ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - Нурмуҳаммад Исроилов

Скачать книгу

оналар тирик.

      Умр висолданмас фақат иборат,

      Баъзида жудолик сари солар йўл.

      Достоннинг илк йўли – дардли ибора

      Ойдин сатрларни бошлаб келар йўл.

      Сатрларим менинг – ўтган йўлларим,

      Йўллар гарди пинҳон сатрлар аро.

      Ким манзилга етмай, қолди йўл ярим,

      Кимлар кўринмайди ботирлар аро?

      Оқ-оппоқ уфқлар жамол кўргизиб,

      Омад сўқмоқлари имлайди дилдор.

      Кўнглимизда сафар тилагин сезиб,

      Эшикда дамба-дам кишнайди тулпор.

      Қутлуғ юрт тупроғин олиб кафтига,

      Мени ҳам йўлларга узатган онам.

      Шундай: оқ йўл тилаб космонавтига,

      Маъюс термулади ортидан олам.

* * *

      Офтоб тарк этади само баҳрини,

      Ёруғ қисматидан армони йўқ ҳеч.

      Жим бир шарпа силар боғлар бағрини,

      Барглар бахмалидан ўрмалайди кеч.

      Чироғини ёқиб кўк бекаси ой,

      Ажиб туйғу билан ерга тикилар.

      Наздида, ерда ҳам шу тоб, ҳойнаҳой,

      Уйлар чироғини ёқди бекалар.

      Хоҳи бахтли бўлсин, хоҳи ҳасратли,

      Юракларда ҳоким ёруғ бир ҳавас.

      Бир малак кезади муҳаббат отли,

      Жонлар пардасида ўйнаб шу нафас.

      Не турфа савдолар осмон остида,

      Толе ва бахтсизлик, висол ва фироқ…

      Қайгадир нур кирди оқшом остида,

      Қайдадир ойдин кеч ёнмади чироқ…

** *

      Ой нурида осмон туби зар,

      Жон зотининг ухлар маҳали,

      Менга яшаш назмин ўргатар

      Юлдузларнинг ёруғ ғазали.

      Бемаврид ғам, қаро бахт учун

      Берганидай таскин, тасалли.

      Куйланади қалбларга кўчиб

      Юлдузларнинг ёруғ ғазали.

      Кўп кўҳнадир осмон ва тупроқ,

      Коинотда севги азалий.

      Шундан сўйлаб турипти порлоқ

      Юлдузларнинг ёруғ ғазали.

      КЎКЛАМ

      Яралгандан бугунгача то

      Қанча баҳор кутмаган хилқат.

      Қанча кўклам кўрмаган дунё,

      Барқ урмаган қанча гул, кўкат.

      Кўкламнинг ҳам табиати шўх,

      Беғам қизга ўхшар кўклам ҳам.

      Рухсорида зарра қайғу йўқ —

      Дард нимадир билмайди кўклам.

      Ерда хазон асоратин ҳам

      Ва бунгача оққанини қон,

      Билолмайди, билмайди кўклам,

      Назарида дунё бехазон.

      У шоирни сўроқлаб келар,

      Мусаввирга – ранг хазинаси.

      Лаҳза кўзи билан тикилар,

      Мангуликка ўхшар сийнаси.

      У бахтдайин ташриф буюрар,

      Борлиғингга кирар ногаҳон.

      У жаҳонни илк бора кўрар,

      Уни илк бор кўрмоқда жаҳон.

      БОЙЧЕЧАГИМ

      Сен, эй навбаҳорнинг мовий кўз қизи,

      Борлиқни уйғотган суюк чечагим.

      Сен, эй сабзазорнинг ёниқ юлдузи,

      Сени тиламади, соғинмади ким?!

      Кўкламними кўрдинг олтин тушингда,

      Эҳтимол, кўркинг йўқ битта ғунчалик.

      Буюк ҳикмат кўрдим термулишингда,

      Йўқса, шошармидинг

Скачать книгу