Tess Uyanış - Andrew Manzini

Скачать книгу

süredir uyuduğunu fark etti. “Üzgünüm Kejal, derin bir uykudaydım.”

      Kadın rahatladı. “Şimdi giyinmelisin. Hangi giysiyi giymek istersin?" Tess birden durumunun ironisini hissetti. ‘Ordu Subayı olmak için yaşadıklarımdan sonra, bir sapık için fahişe oynamaya düştüm. Aferin kızım!' Kejal onu yine aceleyle teşvik etti. “Lütfen elbiseni seç. General beklemeyi sevmiyor!" Tess öfkeyle baktı. “Ne sevdiği umrumda değil!” Görevli geri adım atmadı. "Aptal olma! Onu kızdırırsan seni ve askerlerini öldürür. Lütfen bir elbise seç! " Tess, patlamak üzere olduğunu hissettiği başını tutarak oturdu. Düşünmek ve kontrol duygusunu yeniden kazanmak için zamana ihtiyacı vardı. "Bir şeyi çözene kadar bununla oynamak zorunda olduğum çok açık," diye mırıldandı kendi kendine. Ayağa kalktı, elbiseleri inceledi ve Burgundy ve ayakkabılarla uyumlu krem rengi çarpıcı bir elbise seçti. Fantastik, her şey uyuyor, fark etti. Büyük bir aynada kendine baktı. Göğüsleri cömert dekolte ile güzelce sergilendi. “Güzelsin Binbaşı. Lütfen Generalin istediğini yap ve hayatta kalacaksın. " Kejal uyardı. Tess güzel, sıska kadına baktı. "Görünüşe göre, yaptığın buydu ve pek iyi gitmemiş görünüyorsun." Kejal hüzünlü gözleriyle ona baktı. "General Amir, beni kendisine hizmet etmeye zorlamak için dört yaşındaki kızımı diğer evlerinden birinde tutuyor." Tess gözlerini kapattı. "Üzgünüm. Seni eleştirmek istemedim. " Kejal gözlerinde yaşlarla başını çevirdi. "Her şey yolunda. Bu senin hatan değil." Tess biraz makyaj yaptı. "Çaresiz bir kadın kılığında savaşacaksam, iyi görünebilirim."

      Tess ve Kejal süslü malikanenin çeşitli odalarından geçtiler. Saddam'ın modern saraylarının aksine, bu ev sanki uzun zamandır buradaymış gibi görünüyordu. Dekor zevkli ve pahalıydı. Kejal, Tess'i büyük bir yemek odasına götürdü. Uzun bir masanın bir ucunda iki yer ayarı vardı. “Şimdi gitmeliyim,” dedi. Tess etrafına baktı. "Malikanenin Efendisi burayı bir süre önce inşa ettiğinde İngilizlerden büyük ölçüde etkilenmiş olmalı," diye düşündü. Çok sayıda ahşap paneller ve pelüş mobilyalar, pencerelerde brokar, biraz solmuş. Oda hiç egzotik görünmüyordu. “Evimi beğendin mi?” General aniden ortaya çıktı. Üniformayı zarif bir şekilde tasarlanmış bir takım elbise, muhtemelen Savile Row için atmıştı. Tess onu hafif tutmaya karar verdi. “Zevkle dekore edilmiş güzel bir ev. Kaç yıllık?" General, Tess'in ilgilendiği için memnun görünüyordu. “Neredeyse yüz elli yıllık. Büyük büyükbabam yaptı. Zamanının çoğunu yabancı ülkelerde geçirdi. Osmanlı İmparatorluğu için bir diplomattı ve bir İngiliz generalinin 1922'de bir haritaya çizgi çizip Irak'ı yaratmasıyla benzer bir sıfatla devam etti. Atam uzun süre İngiltere'de yaşadı. Orayı çok severdi, açık sınıf ayrımları ile çok medeni bir ülkeydi. Karışıklık yok." Tess, şu anda sınıf sistemleri hakkındaki görüşlerini ifade etmemeye karar verdi. Çok fazla inanç duymadan, "Çok ilginç" dedi. General oyma bir dolaba gitti ve iyi stoklanmış bir barı ortaya çıkaran bir kapıyı açtı. "Bir kokteyl alır mısın?" isteyerek sordu. Tess şaşırmıştı. "Müslümanların alkol tüketmesi yasak değil mi?" ‘Bazılarımız biraz daha esnektir. Bir içki içmek isterim,’ diye düşündü Tess, ‘ama istemesem daha iyi. Görünüşe göre beni bir örümcek gibi havaya uçuruyor.’ "Hayır. Teşekkürler General; Çok yorgunum." ‘Bu adama teşekkür ettiğime inanamıyorum,’ diye düşündü.

      "Amir, lütfen. Bana Amir deyin," önerdi. "Buna hazır değilim," diye düşündü Tess. "General, ben bir savaş esiriyim. Protokolü izlemeyi tercih ederim. Sana saygı duyacağım ve aynı muamele bekliyorum." General eğik bir gülümsemeyi etkiledi. "Elbette, ama bu akşam yemeğimizin tadını çıkaramayacağımız anlamına gelmez, değil mi?" Tess sessiz kalmanın en iyisi olduğunu düşündü. "Tek başıma içmeyi sevmiyorum, bu yüzden sana bir kadeh hafif beyaz şarap dolduracağım, yoksa belki bir aperatif tercih edersin?" Amir, avuç içlerini yukarı kaldırarak kolunu uzattı ve dolabın içindeki şişeleri işaret ederek sanki bir hediye veriyormuş gibi içki içmeyi teklif etti. Tess onun caydırılmayacağını gördü ve bir kadeh şarap almayı kabul etti.

