LITMIR.BIZ

       Owen Jones

       DADDY'S HOBBY

      Het verhaal van Lek, een Thais barmeisje in Pattaya, Thailand Achter de Glimlach

      boek 1.

      door

      © 2020 - Owen Jones

       Inhoudsopgave

      1 OP HET NIPPERTJE

      2 DE HUISGENOTEN

      3 SCHOMMELS EN ROTONDES

      4 EEN DROOM DIE UITKOMT?

      5 HULPTROEPEN

      6 EEN NIEUW CARRIERE

      7 DE DAG NA DE VORIGE NACHT

      8 TERUG NAAR DE BASIS

      9 WILL’S VRIEND

      10 EEN NIEUW TIJDPERK OF GEWOON EEN NIEUWE DAG

      11 WIE DEED HET EN WAAROM?

      12 DE GOK

      13 DE DEAL

      14 LEERPROCES

      15 DE REIS LANDINWAARDS

      16 BAAN SUAY

      17 DE LAATSTE PAAR DAGEN

      18 OOST WEST, THUIS BEST

      19 EEN SPANNENDE TOEKOMST

      20 DE REALITEIT DRINGT DOOR

      21 AFWACHTEN

      22 TOENADERING

      23 EN ALS HET DE EERSTE KEER NIET LUKT…

      24 DE GROTE REIS

      25. MAMA ONTMOETEN

      VERKLARENDE WOORDENLIJST

      EEN SPANNENDE TOEKOMST - Boek 2

      1 EEN NIEUWE START

       1 OP HET NIPPERTJE

      ‘Oh, verdomme meisje! Hoe heb je dit nou weer voor elkaar gekregen,’ dacht Lek toen ze wakker werd.

      Ze had nog niet veel geslapen. Haar ‘vriendje’, Ali, sliep nog steeds, en de dampen die uit zijn open mond kwamen vertelden haar dat hij de avond ervoor erg dronken moest zijn geweest. Ze had het toen nog niet gemerkt, aangezien ze zelf ook aardig de weg kwijt was.

      Haar rug klopte van de pijn waar Ali haar eerder had geslagen, in zijn frustratie dat het hem niet meer lukte. Ze kon hem daarvoor in elkaar laten slaan door één van de jongens, dacht ze met een zekere mate van tevredenheid, of zelfs aangifte doen bij de politie. Ze besloot dat ze dat zou doen, als ze blauwe plekken zou hebben. Toch leek hij eerder die avond zo’n aardige man. Het bleek maar weer dat je zoiets nooit van tevoren kon weten.

      Ze wilde opstaan en weggaan, maar ze had het afgesproken bedrag van 1.000 Baht nog niet betaald gekregen. Ze was echter bang om hem wakker te maken, angstig dat hij het weer zou wil en doen. Het lag niet in de aard van Lek om het geld uit zijn zak te halen en weg te sluipen, ook al was het rechtmatig al van haar. Ze kon niets anders doen dan daar waakzaam te liggen, en hem te laten slapen in de hoop dat voldoende slaap zijn gemoedstoestand zou verbeteren. Lek gaf hem nog een heimelijke blik en bereidde zich voor op een lange wacht. Het was half zes ‘s morgens en ze kon redelijkerwijs niet verwachten dat hij veel eerder dan negen uur zou ontwaken.

      De avond ervoor had Lek gewerkt in ‘Daddy’s Hobby’, een bar aan Beach Road, toen een dertigjarige Arabier, Ali, binnen was gekomen. Het was tot dan toe erg rustig voor haar geweest, hoewel de meeste andere meisjes ‘uit’ waren. Lek was naar hem toe gegaan om zijn bestelling op te nemen en hem zich thuis te laten voelen, zoals ze al duizenden keren eerder had gedaan met andere klanten. Lek en Ali hadden zich voorgesteld en Ali had een fles ‘100 Pipers’ whisky, sodawater en ijs besteld. Binnen enkele minuten en met de gebruikelijke Arabische gastvrijheid had hij haar een drankje aangeboden en zij had dat dankbaar aanvaard. Je weet immers nooit waar een drankje toe kon leiden, en het werd al laat en ze verveelde zich.

      Terugkijkend op de gebeurtenissen, dacht Lek dat ze al in dat vroege stadium een aantal gevarentekens had moeten opmerken. Waarom had ze niet naar haar instincten geluisterd?

