ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - Нурмуҳаммад Исроилов

Скачать книгу

безовта кўнглинг кўзлаган

      Ва сени имлаган манзилга сафар.

      Бу йўлда ким кулган ва ким бўзлаган,

      Гоҳ мағлубсан бунда ва гоҳ музаффар.

      Балким, қайғуларнинг қаро сиртини

      Умид ранглари-ла йўғурмоқ – бахтдир

      Имони – вафолар севги юртини

      Тавоф қилмоқ учун югурмоқ – бахтдир.

      Ўзгани тан олмоқ ва танимоқни

      Ўзни танимоқдан бошламоқ – бахтми?

      Ғамда даст кўтариб руҳий қийноқни

      Дўст ёнида кўзни ёшламоқ – бахтми?

      Бу Бахт заҳматларга эгизак мудом,

      Ўздан учиргунча жон қушин то тан.

      Қушмассан, фидойи одам – сенга ном,

      Яралгансан шундай бахт учун зотан.

      АЖАБ ИШЛАР

      Дунёйи азимда ажаб ишлар кўп:

      Шундай кимсаларни учратасан гоҳ —

      Кимгадир бирор бир яхшилик қилиб,

      Чор атрофга боқиб изларлар гувоҳ.

      Риёкор зотларда ўзга бир қилиқ:

      Бу борада улар тамом тескари:

      Кимгадир бирор бир ёмонлик қилиб

      Гувоҳдан қочарлар, қочарлар нари.

      ЭКЗЮПЕРИ

      Ўз севган осмони бор эди унинг

      Ва шоёни осмон – олтин қаноти.

      Ўзни ўтга урган ҳур парвонанинг

      Хос эди Сент-Эксга фожий ҳаёти.

      Бир дам орзулардан айрилмади, йўқ,

      Янги афсонага кирмади оти.

      Учишлардан толиб қайрилмади, йўқ —

      Оловларга тегиб куйди қаноти.

* * *

      Умр кечар. Гоҳи худсан: гоҳида бехуд,

      Гоҳ қаламга фармон берар юрагинг саси:

      Мен сўйлайин, оқ қоғозга тушсин беҳудуд

      Азал-абад муҳаббатнинг янги қиссаси.

      Бул қиссанинг қаҳрамони ўзимман ахир,

      Қатларида маъюс-маъюс қанча боблар бор.

      Қадрдоним, гоҳо мени тутгайсан маъзур,

      Кўзларимда ёшлар кўрсанг титроқ шашқатор.

      Ул муборак дамлар – севги туғилган куни

      Бир умрга қалб шеър билан тутинган ошно.

      Дўсти азиз, сен ҳам албат англарсан буни

      Гар бошингга тушган бўлса ишқ деган савдо.

      Ишқда ёруғ севинчларнинг балқиши бордир,

      Бордир гоҳо андуҳлари, изтироблари.

      Ошиқликнинг дунёсига зар устивордир

      Шоирларнинг ёниб битган пок китоблари.

      Мен-ку сенга ишқда бахтлар тиларман тайин,

      Кўзларингда кўрмай, дейман ногаҳоний нам.

      Лек, шеър узра оҳлар уриб, олиб оғир тин,

      Йиғлар бўлсанг мен кулмасман, кулмасман, санам.

* * *

      Нозли бир илтижо, майин эркалаш,

      Оташни бир шивир, масиҳвор нафас,

      Гоҳ бемажол руҳни – мудроқ ҳамда ғаш —

      Ҳушёр этади-ю, ғафлат бўлур бас.

      Мен ҳам ўз галида ним карахт ётган

      Сўзларни ўрнидан зуд турғизаман.

      Ухлолмай беором тўлғонаётган

      Дунё суратини дардли чизаман.

* * *

      Сиз, безовта ўйларим ва уйғоқ сўзларим, сиз

      Биласиз ўрин йўқдир чучмал навозишларга.

      Кун-кеча хабар келди: биргина Боннда ёлғиз

      Уч юз минг исёнкор жон чиқмиш намойишларга.

      Сиз,

Скачать книгу