LITMIR.BIZ

Скачать книгу

      №2 іс

      ҚАН МАҚСАТЫ

      АПУЛАЗ 1

      Бес жылға созылған колхоз өмірі өтті, ал Оттила Инцефалапатоммен мас бола бастады, дәлірек айтқанда, ол әйелін иемдену үшін әдейі Солопты ішіп отырды. Міне, қате. Ия, және Маршалл қоңырау шалмады.

      – Ай, мен өзім хабарласамын. – сол қолына тырнақ, тырнақтары тегістелген балғамен лақтырды, екінші рет пайдалану үшін оң қолымен. Ол «қоңырау» үнінен шошып, шошып кетті … – Бірақ мені жіберсе ше? – Оттила оның алдында тұрған үйдің ауласын қарап шықты: оның алдындағы қақпа, оң жақтағы монша, ауладағы күзет иттері иесіне бүйір сарайға бекітілген тесіктен мылжыңай қарап тұрды.

      – Полкан! Оттила шақырды. Ит көзін жұмды. -Кел, – ит құлағын сыбырлады, – Жят, жят! – Ит көзін лапымен жауып тастады, – Кел Манда, Катям Джеймс! – Ит стендке көтерілді. – Міне, өлтір! – Орыс тілінде Клоп ренжіді. Бұл ренжіді, бірақ ренжіген жоқ. Әйелдер ренжіді, ал ер адамдар ренжіді деп ойлады ол және әкесі. Бірақ ол ренжіп, гүлзардың қоршауынан тасты алды.

      – Полкан. – бумдар, екіншісін алды, және бірінші болды – Палкан!! – бум, бум, – Полкан!!! – қобалжу, дүрбелең, бум, – шыға бастай!!!! – гүлдер шекарасындағы тастар таусылғанша, бумдар, бумдар, бумдар, бумдар және т.б.

      – Аааааааааааа!!!!!!!!! – ит ауырсынып, ағарды. Тіпті көршілері де көкіректі естіді. Оттила риза болып, өкпесінен оттегін шығарып алды. Әрі қарай шолу оны қоршаудың артында, ал сол жағында – саятшаның тұрғын бөлігінің кіреберісінде көрді.

      – Оттила, олар сізге келді! – деп айқайлады Исольде. Қате бұрылды. Әйел есіктің алдынан назар аударды. Юбканың астынан кенеттен Изидің сүйкімді жүзі пайда болды. Ол он жетіде еді. Кавказдық көздерімен ол күлімсіреді.

      – Онда не істеп жүрсің? – деп сұрады ашуланған әкесі – биологиялық өгей әкесі.

      – Ал, юбка астынан шық! – Ол қолын басына тигізіп, басын өзіне тигізді. Баска жоғалып кетті.

      – Оларға мына жерден қоңырау шалыңыз. Оттила жауап берді де, сол қолындағы тырнақты алып, оны балғамен түзете бастады.

      Алыстан келген саятшылықта есіркелер пайда болды. Көп ұзамай Инцефалопат пайда болды, ол қылмыскерді мойынның тырнағымен сүйреп апарды. Ол оны подъезге шығарып, үй ауласының ортасына лақтырды. Қылмыскер доп тәрізді орталыққа секіріп кетті.

      – Кім бұл? – деп сұрады Күн Оттила.

      – Міне, міне, картридж. Ооо! Ұсталды, апчи, әрекетте. Ооо. Ооо.

      – Ол не істеді? – учаскелік пункттен сұрады.

      – Ол, апчи, үйіндідегі қарасора, апчи, түсінеді.

      – Қалай тер? – Бұғы жігітке қарап, бас бармағын балғамен механикалық түрде ұрды. – Әй, ақымақ!

      – Ол өтірік айтады. – Ұсталған Идот Коломийццо, Панкраттың ұлы, жергілікті казактар мен жабайы табиғатты қорғаудың атаманы деп сыбырлады.

      – Сен, Идот, бұза берме, дала жырылды. Өкінді, жай ұрды. Клоп үреді.

      – Ия, мен сүртпеймін! – деп айқайлады Идот. – «Менің әкемнен соққы болады». – деп басын изеп ұшты.

      – Ал, не дейміз әке? Апчи, – деп тыныс сұрады Инцефалопат.

      – Сіз

Скачать книгу