LITMIR.BIZ

      İşini bitirdikten sonra, Ottila Aligadzhievich Klop, her zaman olduğu gibi, görevdeki Cumhurbaşkanı’nın görüntüsü ile masanın üzerine bir fotoğraf portresi çekti, üzerine nefes aldı, kolunu sildi, kafasının tepesindeki alnı öptü ve kalem, kauçuk, kalem ve kurşun kalemle bir kalem kutusu üzerine oturtdu. kişisel hijyen için bir paket doğranmış ücretsiz reklam gazetesi. Tuvalet kağıdından nefret ediyordu. İnce ve en önemli anda bir parmak sürekli deliniyor ve sonra sallamanız gerekiyor. Ve dar bir alanda sallayarak, Sovyet tarzı bir sokak tuvaleti iç köşesinin tahta bir bloğuna vurma ve acı hissetme şansı var, içgüdü hasta parmağını sıcak tükürük ile nemlendirdi, bunun yerine 24 saat boyunca giydiği dışkısının tadını hissetti, tuvaleti daha sonra dışarıda bıraktı.

      Alnından, koltuk altından, kollarından, bacaklarından ve yumurtaların altındaki teri silmek için, son derece sert terledi, banyo gözleme havlusu kullandı. Siz soruyorsunuz: Neden bez değil? Cevap basit: havlu büyük ve uzun süre dayanıyor.

      Çok geç kalmıştı ve aile çoktan nefes alıyordu. Kulübenin konut kısmına giren Ottila sessizce mutfağa girdi, buzdolabından beş litrelik bir moonshine aldı. Yerel bir huckster’a el konuldu. Karnına bastırdı, sadece evlerden biri tarafından ısırılan bir ringa balığı parçası olan bir daire aldı. Ya da belki de tüm hayatı boyunca dişlerini fırçalamayan ve çenesini çürüklerle ısırmış olan bu eski keçi Intsephalopath.

      “Bu yüzden çürük yaşadım,” diye şaşkına döndü Klopa. Bu pedofilik değil, bir veya iki … -Ama İncephalopath’ın dişleri çoğunlukla siyah, kenevir ve kökler sürekli kanıyordu, ancak Harutun hiç acı hissetmedi. DNA’daki bu kusur ona hiç zarar vermedi, ancak soruşturmada başarılı bir şekilde yardımcı oldu.

      Ottila buruştu ve tabağı tekrar yerine koymak istedi, ancak kavanoza şaşırarak küçümsememeye karar verdi. Moonshine her şeyi dezenfekte eder. Böylece fikrini değiştirdi ve masaya gitti. Mutfakta küçük bir televizyon vardı ve o yol boyunca açtı. Ayrıca yol boyunca gaz ocağına gittim ve sessizce duran tava kapağını açtım. Ondan biten aroma, Ottila’yı sarhoş etti ve hemen bir tane yemek istedi. Dolaba aldı: bir tabak, masa üstü, biber çalkalayıcı, bıçak, ekmek, mayonez, ekşi krema, kefir, airan, koumiss, ketçap, defne yaprağı, bir kupa, iki kaşık: büyük ve küçük, ve dengesini yakalamak için mücadele ediyor, masaya gitti, kalktı ve yoruldu: her iki el de geçti, çok fazla aşırı yüklendi ve hatta dirsek kullanmak zorunda kaldı. Aranan her şey yavaşça sallandı. Ottila tabağı burnuyla masaya itmeye çalıştı, ancak masa daha yüksekti ve dirsekleri şişmeye başladı. Ottila şişti ve her şeyi bir sandalyeye koydu. Sonra durdu ve sandalyeyi iterek televizyonu görebiliyordu, şu anda oyunculuk masası olarak yeniden nitelendirilen sandalyenin yanında durdu, ayakta durdu, yüz elli gram moonshine stoba döktü ve derinden ekshalasyon yaptı, hepsini bir perukla doldurdu ve eşlik etti ses gurgling. Tereddüt etmeden, eski bir limon gibi yüzünü buruşturdu, beşiyle birlikte bir parça kırılmış ringa balığı aldı ve kemiklerle yarısını ısırdı. Kemikler damak ve diline kazıldılar. Dondu, ama sonra büyükanneleri veya çocukları anahtarları ve diğer önemsiz şeyleri unuturken babasının yoga’sını hatırladı ve acıyı unuttu. Sıradaki çorba oldu. Çorba, aşağıdaki indigentlerden oluşuyordu: bezelye, lahana turşusu, patates, domates salçası üzerine havuçlu kızarmış soğan, yumuşak buğday boynuzları, irmik, yakalanmış bir kabuk parçası ile karışık tavuk yumurtası, bir tırnak, bir yetişkinin büyüklüğü ve damarlı etten bir parça kemikle terbiyeli tava tabanına. Görünüşe göre et daha önce yendi: “büyük bir ailede… tıklamayın”. Zaten şişmiş çorbayı emerken ve daha çok at sineklerine benzeyen Ottila, kemiğe eğildi ve haberleri dikkatlice emerken yaşadı. Çağrı Merkezi’nin bir sonraki sayısı TV ekranındaydı:

      – Ve en ilginç şey, “diye devam etti spiker,” … Irkutsk’tan bir öğretmen Nikolai Vasilyevich Gogol’un bir hayranıydı ve sadece “NOS” adlı eserini idolleştirdi. Hayatım boyunca, Gogolevsky’ye benzer bir bakır levha üzerine uzun bir burnu olan bir anıt işaretinin yerleştirildiği Leningrad’a (şimdi St.Petersburg) bir gezi için para biriktirdim. Ancak Perestroika tüm planları kesintiye uğrattı; tüm tasarruflarını OJSC MMM’ye yatırdı ve milyonlarca mevduat sahibi gibi bir çörek deliği bıraktı. Isındı ve geniş bir Miyokard enfarktüsü geçirdi, yine St.Petersburg’a bir gezi için para biriktirmeye başladı ve hatta gizlice, gizlenmiş, çöp bidonlarında ve kaldırımlarda gece boş şişeler ve kutular topladı. Ve şimdi uzun zamandır beklenen rüya on yıl içinde gerçekleşti. Başkente St.Petersburg’un kahramanı geldi. Ve aranan ve uzun zamandır beklenen anıtın bulunduğu soruşturma bürosunda öğrendikten sonra, üç transferle toplu taşıma araçlarında acele

Скачать книгу