ТОП просматриваемых книг сайта:
Çörək rəngli əllər. Sevinc Elsevər
Читать онлайн.Название Çörək rəngli əllər
Год выпуска 0
isbn
Автор произведения Sevinc Elsevər
Серия Çağdaş ədəbiyyat
Издательство Hədəf nəşrləri
özünə zaman tapmayan
işdən yorğun qayıdıb
hər gecə ərinə gileylənən
bişirdiyi yeməklər belə
kosmetika qoxusu verən
çox zaman yetərincə sevilməyən
saç ustalarına
pedikürçü
manikürçülərə acıdım həp…
bəzək-düzək vurduğu qadının
sevən bir kişiylə görüşə gedəcəyinə
qibtə saçan baxışlarla baxdıqlarını gördüm…
bu gözəlliyin yarısı sevilən o qadınınsa
yarısı da onunkudur deyə
köks ötürmələrini gördüm…
əllərindən bu qədər gözəl çıxdıqlarını qısqandıqlarını
“sən gözəlmişsən ki
özünə baxmırsanmış” deyə tikanlı sözləri də
öz işlərini öyməkdən çox
o qısqanclıqdandı…
bu qadın gedəcək
onu sevən bir kişinin gözlərini qamaşdıracaq deyədi…
sevgilim,
ən məhrəm nöqtələrinədək görəcək
müqayisə edəcəksən məni başqalarıyla
bir vaxtdan sonra
bəlkə tez başlar
bəlkə də gec
bəlkə artıq müqayisəyə başlamısan
bəlkə də gec qalmışam mən…
ömrümün sonuna qədər
gözəllik salonlarına çatan pulum olsaydı
özümə inamım olardı
sənə inamım olardı
təkcə ayaqlarımın gözəlliyindən əmin oldum hər zaman
ömrüm onların tükənmədən çıxan
tüklərini təmizləməklə keçdi…
günün birində xəstə yatsam
ya qarışsa başım
sən o gözəlim ayaqlarımı görsən
qapqara tüklər içində
xəyalındakı bütün qadın ayaqlarıyla müqayisəyə girişəcəksən…
sən onları hər yerdə görmüsən
mənim təzə kalqotkalarımın
depilyatorların qutularının üstündə
efirlərdə
küçələrdə…
sevgilim,
boş yerə qısqanclıq etmə
nə də çox para xərclədiyimi demə mənə
saatlarla güzgünün qabağında oturub
sənin üçün yox
onlara görə bəzənirəm…
sürmə gözümə düşdü
sulandı gözüm
axdı-yayıldı
məhv oldu makiyajım
gözlə
bir az da gözlə
vaxtın azlığından şikayət etmə
qoy silim hamısını
təzədən çəkim…
Məktub
mənə məktub yox
pul göndərirsən uzaqlardan
mən sənə elə hey
uşaqların ehtiyaclarından danışıram
qısa telefon danışıqlarında
öz ehtiyaclarımı unuduram
sən mənim havamsan
suyumsan deyirdim
əlini bir dəfə tutmaq üçün
dünyanın ta o başına gəlirdim
(sən də eləcə)
darıxardıq
axşam görüşlərindən sonra
öpüşlərimizin dadı
damağımızdan getməmiş
bir ömür boyu iç-içə
bərabər olaq deyə
evləndik biz
heç ayrılmamaq üçün
indi mənə məktub yox
pul göndərirsən uzaqlardan
sanki başqa bir ehtiyacım yoxmuş kimi sənə…
mən sənə elə hey
uşaqların ehtiyaclarından danışıram
qısa telefon danışıqlarında
sanki başqa bir ehtiyacın yoxmuş kimi mənə
Güzgülər qadağan olunan qadın
hardasa ömrünün 6 il 75 gününü
hamilə olub o qadın
bir il qədər çəkib
üst-üstə toplasan "qırxlı" günləri
9 il süd verib döşlərindən
ömrünün nə qədərini yaşaya bilib
sevilən qadın kimi bilmirəm…
xatırlamır indi nə rəhmətlik ərini, nə övladlarını
qəfil yerindən qalxıb atası evinə getmək istəyir
belə deyir oğluna:
"səninlə görsə atam məni
tikəmi qulağım boyda eylər
məni evimizə ötür
axşam düşmədən"…
"güzgü verməyin ananıza"
bərk-bərk tapşırıb uşaqlarına həkim
"baxıb başa düşsə ki
özüdür güzgüdəki
infarkt keçirə bilər qəfil"…
güzgülərin üzünü bağlayırlar evdə
qoca qadın ölmədən
on dörd yaşından bəri
heç nəyi xatırlamır o
əlindən zorla alınan
uşaqlığını istəyir qadın
zəhmi böyükdür atasının hələ də
"çək naməhrəm əlini məndən" çımxırır oğluna
"məni evdə atam gözləyir
məni evimizə ötürün
axşam düşməmiş"…
bəlkə də elə bilir
onu qaçırıb qalada