      Ze hadden haar altijd zo goed geholpen. Ali had al gedronken voordat hij bij de bar aankwam - dat had ze gemerkt, maar toen had hij nog een fles whisky besteld. Het was niet ongebruikelijk om Arabieren alcohol te zien drinken, maar hij dronk te snel en stond erop dat ze hem bijhield. Misschien was ‘aandringen’ een te sterk woord, maar hij wilde zeker dat ze elk glas wat hij dronk kon evenaren, en hij wilde geen ‘nee’ als antwoord horen.

      Ze hadden de fles op en Ali had haar gevraagd of ze ‘iets wilde gaan eten’ - een van de vele code-uitdrukkingen in haar beroep, die kon leiden tot lucratief betaald nachtelijk werk.

      En soms zelfs ook een maaltijd.

      Ze had zijn aanbod geaccepteerd, maar in plaats van naar een restaurant of hotel te gaan, had hij haar naar een lawaaierige disco geleid, waar hij een groep andere Arabieren leek te kennen. Ze was er nooit achter gekomen waar hij werkelijk vandaan kwam omdat zijn Engels slecht was en zij geen Arabisch sprak; ze dacht wellicht uit Abu Dhabi.

      Ze kende de disco niet, maar het was te druk en te luidruchtig voor haar. De toiletten stonken en Ali gedroeg zich ‘raar’ tegenover zijn maten, pronkend met zichzelf en met haar. Hij had nog een fles whisky gekocht en had op een vreemde manier gedanst. Hij had te veel aan haar getrokken, haar te hard vastgepakt, haar geduwd, haar voor de ogen van zijn vrienden laten paraderen.

      Ze had het al emaal moeten zien aankomen, dacht ze. Tien jaar in Pattaya had haar veel geleerd, maar soms kon ze nog steeds te koppig zijn om naar haar intuïtie te luisteren.

      Soms, in ieder geval. Als ze niet zo’n goedmoedig persoon was geweest vanaf haar geboorte, had Pattaya vreselijke dingen met haar karakter kunnen doen.

      Zou ze nu wel moeten luisteren? Opstaan, zich aankleden en wegsluipen, de 1.000 Baht opgeven? Nee! Hij kan me wat!

      Ze grinnikte in zichzelf: ‘Hij kan me wat’ was niet bepaald van toepassing voor hem gisteravond. De lul! Hij was er niet in geslaagd om hem omhoog te krijgen! Maar goed ook

      - ze had geen medeleven. Hij had niet gezegd dat hij sodomie, anala seks, wilde. Als hij dat wel had gezegd, was ze niet met hem meegegaan. Nou ......, niet voor 1.000 Baht in ieder geval. Ze hadden de disco na een uurtje, rond 1 uur ‘s nachts, verlaten en waren met zijn vrienden op sleeptouw teruggegaan naar zijn hotel. Gelukkig hadden ze niet mee naar binnen wil en gaan, maar ze hadden op een vreemde manier gelachen, ook al kon ze niet begrijpen wat ze zeiden.

      Ze hadden hem op de rug geslagen en suggestief naar haar geknipoogd. Onvolwassen, had ze destijds gedacht, maar nog steeds raar voor mannen van hun leeftijd. Misschien hadden ze beschermde levens geleid. Misschien was het hun eerste voorproefje van vrijheid, ver weg van hun dorp en de waakzame ogen van hun oudsten. Ze had hetzelfde soort gedrag gezien bij een aantal Thaise dorpelingen tijdens hun eerste reis naar Sin City, ook wel bekend als Fun City of Paradise of Pattaya, afhankelijk van de morele visie. Hoe dan ook, ze waren uiteindelijk bij zijn kamer aangekomen en al es leek normaler te worden.

      Ali was zeker dronken, maar zij ook. Ali bood haar een douche aan en ze had het aanbod aangenomen.

      Hij had haar een schone handdoek gegeven en buiten gewacht tot ze klaar was, en terwijl zij in bed stapte, had hij ook een douche genomen. Al es weer normaal, dacht ze. Ze kon dit nu wel aan - ze was weer terug op bekend terrein. Toen had hij het licht uitgedaan en was hij naar het bed gegaan, struikelend over een schoen of iets dergelijks. Hij had iets gemompeld in het Arabisch, zij had gegiecheld, en toen was hij op het bed gesprongen en begon weer raar te doen. Het was moeilijk uit te leggen. Hij had de lakens van haar afgetrokken, maar zonder haar pijn te doen. Hij had haar zeker bang gemaakt, maar niet te veel. In het begin, in ieder geval. Toen had hij haar op haar buik gegooid en met een

Скачать книгу