Кайту - Лилия Губайдуллина

Скачать книгу

өрәкләр саклый, ди.

      Ул йортта вакыт та туктаган,

      Ул йортта җанкаткыч салкын, ди.

      Сөякләр сибелгән сайгаклар,

      Пәрәвез түшәлгән түбәләр…

      Ташландык бу йортны күкләрдән

      Өрәкләр иелеп үбәләр.

      Ярлыкау шушыдыр, ахрысы.

      Шушыдыр, мөгаен, ахыр да…

      Җиде юл чатында – кыршауда,

      Тилмереп, тышаулы ат тора.

      Ул җансыз, ул хәлсез, ул ялгыз,

      Далада дагасы югалган,

      Догасы урланган,

      Ялына уралган камчылы исемнәр…

      Каннарда котыра кам өне.

      Урамнар улыйлар – яз исе

      Һәм бүре өере…

      Һай салкын, бик салкын бу җирдә,

      Боз каткан бусага катында,

      Тапталган тынлыктан калтырап,

      Кем анда? Кем тора?

      Кертегез!!!

      Сайгаклар зарыгып сызлана,

      Кайрылып ачыла капкалар,

      Убыла түшәмнәр. Бугазлар – бугазга!

      Уяна каберсез үлгәннәр.

      Канга-кан, җанга-җан!

      Учларда ерыла мең юрау.

      Ертыла мең ямау диварда,

      Ярала мең сорау…

      …Җаннарда ташландык хәтер бар.

      Тулпарлар йөгәнләп,

      Тузаннар тузгытып,

                ашыгып кайтырлык

                          ахыр бар…

      «Син сөйлисең. Иренеңдә төтен тәме…»

      Син сөйлисең. Иренеңдә төтен тәме.

      Һәм дыңгычлап тутырылган тынлык җирдә…

      Сиңа кагылырга иртә әле.

      Иртәгәләр, буш киштәләр тора

      Берәм-берәм, тезелешеп миндә.

      Яңа көннән ятьмә үреп,

      Таңда ауга чыгам

      Һәм очасы килә!

      Киек бер кош булып,

      Биек булып.

      Томырылып

      Табынасым килә.

      Учак һәм үч исе сеңгән учларыңа

      Кагыласым килә,

      Табыласым килә.

      Тулган айдан

      Тансык тынлык өне зыңлап тора.

      Сүзләр сынык-сынык.

      Сак тынлыкка сыенып,

      Таң сызыла әнә, сынап кына,

      Санап кына йөрәк тибешеңдә

      Тимер чаңы катыш ефәк назын,

      Хәнҗәрләргә хәтер өргән чагым.

      Учларымда – сиңа язган язым.

      Апрель каны тамган карашыңда,

      Төнге томан тулы күзләреңдә

      Бүген – корбан төсе…

      Җаным ятьмәсендә бәргәләнә

      Төтен тәме сеңгән синең исем…

      «Бу дөнья бер тамчы дегеттән…»

      Бу дөнья бер тамчы дегеттән

      Һәм сөттән яралган…

      Тутырып карыймчы күзеңә, дөньялык!

      Үкереп еларлык кырыс син

      Һәм матур

      Бүредәй уларлык.

      Бер генә каерылып карыймчы!

      Китәргә ашыгам, ашыгам…

      Кап-кара бушлыктан зар булып,

      Кәфендәй ак кәгазь каршында,

      Күрешик Йөрәк-тау янында.

      Син – уңга, мин – сулга аннары.

      Соңгы кат ышанып,

           соңгы кат алданыр язларың.

      …Күзләрең зәп-зәңгәр икән бит,

      Дөньяда калганым!..

      Син – минем иң газиз ялганым,

      Күкләрдән

Скачать книгу