LITMIR.BIZ

      Бик уңган безнең бакчачы бабай,

      Яше үзенең туксанда бугай.

      Ул кояш белән бергә кузгала,

      Көрәген ала, җиңен сызгана.

      Түтәлләр казый, гөлләр утырта,

      Алмагачларның башларын кырка.

      Түтәлне тутырып үсә җиләкләр,

      Нәркиз, миләүшә, сөмбел һәм мәкләр.

      Язын бакчага кайталар кошлар,

      Безнең кадерле канатлы дуслар.

      Бигрәк күңелле май башларында,

      Каеннар яфрак ярган чагында.

      Шул чакта бабай кинәт яшәрә,

      Талларга карап, күзе яшьләнә.

      Бу таллар беркөн үсеп җитәрләр –

      Яшьләр бакчаны мактап үтәрләр.

      Үлсә дә беркөн безнең бакчачы,

      Һәр яз яшәреп яшәр бакчасы.

      Шаулар сагынып дусты карагай,

      Нинди бәхетле бакчачы бабай!

      Мин чәчәкләр җыйдым, сөеклемә

      Бәйләм итеп бәйләп китердем.

      Күрсен иркәм аның кулдалыгын,

      Йөрәгемнең, бәхтем, иркәмнең.

      Аһ, ни гарьлек, кызым чәчәкләрне

      Тәрәзәдән тышка ыргыткан.

      Ә аларны сыер ашап киткән…

      Ничек түзим үлми хурлыктан!

      Гашыйк сүзен сыер ишетте дә

      Гаҗәпләнеп башын селкеде:

      – Исем китә, – диде, – бу гашыйкка,

      Карап торсаң, кеше шикелле!

      Аңламыйча, ахмак, эшнең төбен,

      Нигә шулай кыза, тузына?

      Мин ашасам аның чәчәкләрен,

      Сөт бирәм бит сөйгән кызына.

      Минем сөттән аның йөзе алсу,

      Минем сөттән – таза, сөйкемле,

      Тәне йомшак, аның тешләре ак,

      Яңа сауган сөтем шикелле…

      Уйга калды гашыйк…

      – Чын да, – диде, –

      Ник тиргим мин бу сөтбикәне?

      Ул бит көн дә, кырдан үлән җыеп,

      Каймак белән сыйлый иркәмне!

      Азык булсын гөлем сыерына,

      Мин теләмим артык һичкемне!

      Миңа шул да бәхет, әйдә, иркәм

      Каймак итеп эчсен гыйшкымны…

      Һәм юанды гашыйк… Хәзер көн дә

      Чәчәк җыеп чишмә буенда,

      Кызга түгел, китереп чәчәкләрне

      Ул ашата икән сыерга.

      Шаһзадәнең иркә сөяркәсе

      Әйтте беркөн назлап сөйгәнен:

      – Мине сөйсәң, үтер туганыңны,

      Китер ватып яңак сөяген.

      Мәхәббәттән аңын җуйган егет,

      Кызның күндәм колы шикелле,

      Үтерде дә сөйгән ир кардәшен,

      Баш сөяген кызга китерде.

      Кыз сөякне

Скачать книгу