LITMIR.BIZ

      Kiyev Öyénde Kilén Karşılav (Güvey Evinde Gelini Karşılama).

      Gelinin kayınbaba evine taşınması, başlı başına bir bayram olurdu. Bütün köylüler bu bayramdan kendi payını almaya ve gelini görmeye çalışırdı:

      “Gelin geliyor, gelin…’ diye birbirlerini ezerek, şakalaşarak, sesler yükseldi. Kızlar, gelinler birden cilveli seslerle bir o tarafa bir bu tarafa koşuşturdular. Gelini görmek için uygun olan yer aradılar. Erkeklerin, gençlerin uyanık olanları süzme yoğurda denk gelmemek için bir kenara pusmaya çalıştı. Atak olanlar ‘Süzme nereden çıkar acaba, herkesten önce kapmak lazım.’ diye, evin kapısına doğru koştular. İnsanların birçoğu dayanamadı, gelini ilk karşılayabilmek için sokağa döküldü. Komşu gençlerden birisi koşarak gelen üç at koşulu faytonun arabacısına -havlu bağlayan gence- yardım etmek için faytona atladı da atın dizgini ile kamçıyı elinden alıp birden bağırıverdi. Kaynayan dalga aniden ikiye bölündü. İşte açılan bu boşlukta önce genç gelinin faytonu, onun arkasından arçi olan çiftlerin arabası ve sonra gelinin çeyizi koyulan sandık arabası koşarak Şibay’ın samanla kaplı ahır ve kilerle çevrili geniş ve büyük avlusuna girdi.” 261

      Genelde İdil boyunda gelini kayınbabasının evinin kapısında ekmek ve tuz ya da çekçek diye adlandırılan bir çeşit millî tatlı ile karşılarlar. Bir de dili tatlı, huyu da yumuşak olsun diye bal ve tereyağı ikram ederler. 262 Fakat kayınbaba evinde Gülbanu’yu Ural bölgesinde yaşayan Tatarların örf âdetlerine uygun olarak süzme yoğurt ile karşılarlar. Yoğurt, burada bolluk ve bereketle beraber aklığın ve paklığın da simgesidir. Onu yeni evlenen çiftlere hayatları bolluk içinde, mutlu geçsin dileğiyle sunarlar.

      Eserde yoğurt, gelini karşılamaya gelen gençlere verilir. Onlar bu mutluluktan kendilerine pay almak için birbirlerini yoğurda buladıktan sonra onu alarak, gelin gelen başka bir eve koşarlar:

      “Genç gelin, sağ ayağıyla faytondan toprağa bastığı an, iç kapıdan bir kadın çıktı ve önlüğün altına gizlediği süzme yoğurdu orada bulunan iki gence verdi. Bunlar önce kahkaha atarak birbirinin yüzünü, saçlarını koyu yoğurtla boyamaya çabaladılar. O arada başka gençler, süzmenin çıktığını hissederek, herkes alabildiği kadar alıp kaçmaya çalıştı. Başkaları yakalayıp yüzlerini, börklerini, siyah bişmetlerini süzmeye boyadılar. Böylece birbirlerini kovalayarak, birbirlerine çarparak, Şibay’ın avlusundan başka bir eve, başka gelini karşılamaya koştular.” 263

      Burada, gelinin kayınbaba evinde geçeceği hayatının güzel olması niyetiyle faytondan sağ ayağıyla indiği de görünür.