LITMIR.BIZ

Скачать книгу

kveðja – приветствие; kasta kveðju á e-n – поприветствовать кого-л.): „Hvers vegna liggur svo illa á þér (отчего ты не в духе = отчего печалишься; hvers vegna? – почему? það liggur illa/vel á e-m – у кого-л. плохое/хорошее настроение: «лежит плохо/хорошо кому-л.»)?“

      Þegar hann var farinn, lagðist kerling upp í rúm og grét beisklega, því að henni þótti vænt um bónda sinn. Þegar hún hugði, að tími væri til kominn til þess að sjá fyrir miðdegismatnum, reis hún á fætur og fór að sækja vatn í á, sem rann nálægt kotinu. Þegar hún kemur að ánni, sér hún lágan mann, rauðskeggjaðan, sitja á steini í miðri ánni. Hann kastar kveðju á kerlingu og spyr: „Hvers vegna liggur svo illa á þér?“

      Hún svarar (она отвечает; svara – отвечать): „Bóndi minn er svo vondur við mig (хозяин мой так сердит на меня), af því við eigum ekkert barn (оттого что нет у нас детей), og nú hefur hann skipað mér í burtu (а теперь вот ещё и из дому меня прогнал; skipa e-m í burtu – прогонять кого-л. прочь). Þetta hryggir mig mjög mikið (это меня очень печалит; hryggja – печалить).“

      Hún svarar: „Bóndi minn er svo vondur við mig, af því við eigum ekkert barn, og nú hefur hann skipað mér í burtu. Þetta hryggir mig mjög mikið.“

      „Viltu, að ég hjálpi þér (хочешь, помогу тебе; hjálpa – помогать)?“ segir hann (говорит он).

      „Ég held ég verði fegin (рада бы я: «думаю, я была бы счастлива»; halda – держать; думать, полагать; feginn – счастливый; довольный),“ segir kerling (говорит женщина), „en ekki hafði ég ætlað að hafa fram hjá karli mínum (но не желаю я мужу неверной быть; hafa fram hjá e-m – быть неверным кому-л. «иметь/держаться впереди при ком-л.»).“

      „Viltu, að ég hjálpi þér?“ segir hann. „Ég held ég verði fegin,“ segir kerling, „en ekki hafði ég ætlað að hafa fram hjá karli mínum.“

      „Ekki muntu þess þurfa (тебе и не придётся; munu – вспомогательный глагол для образования будущего времени с оттенком вероятности; þurfa – нуждаться; быть должным), þó að ég hjálpi þér (я тебе и так помогу; þó að – даже если; þó – всё же, однако, тем не менее),“ segir Rauðskeggur og glottir við (говорит Рыжебородый с усмешкой; glotta /við/ – ухмыляться). Seildist hann þá ofan í ána (опустил он руку в реку; seilast – дотянуться; ofan í e-ð – вниз во что-л.; ofan – сверху) og tók þar silung (выудил оттуда форель; silungur – форель) og fékk henni (и подал ей). Síðan sagði hann (потом сказал он): „Þú skalt sjóða silunginn (тебе нужно сварить форель; sjóða – варить) og éta (и съесть), en þú mátt hvorki drekka soðið af honum (но не должна ты ни отвар пить: «ни отвар от него = от неё пить»; drekka – пить; soð – отвар) né éta beinin (ни кости есть; hvorki…né – ни…ни). Þegar þú hefur étið silunginn (когда съешь форель), munt þú verða barnshafandi (забеременеешь; barnshafandi – беременная; barn – ребёнок; hafandi – имеющий; hafa – иметь) og eignast son (и родится у тебя сын). Hann verður þú að gefa mér (его ты мне отдашь), þegar hann er sjö ára (когда ему будет семь лет), og mun ég þá vitja hans (и тогда присмотрю я за ним; vitja e-s – посещать кого-л.; осматривать /напр., сети/).“

      „Ekki muntu þess þurfa, þó að ég hjálpi þér,“ segir Rauðskeggur og glottir við. Seildist hann þá ofan í ána og tók þar silung og fékk henni. Síðan sagði hann: „Þú skalt sjóða silunginn og éta, en þú mátt hvorki drekka soðið af honum né éta beinin. Þegar þú hefur étið silunginn, munt þú verða barnshafandi og eignast son. Hann verður þú að gefa mér, þegar hann er sjö ára, og mun ég þá vitja hans.“

      Kerling lofaði að gera allt (женщина пообещала сделать всё), eins og hann vildi (как он хочет), og með það skildu þau (и на том они и распрощались). Kerling fór svo heim með silunginn (женщина пошла домой с форелью), sauð hann og át síðan (сварила её и съела), Henni þótti hann góður (показалась она ей вкусной) og langaði í beinin og soðið (и захотелось ей и косточки /съесть/, и отвар /выпить/; langa í e-ð – жаждать чего-л.). „Það getur ekki gert neitt til (ничего не случится: «не может делать»), þó ég smakki á soðinu (даже если я попробую отвара; smakka – пробовать) og bíti í beinin (и погрызу кости; bíta – кусать),“ hugsaði hún (подумала она; hugsa – думать, придумывать), „þetta hefur náttúrlega verið eintóm vitleysa úr honum Rauðskegg mínum (это Рыжебородый просто так пошутил: «это, разумеется, не что иное, как чушь со стороны Рыжебородого моего»; náttúrlega

Скачать книгу