Скачать книгу

төндер…

      Дөнья әле бүген ишетергә,

      Теләмәгән ялгызак бер өндер?

      Күр: үтәли йөрим – йортлар аша,

      Җаннар аша – ишетмисез бары.

      Һәркемнең үз куанычы, гаме,

      Үрсәләнеп торган тиңсез зары.

      Ә мин биим кыек читләрендә —

      Кем өчендер, бәлки, мин өндер дә…

      Төшләреңнән айнып елмаясың,

      Кул селтисең:

      – Китче…

      Кит!

      Көлдермә!

      Һәм мин очам моннан ераккарак…

      Каналларда – көймәләр – җип-җиңел…

      Кара чутыр малай әнкәсенең

      Ычкындыра кулын:

      – Кем ул?!

      – Җилдер…

      Мин елмаям бары:

      – Җилдер… җилдер…

      Ә кып-кызу көньяк төне җиргә

      Япкач зәңгәр ябынчасын – киндер,

      Мин иелеп аңа әкият сөйлим

      Һәм җыр көйлим таңга кадәр:

      – Җилбер-җилбер…

      Сөембикә

1.

      Тум-тулы күктә ай, тум-тулы.

      Югыйсә бит инде онтылды:

      Ул көбә күлмәкне киюләр

      Һәм хәнҗәр йөзендә биюләр…

      Буй-колач җитмәслек ялганнар…

      Бу шанлы каланы алганнар

      Үз-үзен ничә кат аклады

      Һәм сине, сүз дә юк, сатмады.

      Көймәдә озатмады.

      Иделең

      Илереп дәшмәде:

      – Җиңелдең…

      Дастаннар сүтелә җилләрдә —

      Кем тели, шул аны җилгәрә.

      Сорама:

      – Ник беркем эндәшми?

      Ятмы мин аларга?

      Көндәшме?!

      Яугирме – көбәдән киенгән?!

      Иделең суына иел дә…

      Пышылдар сиңа ай – тум-тулы…

      Пышылдар Иделең:

      – Онтылды…

      Тарихың да күптән…

      Илең дә —

      Шәп-шәрә —

      Баскыннар җилендә.

      «Кайт…» – диеп дәшәдер далаңда

      Чәчләре чаларган Атаң да,

      Кайт шунда,

      Монда син – килмешәк,

      Сиңа тик… дастанда килешә…

      Исеңдә иде бит, исеңдә —

      Шул теге… борынгы кичеңдә —

      Ай гына тәрәздән карады.

      Яныңда берәү дә калмады…

      Калмады дус түгел, дошман да…

      Кит, оныт, Үткәнгә ышанма!

2.

      Тум-тулы, тум-тулы күктә ай.

      Нурлары, аҗдаһа-еландай,

      Чорный да…

      Уянам яңадан

      Мин әле җуймаган Урдамда…

      Һәм йолкып чәчләрем толымнан,

      Җил мине далага томыра…

      Ул инде ят түгел… иркәрәк…

      Ефәктәй ургыла җилкәмнән,

      Мин кара юргамда җилгәндә…

      Ә ерак-еракта

      Тилгәннәр

      Каңгылдый, һөҗүмгә ыргыла…

      Мин кайтам Әтием Йортына.

      О-ныт-мас-ка!

1.

      Алар өчен телең дә юк синең,

      Илең дә юк…

      Сүндер төшләреңне!

      Яшьлек хыялыдай

      Беркатлырак

      Булганга ул бик тиз өшәндеме —

      Безнең ирек?

      Очсызгарак төшеп,

      Югалттымы үз кадерен, затын?

      Алар өчен

      Без – олтырак кына,

      Дәверләрдә

Скачать книгу