LITMIR.BIZ

      Kalbine girmemişse hiss-i vatan,

      Onu sen kaale alma, bâri utan!

      Kız, köpekler bile vatanperver!

      Vatanı sevmiyen aceb ne sever?

      Şâh hazzetmiyor müdâhinden!

      Buna olmaz olur mu hayret eden?

      Arabın hükmdârı, hâmisi

      Oluyor hasmımın muhâmîsi!

      Önce ettim vazîfemi icrâ;

      Şimdi kaydimde olmuyor, zîrâ

      Vatana yâver oldu devletiniz;

      Halkı halkeyledi adaletiniz;

      Arzıhâlimde cümlesi meşrûh.

      Böyle de olsa maksadın mecrûh.

      Vatan etbâ’ için de bir ni’met:

      Bana mı münhasır ona hizmet?

      Yalınız hizmet eyleyim, a’lâ;

      Müsmir olmaz o hizmetim aslâ.

      Bana yardımcı olmayınca umûm,

      Belki her ettiğim olur mezmûm.

      Ne kadar olsa bir melik mukdim,

      Vatana herkes olmalı hâdim.

      Ağlıyanlar fakat neden mağbûn,

      Ki eğer onlar olmasaydı zebûn,

      Vatanı hıfzederdiler elbet.

      O vatan şimdi de değil gurbet.

      Neye İspanya yok dedin çoktan?

      Onu sizler var ettiniz yoktan!

      Yokluk addettiğin ne olsa gerek?

      Kıral İspanya’dan çıkıp giderek

      Yerine diğeri mukîm olmak.

      Buna giryân olan neden ahmak?

      Sence esbâbı varsa et ta’dâd.

      Önceki zannı ettim istirdâd!

      Aksini et bana o halde beyân:

      Neden ahmak değil olan giryân?

      İsmi bir devletin değişse eğer,

      Halka bundan ziyan gelir mi meğer?

      Kırala câ-nişîn olunca melik,

      Ağlamak şüphe yok ki câhillik!

      Uymuyor bir sözü öbür sözüne!

      Girme kaabil değil bunun gözüne!

      Yine dâim o milket-û-millet.

      Neme lâzım o millet-û-devlet

      Ki bizim borcumuz sana hizmet?

      Sen sağ ol elverir!

      Bu bir töhmet!