Скачать книгу

id="n219">

219

wszak (daw.) – przecież. [przypis edytorski]

220

na współkę – dziś popr. wspólnie bądź na spółkę. [przypis edytorski]

221

niezwalczony – niepokonany. [przypis edytorski]

222

Spytko z Melsztyna – (1364–1399), wojewoda krakowski, poległ w bitwie z Tatarami nad Worsklą. [przypis edytorski]

223

wodzić (daw.) – prowadzić. [przypis edytorski]

224

knecht (daw.) – żołnierz piechoty niemieckiej. [przypis edytorski]

225

kociełek – dziś popr.: kociołek. [przypis edytorski]

226

gorzeć (daw.) – palić się. [przypis edytorski]

227

wedle (daw.) – obok. [przypis edytorski]

228

zawdziać (daw.) – przywdziać, ubrać. [przypis edytorski]

229

prawy (daw.) – prawdziwy. [przypis edytorski]

230

kabłączasty (daw.) – krzywy, wygięty w kabłąk. [przypis edytorski]

231

niewyprawny (daw.) – z niewyprawionej skóry. [przypis edytorski]

232

skończyć – tu: umrzeć. [przypis edytorski]

233

zmóc (daw.) – pokonać. [przypis edytorski]

234

sadź a. szadź – biały osad powstały z zamarzniętej mgły. [przypis edytorski]

235

niemocen (daw.) – słaby, chory, pozbawiony sił. [przypis edytorski]

236

płowy (daw.) – o włosach: jasny. [przypis edytorski]

237

gardlany – dziś popr.: gardłowy. [przypis edytorski]

238

wzwyczaić się (daw.) – przyzwyczaić się. [przypis edytorski]

239

matactwo – oszustwo, kłamstwo, wybieg. [przypis edytorski]

240

Jan Luksemburski – (1296-1346), król Czech od 1310, zginął w bitwie pod Crécy. Źródła podają, że był wtedy niewidomy, a walczył przywiązany do dwóch rycerzy. [przypis edytorski]

241

rad (daw.) – zadowolony. [przypis edytorski]

242

blanki – zwieńczenie muru obronnego. [przypis edytorski]

243

cekhauz (z niem.) – arsenał, zbrojownia. [przypis edytorski]

244

począć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

245

halebardą – dziś popr.: halabardą. [przypis edytorski]

246

mór (daw.) – zaraza. [przypis edytorski]

247

Herr Jesus! (niem.) – Panie Jezu [przypis edytorski]

248

bywaj (daw.) – okrzyk żądający przybycia, zwł. w chwili niebezpieczeństwa. [przypis edytorski]

249

luty (daw.) – groźny, srogi. [przypis edytorski]

250

któren – dziś popr.: który. [przypis edytorski]

251

rad (daw.) – zadowolony. [przypis edytorski]

252

rybitwa (daw.) – rybak. [przypis edytorski]

253

grobla – wał ziemny przecinający jezioro bądź bagno, usypany w celach komunikacyjnych. [przypis edytorski]

254

okrąglak – okorowany pień drzewa. [przypis edytorski]

255

młakach – teren podmokły. [przypis edytorski]

256

niepodobny (daw.) – niemożliwy. [przypis edytorski]

257

przeto (daw.) – więc, zatem, toteż. [przypis edytorski]

258

bawić (daw.) – przebywać. [przypis edytorski]

259

o ziem – dziś popr.: na ziemię. [przypis edytorski]

260

prawić (daw.) – mówić, opowiadać. [przypis edytorski]

261

poczesny – tu: szanowny. [przypis edytorski]

262

zdrożyć się – zmęczyć się drogą. [przypis edytorski]

263

cięgiem (daw.) – ciągle. [przypis edytorski]

264

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

265

Anna Danuta – (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii). [przypis edytorski]

266

dwie połowie – dziś popr.: dwie połowy (pozostałość tzw. liczby podwójnej). [przypis edytorski]

267

niepośledni (daw.) – nie byle jaki. [przypis edytorski]

268

Fryz a. Fryzyjczyk – mieszkaniec Fryzji, krainy nad Morzem Północnym, obecnie stanowiącej pogranicze Niemiec, Danii i Holandii. [przypis edytorski]

269

udać się (daw.) – spodobać się. [przypis edytorski]

270

łgać (daw.) – kłamać. [przypis edytorski]

271

tur – wymarły dziki ssak z rzędu parzystokopytnych. [przypis edytorski]

272

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

273

wiano – posag. [przypis edytorski]

274

komes – tu: wyższy urzędnik. [przypis edytorski]

275

chudopachołek (daw.) – niezamożny szlachcic. [przypis edytorski]

276

kasztelan – średniowieczny urzędnik, odpowiedzialny za ściąganie podatków, obronę i sądownictwo na terenie kasztelanii, to jest jednostki administracyjnej średniego szczebla. [przypis edytorski]

277

szczebrzuch – słowniki podają znaczenie: wiano panny młodej. Sienkiewicz prawdop. skontaminował to ze słowem ”brzeszczot”. [przypis edytorski]

278

zali (daw.) – czy. [przypis

Скачать книгу