy, które są bezwartościowe z punktu widzenia twojego zdrowia i siły.

      A jeżeli nie jesteś o tym przekonana, to czy kiedykolwiek sprawdziłaś dokładnie jak to naprawdę jest?

      O to właśnie chodzi.

      Kocham, szanuję i podziwiam moje ciało.

      Wkładam do niego tylko takie rzeczy, co do których mam pewność, że są wartościowe, że dają mu coś dobrego i potrzebnego.

      Sprawdziłam jak robi się chleb sprzedawany w sklepach, jak robi się sok w kartonach, białe bułki, parówki i hamburgery, co to jest kwas cytrynowy, biały cukier, aspartam, syrop glukozowo-fruktozowy, maltodekstryna, aromaty i inne powszechnie stosowane dodatki do żywności.

      Wiem na pewno, że są szkodliwe, toksyczne i mogą wywołać rozmaite choroby, od nowotworów aż po depresję.

      Wyrzuciłam z mojego talerza wszystko, co je zawiera.

      Bez żalu.

      To nie było żadne poświęcenie z mojej strony.

      Z wiedzy, jaką udało mi się zgromadzić, wyciągnęłam jedyny logiczny wniosek.

      Nie chcę ich, bo kocham i szanuję moje ciało. Dbam o to, żeby było zdrowe i silne.

      Zaczęłam jeść równie smaczne, ale sto razy bardziej zdrowe dania z naturalnych, prostych składników, nieprzetworzonych w żadnej fabryce jedzenia. Nauczyłam się sama piec fantastyczny chleb na żytnim zakwasie. Opracowałam własne, proste przepisy na szybkie, zdrowe dania z warzyw i kasz.

      Kocham, szanuję i podziwiam moje ciało.

      Dlatego zawsze mam czas, żeby o nie zadbać.

      To przecież jest najważniejsze dla utrzymania mojego życia w zdrowiu i sile!

      To jest dla mnie tak oczywiste, jak równanie:

      Kiedy jem śmieci → to czuję się śmieciowo.

      Kiedy jem zdrowo → to czuję się silna.

      Kiedy piję alkohol → to nie czuję się sobą.

      Kiedy piję wodę → to czuję się sobą.

      Kiedy szanuję siebie → to dbam o moje zdrowie.

      Kiedy dbam o moje zdrowie → to jem tylko to, co mnie wzmacnia i stanowczo unikam tego, co mi szkodzi albo mnie osłabia.

      To takie proste.

      Kocham, szanuję i podziwiam moje zdrowie.

      Dbam o to, żeby je mieć.

      Świadomie wybieram to, czemu poświęcam moją uwagę

      Jestem wolnym człowiekiem.

      Moja wolność polega między innymi na tym, że świadomie wybieram to, czemu poświęcam moją uwagę. Ja decyduję o tym, co jest ważne i co jest ważniejsze od innych spraw.

      Dzięki temu w pierwszej kolejności zajmuję się tym, co ma dla mnie największe znaczenie – a to z kolei oznacza, że konsekwentnie i wytrwale realizuję kolejne projekty, piszę nowe książki, wyruszam w następne podróże.

      To nie byłoby możliwe gdybym starała się zaspokoić wszystkie oczekiwania, jakie ludzie mają wobec mnie.

      Dbam o to, żeby zajmować się jedną rzeczą na raz.

      Z doświadczenia wiem, że wtedy wykonam ją najbardziej sprawnie i szybko.

      Na przykład.

      Zaczynam pisać nowy rozdział książki. Wyłączam telefon. Gaszę radio. Telewizora w ogóle nie mam, więc nie muszę go wyłączać, ale gdybym go miała, to na pewno byłby w tym momencie milczący i ciemny.

      Przenoszę się myślami i całą duszą w tekst, który chcę napisać. Dobieram słowa, zapisuję zdania. Akapit po akapicie. Bez wahania. Wiem co chcę opowiedzieć i wiem, że moja dusza podpowie mi najlepszy sposób, żeby to zrobić.

      Celowo wyłączam telefon. Chcę być całym umysłem obecna w tym, czym się zajmuję. Napisanie kolejnego rozdziału nowej książki jest dla mnie ważniejsze niż to, czego mogą ode mnie w tym momencie potrzebować inni ludzie.

      Po prostu.

      To ja świadomie decyduję o tym, co jest ważne i tym zajmuję się całkowicie, bez rozpraszania na inne sprawy.

      Upiekłam fantastyczny chleb na żytnim zakwasie z dodatkiem jęczmiennej mąki, orzechów i czarnuszki. Będzie doskonale smakował posmarowany awokado, ze świeżym pomidorem, siekaną rukolą, kolendrą i bazylią.

      Przygotowuję dwie cudowne, kolorowe kanapki. Czuję jak wspaniale pachną i już cieszę się na to jak poznam się za chwilę z ich wspaniałym

Скачать книгу