LITMIR.BIZ

      Имоми мутлақу шамъи қўш олам,

      Амирул мўминин, фориқи аъзам.

      Эрур Ҳақ номига пайваста номи,

      Ки «Фурқон»дин келур «фориқ» каломи20.

      Кўзи Ҳақ нури бирлан тўлмиш эрди,

      Йўли андин мунаввар бўлмиш эрди.

      315     Адолат нурига тўлмиш дили ҳам

      Ва андин равшан ўлмиш икки олам.

      Ародин сурмиш ул зулму ситамни,

      Адолат бирла фатҳ этмиш Ажамни.

      Араб андин қавий бўлмиш ва илғор,

      Ажам андин басе порсою диндор.

      Темир бўлмиш унинг азми била мум,

      Эшик очмиш унинг амри била Рум.

      Икки кўйлак киярди бошда, лекин

      Мусулмон бўлдию кечди биридин.

      320     Киярди битта кўйлак, битта тан деб,

      Бирисин асрор эрди, бу кафан деб.

      Ямоқ солгай эди кўйлакка ҳар он,

      Шу важдин кўйлаги ўн етти ботмон.

      Чу ўн етти ямоқ кўйлакка тушди,

      Ул ўн сакиз минг оламга етишди.

      Солиб кўз ҳар сафар чун аҳли олам,

      Нега кийгай ямоқ, деб чекдилар ғам.

      У кўйлак бирла сомон эрди унда21,

      Ҳаловат эрди, иймон эрди унда.

      325     Салобатлик эди, қабрига бир дам

      Яқинлаб келмади Мункар, Накир ҳам.

      Ҳисобчи эрса гар Форуқи олий,

      Не ҳожат унда Мункарнинг саволи?

      Этаркан муҳтасиб чун амри маъруф,

      Наҳи мункар қилур ул, ҳамда мавсуф22.

      Кўзим, деди паямбар, не шараф бул,

      Чароғи хулд, деди, ҳам пешво ул.

      Чароғи этди Ғарбу Шарқни равшан,

      Фақат мой олмамишди Ғарбу Шарқдан.

      330     Чароғи кўз эди, юз бурмагинг не?

      Чароғсиз, кўрмайин, йўл юрмагинг не?

      Чароғинг бўлмаса, фарқ этмагайсен,

      Кўзинг олдида ул гулханми, гулшан?

      Сенга кўз чин мулозимдир ҳамиша,

      Чароғ ҳам сенга лозимдир ҳамиша.

      Улар йўқ эрса, аҳволинг табоҳдир,

      Билолмай қайда йўлдир, қайда чоҳдир.

      Уларсиз сен адашмоғинг тайиндир,

      Баногоҳ чоҳга тушмоғинг тайиндир.

      335     У олди Мустафодин бўйла кўзни,

      Ва Тангри номи бирлан айтди сўзни.

      Агар кўр бўлмасанг, очгил қароғинг,

      Агар кар бўлмасанг, тутгил қулоғинг.

      Кишиким бўйла нурдин гар йироқдир,

      Агарчи жаннатийдир, бечироқдир.

      Чароғи чарх эрур меҳри мунаввар,

      Чароғи жаннат ул Форуқи Акбар.

      Чалинса эрта сури жовидоний,

      Йиқилгай ул чароғи осмоний.

      340     Ва лекин бул чароғи жаннатафрўз,

      Йиқилмас, нур таратгай кеча-кундуз…

      Ҳаёни зийнати иймон этибдир,

      Амирул мўминин Усмон этибдур.

      Фалак ул илмидин буғу

Скачать книгу