      Amir, içkisini getirirken onu kanepede oturmaya davet etti. "En küçük kız kardeşimin kıyafetleri sana çok yakışıyor. O sana çok benziyor; güzel. Büyük siyah gözleri var; seninki yeşil. Uzun, lüks siyah saçları var, sen sarışısın; Bu kadar kısa kesmek bir suç. Ne olursa olsun, kadın güzelliğini tüm biçimleriyle takdir ediyorum. " Tess iltifattan kaçındı ve bardaktan bir yudum aldı. Mükemmel bir Sauvignon Blanc'dı. Adamın tadı vardı. General yaklaştı. “Binbaşı, size Tess diyebilir miyim? ‘İnsanların bana Tess dediğini nereden biliyordu? Onu esir alanlar, adamlarının bu adı kullandığını duymuş olmalı.’

      “Kız kardeşim burada yaşamayı hiç sevmezdi. Bunu çok sınırlayıcı buluyordu. Belki de İsviçre'deki eğitimi onu bozmuştur." “Bozuk mu?”

      "Belki terim çok ağırdır." General hafif bir gülümsemeyi etkiledi. “Belki de Batı eğitimini teşvik etmekten şahsen ben sorumluyum. Sonuçta, o harika bir aileden geliyor ve büyük bir hanımefendi olmaya mahkum. Başka bir harika aileyle ittifak kurma zamanı geldiğinde oldukça faydalı olacak." Neredeyse dalgın bir şekilde, "Babam öldüğünden beri kabilenin başındayım ve birçok sorumluluğum var" diye ekledi. Tess, görücü usulü evlilikler ve hanedan meseleleri hakkındaki görüşlerini tekrar dile getirdi. "Ya karın?" diye sordu. ”Kız kardeşimle Paris'te. Savaşı beklemeleri için güvenli bir yer olacağını düşündüm. Merak ediyorsan karım, benim için hiçbir şey ifade etmiyor. Düğün günümüzde tanıştık ve birbirimizi hiç önemsemedik." "Bunun nereye gittiğini anlıyorum," diye düşündü Tess. “Sevecek biri olmadan yaşamak üzücü ama yine de kız kardeşin için aynı kaderi dilersin." Amir onun karşısına oturdu; gözleri Tess’in kremsi göğüslerine odaklandı. “Bizler seçkin bir ailenin üyeleriyiz. Toplumumuzdaki konumumuzu koruma yükümlülüğümüz var. Gerektiğinde fedakarlık yapmalıyız." Kısa bir duraklama: "Önemli değil; Arkadaşlıktan yoksun değilim. Avrupa'da, özellikle Londra'da muhteşem metreslerim var. Oradaki hanımlar, kendilerine kraliçe gibi davranmayı göze alabilen gerçek erkekleri takdir ediyor." Tess, Pauline'in Tehlikeleri'ndeki kadın kahraman gibi hissetmeye başlamıştı, raylara bağlanmıştı, bir trenin görünmesini bekliyordu ve onu eziyordu. "İşte geliyor!"

      Amir önündeki muhteşem güzelliğe bakmaya devam etti. Böylesine dişil bir yaratığın nasıl uçak uçurmak ve savaşa girmek isteyeceğini ya da askerlerin, erkeklerin, haklı olarak liderlerine yatakta daha iyi hizmet etmesi gereken bir komutana nasıl teslim olabileceklerini anlayamıyordu. Onu orada ve sonra zorla yakalamaya değil, şehvetini kontrol etmeye çalıştı.

      “Kadınlarımın hiçbiri senin güzelliğinle kıyaslanamaz Tess. Sizden zevk almayı ve size hayal edebileceğinizden daha fazla zevk vermeyi çok isterim." Tess, öfkesinin heyecanlandığını hissetti. “General, sen yakışıklı bir adamsın, ama ben senin kadınlarından biri olamam ya da bu konuda tek bayanın olamam. Ben Amerikalı bir subay ve mahkumum. Bir savaşın ortasındayız, tam olarak romantizm için en iyi ortam değiliz." Tess'in fikirleri tükeniyordu. Amir, onun kaçışından zevk almaya başlamıştı. Direniş girişimlerini takdir ederdi. Pasif kadınları hiç umursamazdı. Başarılı bir avcının yapması gerektiği gibi, kovalamanın zorluğundan zevk alırdı. Fethi çok daha tatlı hale getirdi. “Tess, savaşlar geçici olaylardır. Amerikalıların Afganistan'da başlattıkları savaş dışında, bugünlerde genellikle uzun sürmüyorlar. Sevgili olabildiğimiz halde neden düşman olalım? Ben zengin, güçlü ve tutkulu bir adamım. Sana hiç hayal etmediğin bir dünya gösterebilirim. Çölde tozlu bir çadır yerine bir Fransız şatosunda yaşayabilirsin. Uçağını Paris'e alabilir ve Körfezde demirlemiş yatına bakan Monte Carlo Operası'na

Скачать книгу