LITMIR.BIZ

      Шатлыклы хәят балкыйдыр анда.

      Сезгә гомерлек минем бүләгем.

      Ирекле тормыш катгый теләгем!

      Бөтен барлыгым сезгә багышлыйм.

      Күрекле гүзәл, ямьле Һава, кил, кил миңа!

      Чолгап алды күкрәгемне көчле ялкын!

      (Кавышалар, кочаклашалар.)

      Чолгап алды йөрәгемне серле ялкын!

      Тәңре җиңелде! Тәңре җиңелде!

      Тәңре җиңелде! Тәңре җиңелде!

      (Шатланышып сикерәләр, бииләр.)

      Энҗе бөртекле, нурлы ак гөлгә

      Күбәләк булып юлыксам иде!

      Шул гөл алдында гомергә бергә

      Онытылып шулай торалса идем.

      Йөрәкнең назы, гөл үзәкләрен

      Гомергә шулай сөя алсам иде.

      Күкрәккә тулган саф теләкләрем

      Күзеңә карап әйтә алсам иде.

      Кәүсәрнең нуры шәгълә сипкәндә,

      Күзеңдә өмет күрә алсам иде.

      Күбәләк төсле назлы очканда,

      Канатларыңны коча алсам иде…

      Гөлнең хуш исе качынган төсле,

      Качынып сиңа бара алсам иде.

      Суда уйнаган якты нур төсле,

      Йөрәкләреңә үтә алсам иде.

      Йомшак җил төсле, тавышсыз-тынсыз,

      Дулкын чәчеңне үбә алсам иде.

      Нурлы шәгъләләр, ал лаләләрне

      Сөя алган төсле сөя алсам иде.

      Былбыл авазы чут-чут иткәндәй

      Сызгырганыңны ишетсәм иде.

      Керфек уйнатып, дәртле ләхендәй[45]

      Ашкынганыңны күрә алсам иде.

      Мохит диңгезе дулкыны төсле,

      Көчле күкрәгең коча алсам иде.

      Дүзәхнең тирән упкыны төсле,

      Мәхәббәтеңдә яна алсам иде.

      (Кочакланышалар.)