LITMIR.BIZ

      Ажаб, алланечук паришонхотир.

      Қайга етаклайсан, о ёруғ ҳасрат?

      Юракнинг тубида бир ёғду ётир,

      Сенмисан ўша нур ва сир, Шеърият?

      Осмонранг майсалар тутмиш жаҳонни,

      Оҳиста қадам қўй, оҳиста қадам.

      Ахир, шу осмонни, майса ва жонни

      Асрай деб дунёга келмасми одам?

      Чўпон қўлга олар сивизғасини,

      Ҳар гал ёйилсин деб бадиҳа бир куй.

      Шу ер фарзандининг пок нафасини,

      Шоир, сен шеърингда яхшиликка йўй.

      Қўшиқ кашфи билан яйра сўнг, қувон,

      Ўзингни санагил энг бахтиёр зот.

      Айтилмаган шеърдир бу севги, инон,

      Ўқилмаган қизиқ китобдир ҳаёт.

      Мулки муҳитларни кезмоқ-ку ният,

      Гар толгудай бўлса шоирнинг тизи,

      Келиб қўлларидан тутгил, шеърият, —

      Толе ва севгининг бокира қизи.

      Белга боғланди-ю ғайрат камари,

      Лоқайдлик шарпаси чекинди нари.

      Қисқа сатрларга жо бўлди, не тонг,

      Кўнглим билан узун суҳбат самари.

      О кўнглим, дунёда кўҳна севги бор —

      Борлиқ биносига метин пойдевор.

      У-ку, хабарсиздир сен борлигингдан,

      Унинг борлигидан сен бўл хабардор.

      – Ишқ ҳайрати, балким, танҳо юракда,

      Ҳайратомуз ишлар, балким эртакда?

      – Сен қидирган ҳайрат қараб турибди,

      Баҳорга ҳомила бўлган куртакда.

      Гоҳ қуёшли, гоҳи булутли осмон,

      Гоҳи имконлимиз, гоҳи беимкон.

      Қуёш – нур, булут – дур ёмғирин туғар,

      Заминимиз шундай ҳикматли макон.

      Тилни тутиб турар, гапнинг сираси,

      Ўттиз икки тишнинг зич панжараси.

      Жаҳолат чоғида қафасдан чиқиб,

      Чақса борми ногоҳ – битмас яраси.

      Ҳикмат кўп яхшилар қаноатида,

      Қайга елмоқдасан ҳасад отида?

      Бу йўлдан манзилга етган бормикан,

      Айтгил, бирор кимса – инсон зотида.

      Аянчлидир бургут гар у бепарвоз,

      Ғазал битилмаса – нечун оқ қоғоз?

      Энг хунук манзара будир аслида:

      Сукутдаги созчи, ғилофдаги соз.

      Она остонадан бошланур ҳар йўл,

      Покиза ниятнинг манзиллари мўл.

      Мен толпинган жаҳон: қўшиқ, бахт, вафо…

      Кўнглим, жаҳонгашта, жаҳонгашта бўл.

      Хоҳи сурон солгил, шивирла хоҳи —

      Акс-садо қайтарар тоғлар даргоҳи.

      Ҳаётда хоҳ жоҳил, хоҳи оқил бўл —

      Тоғда деб ҳис этгил ўзингни гоҳи.

      Баҳор бутоғидан узилди япроқ,

      Шу қисматни ўйлаб жон ичра титроқ.

      Лоқайд қаролмайман: япроқ ва жонни

      Ўз қаърига олиб лоқайддир тупроқ.

      Кўп давронлар

Скачать книгу