LITMIR.BIZ

Скачать книгу

rel="nofollow" href="#n50" type="note">50 Rudolfa. Co za cudowne studium! Ten tekst jest pełen odsyłaczy, aluzji, napomknięć i pełen dwuznacznego migotania. Ale wszystkie linie zbiegają się w Biance. Co za uszczęśliwiające supozycje51. Od węzła do węzła biegnie moje podejrzenie, jak wzdłuż lontu, zażegnięte52 świetlistą nadzieją – coraz bardziej olśnione. Ach, jak mi ciężko, jak ściska się serce od tajemnic, które przeczuwam.

      XVI

      W parku miejskim gra teraz codziennie wieczorem muzyka i przez aleje przesuwa się promenada53 wiosenna. Krążą i nawracają, mijają i spotykają się w symetrycznych, wciąż powtarzających się arabeskach54. Młodzi ludzie noszą nowe, wiosenne kapelusze i trzymają niedbale rękawiczki w dłoni. Przez pnie drzew i żywopłoty świecą w sąsiednich alejach sukienki dziewcząt. Idą te dziewczęta parami, kołysząc się w biodrach, napuszone pianą szlar i wolantów55, noszą ze sobą, jak łabędzie, te różowe i białe napuszenia – dzwony pełne kwitnącego muślinu56 i czasami osiadają nimi na ławce – jakby zmęczone ich pustą paradą – osiadają całą tą wielką różą gazy i batystu57, która pęka, przelewając się płatkami. I wtedy odsłaniają się nogi założone jedna na drugą i skrzyżowane – splecione w biały kształt pełen nieodpartej wymowy, a młodzi spacerowicze, mijając je, milkną i bledną, rażeni trafnością argumentu, do głębi przekonani i zwyciężeni.

      Przychodzi chwila przed samym zmierzchem i kolory świata pięknieją. Wszystkie barwy wstępują na koturny, stają się odświętne, żarliwe i smutne. Szybko napełnia się park różowym werniksem58, lśniącym lakierem, od którego rzeczy stają się naraz bardzo kolorowe i iluminowane. Ale już w tych barwach jest jakiś lazur zbyt głęboki, jakaś piękność zbyt jaskrawa i już podejrzana. Jeszcze chwila i gąszcz parku ledwie przysypany młodą zielenią, gałęzisty jeszcze i nagi, prześwieca cały na wskroś różową godziną zmierzchu, podbitą balsamem chłodu, napuszoną niewymownym smutkiem rzeczy na zawsze i śmiertelnie pięknych.

      Wtedy nagle cały park staje się jak ogromna, milcząca orkiestra, uroczysta i skupiona, czekająca pod podniesioną pałeczką dyrygenta, aż muzyka w niej dojrzeje i wzbierze, i nagle nad tą ogromną, potencjalną i żarliwą symfonią zapada szybki i kolorowy zmierzch teatralny, jak gdyby pod wpływem tonów nabrzmiewających gwałtownie we wszyst kich instrumentach – wysoko gdzieś przeszywa młodą zieleń głos wilgi, zaszytej w gęstwinie – i nagle naokoło staje się uroczyście, samotnie i późno jak w wieczornym lesie.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      lak – brązowoczerwona substancja, używana dawniej do pieczętowania listów. [przypis edytorski]

      2

      amarant – czerwień o lekko fioletowym odcieniu. [przypis edytorski]

      3

      adekwat – odpowiednik. [przypis edytorski]

      4

      inkantat – właśc. inkantacja: zaśpiew, zaklęcie. [przypis edytorski]

      5

      Marsylianka – pieśń z czasów Rewolucji Francuskiej, która stała się hymnem Francji. [przypis edytorski]

      6

      elipsa – figura retoryczna polegająca na usunięciu ze zdania jakiegoś słowa. [przypis edytorski]

      7

      tużurek – długi, ciemny surdut z przełomu XIX i XX w. [przypis edytorski]

      8

      imitatywny (daw.) – naśladowczy. [przypis edytorski]

      9

      pod auspicjami – pod opieką, pod wpływem. [przypis edytorski]

      10

      antycypować – przewidywać, przeczuwać. [przypis edytorski]

      11

      cukry – dziś: cukierki, słodycze. [przypis edytorski]

      12

      guwernantka – prywatna, domowa nauczycielka. [przypis edytorski]

      13

      kontrapost – pozycja, w której ciężar ciała opiera się głównie na jednej nodze. [przypis edytorski]

      14

      gzygzak – dziś: zygzak. [przypis edytorski]

      15

      transcendentalny – wykraczający poza rzeczywistość poznawalną zmysłami. [przypis edytorski]

      16

      fosforescencja – świecenie w ciemności. [przypis edytorski]

      17

      Był to oczywisty plagiat popełniony na innym Józefie – nawiązanie do Biblii. [przypis edytorski]

      18

      ekspozycja – tu: naświetlenie. [przypis edytorski]

1

lak – brązowoczerwona substancja, używana dawniej do pieczętowania listów. [przypis edytorski]

2

amarant – czerwień o lekko fioletowym odcieniu. [przypis edytorski]

3

adekwat – odpowiednik. [przypis edytorski]

4

inkantat – właśc. inkantacja: zaśpiew, zaklęcie. [przypis edytorski]

5

Marsylianka – pieśń z czasów Rewolucji Francuskiej, która stała się hymnem Francji. [przypis edytorski]

6

elipsa – figura retoryczna polegająca na usunięciu ze zdania jakiegoś słowa. [przypis edytorski]

Скачать книгу