LITMIR.BIZ

Скачать книгу

      Ярсыган океан-алпамша,

      Йомычка шикелле бөтереп,

      Кыяга чыгарып атмаса.

      Җил куа корабны. Каршыда

      Гыйфриттәй таш кыя… дөм кара.

      Якорь да туктата алмады –

      Ара гел кыскара, кыскара.

      Караңгы шом баскан корабны,

      Моторлар тавышсыз һаман да.

      Ә давыл кыса да кыса гел

      Корабны кочаклап алган да.

      …Пояслар киелгән. Көймәләр

      Чайкалып төшәләр түбәнгә.

      Көймәдә нишләрләр кешеләр,

      Тау кадәр дулкыннар килгәндә?!

      «Көймәгә, һәммәгез көймәгә!» –

      Капитан әмере шушындый.

      …Кемнәр ул ишетми әмерне,

      Кем анда әмергә буйсынмый?!

      Әйтерсең янамый аларга

      Караңгы таш кыя, кара төн. –

      Бозлы су эчендә теш кысып,

      Ярасын бәйлиләр корабның.

      …Өмет юк, өмет юк, өмет юк!..

      Җаннарны өшетә бу тавыш.

      «Һәммәгез көймәгә! Өмет юк…»

      Өмет юк, бар ләкин ышаныч,

      Ә кыя зурая, үсә гел,

      Каплый ул каралып күз алдын.

      Аерылу бик читен корабтан,

      Тик инде соңгы чик… Кузгалдык…

      Өметләр өзелеп, беренче

      Көймәләр кузгалды, дигәндә –

      Корабның йөрәге дөп тә дөп,

      Дөп тә дөп тотынды тибәргә…

      Онытылмый… гомернең шундый бер

      Киеренке минуты бар иде…

      Корабка җан керткән диңгезче

      Әтиең иде ул, Марина.

      Сүземнең азагын табалмыйм…

      Йә, бетте, Марина, тәмамлыйм.

      Әниең, билгеле, хаклыдыр,

      Әниең, билгеле, яхшыдыр…

      Хушлашкан чагында, Марина,

      Мине дә тыңла син, ярыймы.

      …Диңгездә әтиең янында

      Синең дә рәсемең тирбәлә.

      Син аңа җылылык бирәсең

      Иң зәһәр, иң салкын җилләрдә.

      Сиздерми беркемгә. Кешедән

      Яшерен сагына ул сине.

      Төшендә саташып чакыру,

      Исемең кабатлау дисеңме…

      …Сөйләсәм, әйтсәм дә ни генә,

      Аның бар шатлыгы син генә.

      Син аны онытма, күңелен тап —

      Язып сал, Марина, сәлам-хат.

      Адресы аның шул инде гел:

      Камчатка, «Акчарлак-51».

      ШАГЫЙРЬ КҮҢЕЛЕ

      «Күңелләрдә калды тик изгелек…»

      Илһам Шакировка