LITMIR.BIZ

Скачать книгу

เอลเด็นกล่าว

      “กระแสน้ำคงไม่พามันไปหรอก” โอคอนเนอร์กล่าว “คำถามคือจะมีใครเอามันไปหรือไม่”

      ธอร์มองดูเรืออยู่นานเป็นครั้งสุดท้าย และรู้ว่าเพื่อนของเขาพูดถูก หากพวกเขาพบดาบ พวกเขาอาจจะกลับมาเจอชายหาดว่างเปล่า

      “แล้วเช่นนั้นเราจะกลับกันอย่างไร?” คอนวอลถาม

      ธอร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกราวกับว่าทุกขั้นตอนของการเดินทาง พวกเขาได้ตัดหนทางที่จะถอยหลังกลับ

      “เราคงจะหาทางได้” ธอร์บอก “ถึงอย่างไรก็น่าจะมีเรือลำอื่นในจักรวรรดิใช่ไหม?”

      ธอร์พยายามที่จะทำน้ำเสียงน่าเชื่อถือ เพื่อให้ความมั่นใจแก่เพื่อน ๆ แต่ลึกลงไปเขาก็ไม่มั่นใจนัก เขารู้สึกว่าการเดินทางครั้งนี้เริ่มอันตรายมากขึ้นเรื่อย ๆ

      ทุกคนหันไปยังป่า แล้วจ้องมองดู กำแพงใบไม้ และความมืดมิดด้านหลัง เสียงสัตว์ป่าดังเซ็งแซ่ขึ้นรอบตัว ดังจนธอร์ไม่ได้ยินเสียงตัวเองคิด รู้สึกเหมือนกับสัตว์ต่าง ๆ ในจักรวรรดิกำลังส่งเสียงร้องต้อนรับพวกเขา

      หรืออาจจะเพื่อเตือนพวกเขา

      *

      ธอร์และเพื่อน ๆ เดินไปพร้อมกันอย่างระแวดระวัง ทุกคนต่างระวังตัว เดินผ่านป่าทึบเขตร้อนไป ธอร์แทบจะไม่ได้ยินเสียงตัวเองคิด เพราะเสียงร้องของแมลงและสัตว์ที่ประสานเสียงกันเซ็งแซ่อยู่รอบตัวเขา แต่เมื่อมองเข้าไปในความมืดของหมู่ไม้ เขากลับไม่เห็นพวกมัน

      โครห์นเดินอยู่แทบเท้าเขา ส่งเสียงคำราม ขนบนหลังตั้งชัน ธอร์ไม่เคยเห็นมันตื่นตัวแบบนี้มาก่อน เขามองดูเพื่อน ๆ และเห็นว่าแต่ละคนก็เป็นเหมือนเขา มือจับอยู่ที่ด้ามดาบ ทุกคนต่างระวังตัวเช่นกัน

      พวกเขาเดินกันมาหลายชั่วโมงแล้ว

Скачать книгу