LITMIR.BIZ

Скачать книгу

vəziyyətdə qaldı.

      – İndi qayıdıram, – Dik elan etdi.

      O, maşından çıxıb digərlərindən heç də fərqlənməyən evə doğru qaçdı. Görünür, evlərin hamısını eyni podratçı tikmişdi. Tezliklə Dik artırmada göründü. O, əlində laklanmış futlyarda gitara tutmuşdu. Qapını çırpıb üç sıçrayışa maşının yanına çatdı.

      – Bi-Ci evdə yoxdur, – Dik dedi. – Yaxşı, bəs indi biz nə edəcəyik?

      – Gitaranı sonra gətirərik, – mən dedim. – Otur, Rikardonun yanına sür, mən qarnımı orada doydururam.

      – Özünə yaxşı ad qazanacaqsan, – bu dəfə Ciki kinayə ilə dedi.

      – Vecimə də deyil, – onu arxayın etdim. – İstənilən axmağa da aydındır ki, siz məni aldadıb öz çirkli orgiyanıza cəlb etmisiniz.

      Biz geriyə də eyni yolla qayıdırdıq, ancaq gitara rahat əyləşməyimə mane olurdu. Dik barın yanında saxladı və mən viski ehtiyatımı daha bir şüşə ilə artırdım. Qayıdıb maşına yaxınlaşanda Dik və oturacaqda dizləri üstə dayanmış Cudi Ciki ilə nə barədəsə qızğın mübahisə edirdilər.

      – Necə fikirləşirsən, Li, – Dik dedi, – çimməyə gedək?

      – Gedək, – mən dedim, – əgər sən çimərlik tumanını mənə borc versən.

      – Hər şey yaxşı olacaq.

      O, mühərriki işə saldı və biz yola düşdük. Maşınımız şəhərdən çıxıb dağılmış kəndarası yola doğru buruldu.

      – Burada çimmək üçün əla yer var, – Dik bildirdi. – Özü də heç kim olmur.

      – Çay və çayda da alabalıq, – mən sataşdım.

      – Yox, çınqıl və ağ qum. Burada bizdən başqa kimsə olmayacaq.

      – Baxarıq, – hər çala-çuxurda yerindən çıxmağa hazır olan çənəmi əlimlə tutaraq dedim. – Buraya buldozerlə gəlmək daha yaxşı olardı.

      – Bu, proqrama daxildir, – Dik dedi. – Əvəzində isə heç kəs özünün çirkli burnunu buralara soxmayacaq.

      Dik sürəti artırdı və mən bədən üzvlərimi taleyin ümidinə buraxdım. Tezliklə yol dönərək iki yüz metrdən sonra qamışlığa dirəndi. Dik və Cudi yerə tullandılar, sonra da mən Cikini götürüb maşından düşdüm. Dik gitaranı alıb dar cığırla irəlidə getməyə başladı. Qəfildən cin stəkanı kimi şəffaf çay göründü. Artıq Günəş batırdı, ancaq havanın hərarəti hələ düşməmişdi. Su gün işığında bərq vururdu, sahili sıx otlar basmışdı.

      – Əcəb guşədir, – mən buranı bəyəndiyimi gizlətmədim. – Özünüz kəşf etmisiniz?

      – Yəni sən fikirləşirdin ki, biz belə fərsizik? – Cikinin bunu deyib atdığı torpaq topası boynuma dəydi.

      – Şıltaqlıq etsən, bir şeydən məhrum qalacaqsan.

      Mən cavab olaraq cibimdəki şüşəni şappıldatdım.

      – Yaxşı, qoca bluz ifaçısı, hirslənmə, – o dedi. – Yaxşısı budur, nə bacardığını göstərəsən.

      – Bəs çimərlik tumanı? – Dikdən soruşdum.

      – Nəyinə lazım? Burada ki heç kəs yoxdur.

      Mən çevrilib baxdım. Cudi artıq idman köynəyini çıxarırdı, onun altından isə, təbii ki, heç nə geyinməmişdi. Sonra o sürüşüb yubkadan azad oldu, ardınca çəkmələrlə corablar havaya uçdu və qız tamamilə çılpaq halda otun üzərində uzandı.

