Скачать книгу

      ชายร่างใหญ่อ้าปาก ตาเบิกโพลง ก่อนจะทรุดลงคุกเข่า มือกุมลำคอไว้ อีเร็คเงื้อศอกฟันเข้าใส่ขมับ จนเขาล้มลงไปนอนคว่ำหน้า

      อีเร็คเดินเร็วไปตามแถว กวาดตาดูใบหน้าเพื่อมองหาอลิสแตร์ แต่ไม่พบนางเลย นางไม่ได้อยู่ที่นี่

      อีเร็คใจเต้นรัวเมื่อรีบเดินไปยังอีกฟากห้อง ที่ชายผู้สูงวัยกว่ากำลังนั่งอยู่ คอยดูแลทุกอย่าง

      “เจ้าได้เจอคนที่ชอบหรือยัง?” เขาถาม “มีคนที่เจ้าอยากจะประมูลไหม?”

      “ข้ามาหาสตรีนางหนึ่ง” อีเร็คบอกเสียงแข็ง พยายามที่จะสงบ “และข้าจะขอพูดเพียงครั้งเดียวเท่านั้น นางตัวสูงมีผมสีทอง ดวงตาสีเขียว นางชื่ออลิสแตร์ นางถูกพามาจากซาวาเรียเมื่อวันหรือสองวันก่อน มีคนบอกข้าว่านางถูกพามาที่นี่ เป็นความจริงใช่ไหม?”

      ชายคนนั้นส่ายหน้าช้า ๆ พลางยิ้มกริ่ม

      “ข้าเกรงว่าของที่เจ้าหาถูกขายไปแล้ว” เขาบอก “เป็นของดีเสียด้วย เจ้านี่มีรสนิยมดี เลือกคนอื่นสิ ข้าจะลดราคาให้”

      อีเร็คไม่พอใจ รู้สึกเกรี้ยวกราดอย่างที่ไม่เคยเป็น

      “ใครพานางไป?” อีเร็คตะคอก

      ชายคนนั้นยิ้ม

      “แหม ดูเหมือนเจ้าจะปักใจกับทาสคนนี้เป็นพิเศษ”

      “นางไม่ใช่ทาส” อีเร็คตะคอก “นางเป็นภรรยาของข้า”

      ชายคนนั้นมองมาด้วยความตกใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นหัวเราะเสียงดัง

      “ภรรยาของเจ้า! มุขนี้ดีนี่ แต่พอแล้วนะ สหาย ตอนนี้นางเป็นของเล่นของคนอื่นไปแล้ว” แล้วใบหน้าของเขาหม่นคล้ำลง เป็นถมึงทึงราวกับปิศาจ เมื่อเขาชี้สั่งลูกน้อง

Скачать книгу