Скачать книгу

эмес элең Туку.

      – Ушундай болуп калдым.

      – Мен дагы сени бир кезде кандай экениңе карабай үйлөнгөн элем, ата-энем каршы болгон жок, сенин мындай болооруңду кайдан билдим Туку, жалгызыбызды жабыркатып албайбызбы деги? – Сагынбек аялына ойлуу карады.

      – Сен менин тегимди эми эсиңе келтирдиңби, ата-энем андай эле жаман эмес болчу, бирок ичкиликти оозуна алган эмес.

      – Ооба, болгону жоро бозо кайнатамсыз өтчү эмес, керек болсо биз үйлөнгөндө дагы шеринени башкарып ичкиликтин тазасын ичип жүргөн эле…

      – Ооба, алар өз мезгилинде болгон.

      – Азыркынын дагы өз мезгили бар Туку.

      – Ошондо дагы абайлашы керек, ал биздин жалгыз балабыз.

      – Турат деле ойлонот да.

      – Ойлонсо ал кызды эбак таштамак.

      – Акыры баары ордуна келет.

      – Билбейм, жүрөгүм бир нерсени сезип турат, балабыз тилибизди алат деп ойлобойм, – деп Турдукан аялдын адаты катары ыйлап басылды, – Тураттын тагдыры мени ойго салчу болду.

      – Болбосо айтканын кылгандан башка чарабыз жок.

      – Жок, андай болбойт, мен өлсөм дагы ага жол бербейм.

      – Анда күтөбүз, акырындык менен унутуусун талап кылуу керек, – алар ошентип сүйлөшүп отурганда Турат кирди.

      – Кайда жүрөсүң балам? – деди Турдукан ага ачуулу карап.

      – Менин кайда жүргөнүм силерди кызыктырабы? – Турат ызалуу ата-энесин карады.

      – Уулум, ошентпи апасына айтат бекен?

      – Ошого өзүңөр жекирдиңер.

      – Эмне кылайын деген оюң бар деги?

      – Мен бир гана нерсени суранам, Жамийлага үйлөнүшүмө каршы болбогула, – деди Турат экөөнү алмак-салмак карап.

      – Болбойт, андан көрө аны унут! – деди Турдукан мисирээ.

      – Кое турчу, – деп Сагынбек аялын тыйды, – Баланын сөзүн угалыбы?

      – Ата, мени сөзүнөн кайтат деп ойлобогула, мен сүйүүнү баалайм, кадырлайм ата, өз каалаганыма үйлөнөм же менден кутуласыңар.

      – Токтой турчу, – деди Сагынбек ага көңүл бура карап, – Ал кызды ошончолук эле сүйөсүңбү?

      – Ооба, ансыз мен бул дүйнөдө жашай албайм.

      – Мм, – Сагынбек оор улутуна отуруп калды, араны саамга тынчтык өкүм сүрдү, ата-бала, эне өз-өздөрүнчө ойго батып тынчтыкты бузгусу келбе, сөз башталса дагы эмне деген сөздөр чыгат дегендей мелтирешет, – Демек сөзүмдөн кайтпайм дечи, – деп Сагынбек Туратты карады көптөн кийин.

      – Ооба, мен айтканымдан кайтпайм, – деди Турат, анын оюнда ата-энеси акыры макул болот деген үмүт чоң эле, бирок ал жаңылышты, анын бул сүйүүсү акыры келип өлүмгө алып келээрин сезбеди, болгону ал ата-энесинен мээрим күттү, ал ойлогондой Турдукан көгөрө каршы болуп туруп алды. Аңгыча оңду-солду камчыланган мезгил өз кезеги менен өтүп убакыт күзгө таяды, Жамийланын боюна болуп калганда Турат экөө айласын таппай сүйлөшүп отурушту.

      – Турат, мен эмне кылам эми, элге журтка уят болгонго өлгөнүм жакшы го, ата-энем менен эл биле электе мени алып кет.

      – Атамдарга айтамын, көрөсүң го алар аябай кубанышат, күз келди эми экөөбүз

Скачать книгу