      Onun qəhqəhəsindən aydın bilmək olurdu ki, kənardan necə axmaq görünürəm. Hətta az qala utanacaqdım da…

      Dik və Ciki də çılpaq soyunub Cudinin yanında uzandılar. Yeri gəlmişkən, oğlanın sısqa olduğu yalnız indi diqqətimi çəkdi: bir dəri, bir sümük idi.

      – Yaxşı, – mən dedim. – Özümüzdən ədəb nümunəsi düzəltməyəcəyik.

      Mən soyunmağa qəsdən tələsmirdim, çünki çılpaq halda qiymətimi bilirdim və onlara bunu hiss etmək üçün vaxt verirdim. Nəhayət, soyunub gərnəşdim və böyürlərimi şappıldatdım. Ciki ilə maşında olandan bəri ehtirasım hələ sönməmişdi, bunu gizlətməyə isə heç hazırlaşmırdım da.

      Gitaranı əlimə götürdüm. Bu, yaraşıqlı «Edifon» idi, ancaq otun üzərində oturub çalmaq narahatlıq yaradırdı, odur ki Dikə dedim:

      – Qulaq as, avtomobildən yastıq götürsəm olar?

      – Mən sənə kömək edərəm, – Ciki dedi və budaqların arasından anqvil kimi sürüşüb çıxdı. Onun hələ formalaşmaqda olan bədəninin yeni ulduzu xatırladan görkəmi qamışlığın əhatəsində çox yaraşıqlı görünürdü. Ciki xeyli irəliyə qaçdı və mən maşına yaxınlaşanda o artıq ağır dəri oturacağı özü ilə daşıyırdı.

      – Ver mənə, – təklif etdim.

      – Özüm keçinərəm! – Ciki səsini qaldırdı.

      Bu zaman Cikinin fəryadına məhəl qoymadan onu arxadan əllərimlə tutdum. O, yastığı əlindən saldı və müqavimət göstərməyi dayandırdı. Həmin an meymunla olmağa belə razı idim. Görünür, Ciki bunu hiss etdi və yenidən müqavimət göstərməyə başladı. Mən qəhqəhə çəkdim. Bu ürəyimcə idi. Ciki əllərimin arasından çıxıb otun üstü ilə sürüşdü. Otlar hündür və hava ilə doldurulmuş döşək kimi yumşaq idi. Biz otun üzərində vəhşilər kimi sürüşürdük. O, döş gilələrinə qədər gündən qaralmışdı və lifçiyin izi olan, qızların çılpaq haldakı görünüşünü korlayan ağ zolaqlardan məhrum idi. Ərik kimi hamar, körpə kimi çılpaq Ciki onu yenidən ələ keçirərkən heç də bir o qədər körpə olmadığını nümayiş etdirdi.

      Əllərimlə onun belinin necə hamar, yanbızının isə qarpız kimi möhkəm olduğunu hiss etdim. Ancaq bütün bunlar cəmi on dəqiqə davam etdi və Ciki yuxulayan adam görkəmi aldı, ondan aralananda isə məni özündən itələyərək çaya doğru qaçdı.

      Mən də onun ardınca getdim. Düz sahilin qurtaracağında yüyürərək suya baş vurdu.

      – Oho, siz artıq çimirsiniz?

      Bu, Cudinin səsi idi. O, beli üstə uzanmışdı, əllərini isə başının altına qoyub ot saplağını çeynəyirdi. Dik yanında sərələnib onun budlarını sığallayırdı. Elə oradaca boş şüşə atılıb qalmışdı.

      – İkinci şüşəyə əl vurmamışıq, – baxışlarımdan nə demək istədiyimi başa düşən Cudi güldü.

      Onun sözlərinin doğruluğuna əmin oldum və ikinci şüşəni götürüb suya cumdum. Su isti idi, özümü əla hiss edirdim. Böyük sürət yığaraq çayın ortasında Cikiyə çatdım. Dərinlik elə də böyük deyildi, çayın axını hiss olunmurdu.

      – Nədir, içmək istəyirsən? – suyun səthində qalmaq üçün bir əlimlə hərəkət edərək soruşdum.

      – Rodeoda qalib gələnlər qədər zirəksən.

      – Yaxşı, beli üstə uzan.

      O çevrildi və mən onun altından üzərək bir əlimlə qucaqladım, ikinci əlimlə viskini uzatdım.

Скачать книгу