die na-dood - Breyten Breytenbach

Скачать книгу

      breyten breytenbach

      die na-dood

      (die singende hand se oggendboek-hierinneringe)

      human & rousseau

      Die uitleg van gedigte in hierdie digitale uitgawe van die na-dood mag verskil van dié van die gedrukte uitgawe, afhangende van die instellings op u leestoestel. Die uitleg vertoon optimaal indien die standaardinstelling op u leestoestel gebruik word. Lesers kan egter eksperimenteer met die instellings vir verskillende perspektiewe op die gedigte.

      behier my hart, behiér –

      en laat wat buite is bedaar

      hierdie diep buiging opgedra aan:

      die Juweel in die Goue Lotus

      What is the definition of dancing? Once you start moving,

      how do you know when you’ve crossed the line?

      Anders Varveus, Sweedse nagklubeienaar

      c’est parce qu’il n’y pas d’accord qu’il y a danse

      Ka’afir

      Even when we cannot hear one another,

      the dance remains.

      Robert Hughes, Goya

      A self is an ongoing process that enacts an ‘I’

      and in which the ‘I’ is no different from the process

      itself, rather like the way dancing is a process

      that enacts a dance and in which the dance

      is no different from the dancing.

      Evan Thompson, Waking, Dreaming, Being

      What one hopes to pass along is the living experience

      of being in each moment.

      Gary Snyder, Nobody Home

      Leser, kom saam

      op hierdie reis oor seë

      met meer ink as roem en dieper as vaam

      sodat jy mag weet

      die laat-gaan is jou binnenaam

      1

      onder sterre se gewig

      en te luister

      hoe dakvoeë kraak

      onder sterre se gewig

      opsomming

      “denn leider wissen wir nur das, was uns scheiden”

      – Schiller, in ’n brief aan Goethe

      met grootdenkerigheid

      gee ek die sinnelose ’n slegte reputasie

      (og, die waarhede tog weggeskryf in die woorde)

      hoedanigheid van digter te wil wees

      (behalwe die danigheid dan met woordself)

      is om te laat deurskemer

      dat daar dit is wat nie gesê kan word

      en buite en agter die kadansdansery

      val soos verkluimde trekganse in die sneeu

      kyk hoe braaf is digter dan

      om voort te ploeter in geleende vere

      as versinnebeelding van soeke na die hoedoenige

      van daardie dit wat nie bestaan nie

      soos die vlerkslae van sterwende voëls

      ekdigter: die voëlverskrikker

      wat iewers tussen die woorde

      woer-woer om te kan vlieg

      hierdie woorde, ’n nederige gebed dat die barbarisme nie hoop ook sal vermoor nie

      ek getuig net hy wie se hart bewe

      van liefde vir die medemensmense

      sal méns kan wees

      net hy wat vuriglik méér vir hulle

      as vir homself wil beding

      vryheid, vrede, waardigheid

      net hy wat die lewe as heiliger

      beskou dan sy geloof en sy gode

      ek getuig slegs hy

      wat onverpoosd

      die haat in hom en om hom bestry

      sal méns kan wees

      slegs hy wat hom afvra

      wanneer sy oë oopgaan op die môre

      wat gaan ek vandag doen

      om te sorg ek behou my waarde en trots

      as méns?

      (Abdellatif Laâbi, na ’n terreuraanslag op

      Charlie Hebdo in Parys, Januarie 2015, lukraak vertaal)

      soos hierdie gedig

      dus ’n verdigsel van myself, die ek

      wat soek-soek binne my lewe

      en kleindier spartel om dood te gaan,

      geluidloos bly skreeuskandeer

      vir genadetroos en ’n singende hand

      om uit die lewe geskulp te kom:

      ek, die kluisenaarkrap van die self,

      soos hierdie draggie woorde

      ’n digsel synstuipsel is

      wat waarheid

      se vergestalting van weesheid

      tot gedig wil verding

      die woordeboek

      woorde wat wil boek

      is soos bye wat korf

      nes boermense dorp toe trek

      vir beskerming teen die dood

      van verlore te raak sonder ’n horison

      se verwysing

      of voëls wat moet swerm

      om die gekerm binnensmonds te hou

      in binnekamergebede

      wanneer daardie bye

      wat aan voëls kon ontsnap

      jou tong kom verangel

      woorde wat boek breek oop

      op soek na die geswolle stilte

      van bybetekenisse

      terwyl voëls en sterre hul teen die ruite

      van vertolking

      te pletter vlieg

      en jy woord vir woord

      bid-besef jy is maar net die dood

      as byeboer

      se bywoner in die buitekamer

      vleeswoord

      die voortyd van die werkwoord lewe

      moet tog seker larwe wees

      net soos die verlede tyd

      belowe om die lyksoos te lawe

      en begrawe in die goeie sooie

      en sinne van vervlindering:

      lyklewe is mos in wese metamorfose

      wanneer

Скачать книгу