LITMIR.BIZ

Скачать книгу

пітух адзін выхадзіўся.

      Вы́харашыцца – прыбрацца, прычапуры́цца. Вымыішся, выхарашышся, дык і свет табе палюбеіць.

      Вы́хартавацца – прагаладацца. Як выхартываіцца за дзень, дык вечарам усё з’есь. Аж духі падхартала (падцягнула жывот). Ён увесь падхартаны (падцягнуты, станісты). (Ад харта – паляўнічага сабакі.)

      Вы́хвэндаць, захвњндаць – вынасіць вопратку, забрудзіць. Выхвэндаў адзежыну, толькі сабаку ў будку.

      Вы́цвіцець – хапіць гора, нажыцца. Выцвіціць яна яшчэ за ім, гэта пакуль ён такі добранькі.

      Вы́церабіцца – падрасці, падужэць, вылюднець. Глядзі ты, выцерабіўся малец, не пазнаць.

      Выцерак – валяшчая. Такі ўжо выцерак, усе цёрлі, а замуж запаўзла.

      Вы́цыбацца – вырасці. Выцыбаўся малец нявогледдзю. (Цыблы – доўгія ногі.)

      Выцюкнуць – забыцца, вылецець. Мне й з галавы выцюкнула, што збіралася на кірмаш.

      Вы́чапкацца – выбавіцца, выкараскацца. Яна са сваёй хваробы ўсё-ткі вычапкалася.

      Вы́чарнець – учарнець. Селіван вычарнеў, худы стаў.

      Вычварацца – капрызіцца, выкідваць конікаў.

      Досіць вычварацца, пара за розум брацца.

      Вычмурáць – прыдумляць. Не вычмурай, чаго не было.

      Вы́чыхацца – выпарыцца, страціць градусы. Заторкні чым бутэльку, а то гарэлка вычхаіцца й вадой зробіцца.

      Вы́шчыгаліцца – прыбрацца, прыфранціцца.

      Вышчыгаліўся, як на вяселле.

      Вышывальны – для вышывання. У мяне былі ніткі вышывальныя.

      Выясніцца – праясніцца, пасвятлець. Сонца выясніцца, а потым узноў хаваіцца.

      Вязáнка – звязка дроў, снапкоў. Вязанку за плечы дый пашоў.

      Вћзанка – вязаная адзежына, свэдар. Вязанку на плечы ўсторкніш, дык і мароз адступіцца.

      Вязгала – назола, звягло. Змоўкні ты, вязгала!

      Вязгаць – плявузгаць. Вязгаіш несусвецця нейкае. Вћзістае – вязкае. Вязістая дрэва – тапор ня хочаць браць, засядаіць у ім.

      Вялічча – шмат, багата. Невялікае вялічча ў яго, толькі багатага з сябе корчыць.

      Вянок – рой. Вянкі пчол на суках віснуць.

      Вяркаць – плакаць, падаваць голас (звычайна пра дзіця). Хто гэта там вяркаіць?

      Вярзці – нагаворваць, плявузгаць. Вярэць на яго абы-што, быццам ён ёй мяжу перадраў.

      Вясельнік – госць на вяселлі. А вясельнікі пілі-елі й усмак пабіліся.

      Вясна – голад, бясхлебіца. У іх летась такая вясна была, чуць выжылі. А сёлета вясны не было – да новіны дацягнулі.

      Вятка – натоўп, юрма. Так і ходзяць вяткай цэлымі днямі.

      Вяхотка – звязаная з калючай травы, з вехця мачалка, каб шараваць посуд. Вяхотку сшаравала, пакуль ададрала кацёл.

      Вячнíна – трывалае, моцнае. Новы кажух – гэта ўжо будзіць вячніна.

      Гадавік – жывёліна, якая гадуецца год. Гэты парасяты не гадавікі.

      Гадзíць – дагаджаць. Яму гадзіш як благой скуле, а ён цябе ня бачыць.

      Гадкі – брыдкі. А то ёсь, як рапені, такія гадкія бабы, ідзець, а ў яе жывот на жываце, трыбух на трыбуху.

      Гайдамаха – гуляка, раскідаха. Ён такі не гайдамаха

Скачать книгу