Скачать книгу

และยอมให้คนของเขาลดธงของเราลง มันเป็นวันที่น่าเศร้า เศร้ายิ่งกว่าวันที่เขายอมให้พวกมันคุมตัวฉันไป”

      ไคร่าเข้าใจทุกสิ่งเป็นอย่างดี เธอเข้าใจดีถึงความเจ็บปวดที่เดียร์ดรีต้องเผชิญ ความรู้สึกของการถูกทรยศ

      “และเมื่อเธอกลับมา?” ไคร่าถาม “เธอจะเจอพ่อของเธอไหม?”

      เดียร์ดรีมองลงต่ำอย่างเจ็บปวด ในที่สุดเธอบอกว่า “เขายังคงเป็นพ่อของฉัน เขาทำผิด ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ได้ตระหนักว่าสิ่งที่ทำส่งผลต่อฉันอย่างไร ฉันคิดว่าเขาคงไม่เป็นเหมือนเดิมหลังจากได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันอยากบอกเขา สบตาเขา ฉันต้องการให้เขารับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ฉันรู้สึก การทรยศของเขา เขาต้องเข้าใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อผู้ชายเป็นคนตัดสินใจชาตากรรมของผู้หญิง” เธอเช็ดน้ำตา “เขาเคยเป็นวีรบุรุษในใจฉัน ฉันไม่อาจเข้าใจว่าเหตุใดเขาจึงยอมปล่อยฉันไป”

      “แล้วตอนนี้ล่ะ?” ไคร่าถาม

      เดียร์ดรีส่ายหัว

      “ไม่มีอีกแล้ว ฉันเลิกให้ผู้ชายเป็นวีรบุรุษแล้ว ฉันต้องหาวีรบุรุษจากที่อื่น”

      “แล้วเธอล่ะ?” ไคร่าถาม

      เดียร์ดรีมองกลับด้วยความสับสน

      “เธอหมายความว่าอะไร?”

      “ทำไมจึงมองหาคนอื่น แทนที่จะเป็นตัวเองล่ะ?” ไคร่าถาม “เธอเป็นวีรสตรีในตัวเองไม่ได้หรือ?”

      เดียร์ดรีหัวเราะขำ

      “แล้วทำไมจึงต้องเป็นฉันล่ะ?”

      “เธอเป็นวีรสตรีในใจฉัน” ไคร่าบอก “สิ่งที่ทำให้เธอได้รับความทุกข์ทรมานที่นั่น – ฉันไม่อาจทานทนได้ เธอรอดชีวิตมาได้ ยิ่งไปกว่านั้น ข เธอกลับมายืนหยัด และรอดชีวิตจนถึงทุกวันนี้ นั่นแหละที่ทำให้เธอเป็นวีรสตรีในใจฉัน”

Скачать книгу