ТОП просматриваемых книг сайта:
Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви. Роберт Миннуллин
Читать онлайн.Название Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви
Год выпуска 0
isbn 978-5-298-04251-2
Автор произведения Роберт Миннуллин
Жанр Поэзия
Издательство Татарское книжное издательство
Ул безгә – бөек ышаныч!
Ул безгә – бөек терәк!
Шуңа да ул заманнан да,
Бездән дә биектәрәк!..
Тукайга һәйкәл ачабыз!
Бу көнне көтте Уфа…
Яктырып китте күңелләр,
Нурланып китте Уфа!
Мәхәббәт
Мәхәббәтне беркем аңлаталмый,
Мәхәббәтне беркем аңламый.
Әгәр «аңлыйм» дисә ул, әлбәттә
Үзен үзе генәалдалый…
Мәхәббәт ул шундый сәер матдә
Мәхәббәт ул шундый серле хис…
Аңлашылмый торган шул серле хис
Һәркайсыбызныкы төрле ич.
Кемнәрдәдер – талгын гына хисләр,
Кемнекедер дулый, буранлый…
Мәхәббәтнеңкагыйдәләре дә
Формулалары да булалмый.
Мәхәббәтне булмый кабатлап та,
Булмый аны алмаштырып та.
Һәркайсыбызныңүз мәхәббәте,
Булмый аны адаштырып та…
Аңлап булмый, тик аңлыйсы килә
Мәхәббәтнеңбөек тылсымын…
Без яшибез, бөек мәхәббәтнең
Бөек тылсымына ымсынып!
Мәхәббәтне беркем аңлый алмый…
Тырышмыйк та аны аңларга.
Иңяхшысы, без яратып калыйк,
Сөеләһәм сөя алганда…
Болай булмый торган иде…
Майның әле башы гына,
Ә тышта шундый эссе!
Нәкъ җәйге челлә шикелле,
Әйтерсең печән өсте…
Кыздыра микән белмичә,
Кыздыра микән белеп,
Быелгы май кояшы да
Июль кояшы кебек…
Әллә инде шатланасы,
Әллә инде куркасы…
Болай булмый торган иде
Бездә майның уртасы.
Бу табигатьнең шушылай
Уйнап алуы микән,
Әллә буталуы микән,
Әллә аруы микән?
Көн дә болай җылы булмас,
Яңадан салкынайтыр,
Кайдадыр адашып йөргән
Салкын әйләнеп кайтыр…
Нишләмәк кирәк, дөньялар
Бер салкын шул, бер җылы…
Быел бөтен агачлар да
Чәчәк атты берьюлы.
Тәрәзәгә карап ятам…
Тәрәзәгә карап ятам…
Акрын гына таң ата.
Яктыра минем күңелем,
Яктыра ак палата…
Тәрәзәдә – җәйге кояш…
Ул минем дә кояшым!
Шул кояшлы уйлар белән
Тулган минем бу башым…
Тәрәзәгә карап ятам…
Күңел кайный, айкала.
Күңелемне ымсындырып,
Акчарлаклар чайкала…
Тәрәзәдә – ак болытлар…
Карап калам үрелеп…
Ак болытларны күрсәм дә
Китәм кебек терелеп.
Тәрәзәгә карап ятам…
Түз, күңелем, пошынма…
Минем күңел зәңгәр күктә,
Үзем генә шушында.
Инстадашларыма шифаханәдән хат
Үзенә күрә монда да
Тормышның бер кисәге.
Монда минем кебекләрнең
Юктыр