LITMIR.BIZ

      Susmuş sözün, sesin gönül

      Dolanır otağ başına.

      Temiz rüzgâr değsin gönül

      Gidip çıkak dağ başına

      Yücelik başka âlemdir

      Kuş olup konak başına

      Bu derenin dibi nemdir

      Gidip çıkak dağ başına

      Orda bir çoban bulunur

      Döker peynir, yağ karşına

      Aklı olan ata biner

      Gider çıkar dağ başına

      Kendini ver güneyine

      Deki yağış yağ başıma

      Gam sarılmış gömleğine

      Gidip çıkak dağ başına

      Kazancımız saflık olur

      Yitirsek uzak başı ne

      Gönül ki insaflı olur

      Gidip çıkak dağ başına

      Nerede bulut gördün mü?

      Örtü bağla akbaşına

      Dere durur sen durursun

      Gidip çıkalım dağ başına

      Ömürde bir yol mutluluk

      Konuk gelir sağ başına

      Şükür sıra bizimkidir

      Gidip çıkalım dağ başına

      Tütsü verir vermez ısı

      Ocak yansa temennalı

      Gül açmaz budak üstünde

      Bülbül konsa temennalı

      Dere bucak açar bir gün

      Taşı dipten kaçar bir gün

      El yoluna uçar bir gün

      Dağ dayansa temennalı

      Gönlüm gibi seven hani

      Cennet attım, günah sevdim

      Hava ki var ben havayı

      Âdem’den çok öne sevdim

      Gökten düştüm değdim taşa

      Gördüm dünya bir temaşa

      İçinde dertler kaynaşan

      Çölü güllü toprak sevdim

      Ümit dedim her gelene

      Akşam ya sabah gelene

      Gittim ışıklar gelene

      Nurlar saçan çerağ sevdim

      Yüzen hani derya derin

      Her dalgası gam çeperi

      Sonu yokmuş sevgilerin

      Nahak, nahak, nahak sevdim

      Birdir, beştir, yüzdür deyin

      Beni dostlar üzdü deyin

      Dert yükledim çekti deyin

      Dilsiz beyaz sayfa sevdim

      Gönüllere girsem dedim

      Can sadaka versem dedim

      Çok bendeye pirim dedim

      Fakat beni Allah sevdi

      Dert midir bağban çeken

      Darılmasın neylesin

      Yel vurup yere döken

      Nar, almasın neylesin

      Dağların başı yüce

      Kar almasın neylesin

      Tenha kaçan turacı