Скачать книгу

134 ลืมว่าเธอกำลังไปไหน เธอไม่เคยเดินจากโรงเรียนกลับบ้านมาก่อน ตอนนี้เธอมืดแปดด้านว่าอพาร์ทเมนท์ใหม่ของเธออยู่ที่ไหน เธอยืนอยู่ที่นั่นตรงหัวมุม งุนงง เมฆเริ่มลอยมาปกคลุมพระอาทิตย์ ลมแรงเริ่มก่อตัว และเธอก็รู้สึกหนาวขึ้นมาอีกครั้ง

      “เฮ้ สาวน้อย!”

      เคทลินหันกลับไป และพบว่าเธอกำลังยืนอยู่หน้าร้านขายของชำที่ดูซอมซ่อ ผู้ชายแต่งตัวโกโรโกโสสี่คนนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าร้าน เห็นได้ชัดว่ากำลังยิ้มแสยะอย่างเยือกเย็นมาที่เธอ ราวกับว่าเธอเป็นมื้ออาหารถัดไปของพวกเขา

      “มานี่สิจ๊ะ ที่รัก!” ชายคนหนึ่งตะโกน

      และเธอก็จำได้

      ใช่แล้ว ถนนหมายเลข 132

      เธอหันหลังกลับทันทีและเดินอย่างรวดเร็วไปยังถนนอีกฝั่ง เธอหันหลังไปมองเป็นระยะว่าผู้ชายเหล่านั้นตามเธอมาหรือไม่ โชคดีที่พวกเขาไม่ได้ตามมา

      ลมหนาวที่ผัดผ่านแก้มของเธอ กระตุ้นให้เธอมีสติ ความจริงอันโหดร้ายเกี่ยวกับที่พักของเธอเริ่มถาโถมเข้ามา เธอมองไปรอบ ๆ บริเวณนี้เต็มไปด้วยรถที่ถูกปล่อยทิ้งไว้ กำแพงลายกราฟฟิตี้ ลวดหนาม เหล็กดัดที่ติดอยู่บนหน้าต่างทุกบาน เธอเริ่มรู้สึกโดดเดี่ยวในทันที และหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง

      อีกเพียง 3 ช่วงตึกก็จะถึงอพาร์ทเมนท์ของเธอ แต่ดูเหมือนมันยาวนานเหลือเกิน เธอหวังว่าเธอจะมีเพื่อนเดินเคียงข้าง หากเป็นโจนาห์ก็คงจะดี เธอกำลังสงสัยว่าเธอจะสามารถเดินคนเดียวแบบนี้ได้ทุกวันหรือไม่ เธอเริ่มรู้สึกโกรธแม่ของเธอ ทำไมต้องย้ายที่อยู่ให้เธอ ผลักไสให้เธอไปที่ใหม่ที่เธอไม่ชอบได้อย่างไร? เมื่อไรมันจะจบ?

      เสียงแก้วแตกดังขึ้น

      หัวใจของเคทลินเต้นรัว

Скачать книгу